Hot Headed | Gallardo Series#3

Chapter 16: Sudden Attack

(Yara's POV)

Bumalik kami sa pagtraining dahil ang tagal na simula noong huli naming pagsasanay. At ayaw naming naka-upo lang at walang gagawin, hindi namin alam kung kailan aataki ang kaaway kaya mas maganda kung maghanda kami palagi.

"Dash fucos." Pagtawag ko ng pansin sa kanya dahil kanina pa ito nakatulala.

"Sorry." Paghingi niya ng tawad at napabuntong-hininga lang ako.

"I think we need a little rest." I suggested and he nodded.

I don't know what's his problem buy I think it's a big one. Cause his acting a little bit sus, his not usually like this because his a cheerful guy. I just shrugged and left him I think he needs a little time.

Bumalik ako sa bahay para na din makapag pahinga dahil kanina pa kami nagsasanay. Naligo ako pagkatapos ay kumuha ng pagkain dahil nagutom ako bigla. Pumunta ako sa kwarto ko para matulog dahil kanina pa ako puyat. Ang aga din kasi naming nagsanay, pero okay lang dahil nakapagsanay na din kami sa wakas.

"Okay ka na?" Tanong ko sa kanya.

"Yeah I'm fine." Sagot nito at tumango naman ako. "Magsanay na tayo." Aya niya at tumango na lang din ako.

Kahit alam kung hindi siya okay ay sumang-ayon na lanbg mao dahil wala naman akong magawa dahil desisyon niya yun eh. At ramdam ko ang galit niya, wala naman akong ginawa bakit parang galit siya sa akin. I didn't mind it and continue fighting him, I don't care if I become harsh to him but this is training I want to put all my strength in it.

"I think we need to stop." He uttered and I nodded.

"Yeah baka may makakita sa atin." Saad ko at tumango naman siya sa akin.

"We are strong but not enough still need a lot of practice." He said and it's true we need to practice well so that we can do better.

"Need to improve a lot." I beamed.

"Palagi kang nagsasanay?" Tanong nito sa akin, ang weird lang pag seryoso siya hindi ako sanay.

"Noong nasa amin pa kami oo pero no'ng dumating ako dito hindi na." Sagot ko sa kanya.

Dahil hindi na ako ganoon makapagsanay ay parang feeling ko hindi na ako gaya ng dati. Pakiramdam ko humina ako at kayang-kaya na nila akong mapatumba at iyan ang hindi ko gusto. Ayokong dumating sa punto na humina na talaga ako, baka mapatay pa ako ng kambal ko kapag nagkataon. Sabihan na naman ako no'n ng mahina na ako, hays nakakamiss mag training kasama si kambal. Mag enjoy talaga ako kapag siya ang kasama ko, kaya niyang sabayan ang mga galaw ko kaya mas lalong exciting.

"Do you think may nagbago?" Tanong niya at kumunot naman ang noo ko.

"Sa pagsasanay oo meron ang dami, sa skills ko din maraming nagbago siguro dahil hindi tayo palaging nagsanay." Sagot ko at tumango naman siya sa sinabi ko.

"Siguro din palagi kasi nating makakalimutan mag sanay." Saad niya at totoo naman palagi naming makalimutan ito.

Kasalanan din naman namin bakit hindi kami nagsanay.

"Siguro dahil na din, naging masaya tayo dito st nakalimutan na natin kung bakit tayo nandito." Sambit ko at napatango naman siya.

"Tama ka, kailangan nating maghanda." Tugon niya at tumayo siya bigla. "Let's practice and improve our skills." I grinned and nodded at him.

I attack him without saying a word and I can say his shocked. He use his stick to protect himself, he kick me and I stumble his about to kick me again but I roll over and stand again. I start throwing him kicks and he just cover his body using his hands. I was about to use my stick but he kicked it and it flew away, he smirked at me. He throw a punch and thankfully I managed to dodge it. I kicked him hard on his stomach and he coughed.