Chapter 11: Simple Day

65 1 0
                                    

(Yara's POV)

That last night I really don't like it, parang ayaw ko na siyang makita the next day pero pasalamat na lang talaga ako dahil binaliwala niya iyon. Dahil kung hindi ay naku ang awkward, well hindi niya yan pagtuonan ng pansin dahil hindi na yun bago sa kanya. For sure marami na siyang babaeng nahalikan, we don't know about him.

He act like nothing happened so it was great to me and I feel relieved at that time. Don't want to have an awkward moment between the two of us, like the feeling that we need to distant ourselves to each other because of what happened.

"Yara aalis ako mamaya pupunta ako sa bayan, okay lang ba?" Tanong niya sa'kin at tumango naman ako.

"Yeah it's fine with me, don't worry." I smiled and he nodded.

Pumunta ako sa kwarto ko para maglinis dahil madumi na ito, madaming damit ang nag kalat at mga gamit din. Sa totoo lang nasanay na ako dito parang bahay ko na din ito. Sa tagal na namin dito ganoon lang palagi ang scenario may kaaway kami at kalabanin namin. Minsan din ay nagtraining kami para mas lalo kaming mag-improve. Wala ng bago at nakakabagot na talaga, kasi namiss ko nag shopping pumunta sa mall para kumain.

I can even do that here cause I can't find what I need here. I really don't know how many months us gonna stay in here. Sometimes I loose hope thinking that we can't do back home.

"Ate okay ka lang po ba?" Tanong ni Aya sa akin.

"Okay lang naman bored lang." Sagot ko at tumango naman siya.

"Ate sumama ka sa amin nood tayo doon may mag basketball daw." Saad nito at napa-isip ako.

Maraming lalaki doon at ayoko baka mapunta sa akin ang atensyon ganda ko pa naman... tika ang hangin naman. Hay epekto ng palaging kasama si Dash.

"Hindi muna Aya baka sa susunod na lang." Pagtanggi ko.

"Sige po ate sa susunod na lang, aalis muna ako ate ha." Paalam niya at tumakbo paalis. Naglinis na lang ako ng paligid dahil maraming dahon.

Ang pangit tingnan na hindi ito malinis, mas lalong mapupuno ang bakuran ng dahon kung hindi ito lilinisin.

Umalis na si Dash bago lang mukhang may nasiyahan siya doon aba'y paki ba sa kanya bahala siya sa buhay niya kung ano ang gagawin niya hindi naman ata ako mapahamak sa gagawin niya diba. Pag ako mapahamak sa katarantaduhan niya naku patay talaga siya sa'kin. Lukohin niya lahat ng babae dito basta wag lang akong idamay okay na ako.

"Ate saan pumunta si Kuya Dash." Tanong ni Lance.

"Hmm pumunta siya sa bayan." Sagot ko sa kanya.

"Ate madaming maganda sa bayan baka agawin nila si Kuya Dash." Saad nito at natawa lang ako.

Wala akong paki sa mga cheap na kagaya nila kahit anong gagawin nila hindi nila ako malalamangan.

"Hindi yan Lance." Sagot ko at tumango lang siya sa akin.

"Sabagay mas maganda ka pa naman ate ." Puri nito sa akin st napangiti naman ako sa sinabi niya.

Paborito ko na tong bata na to.

"Talagas maganda pa ako sa kanila?" Tanong ko sa kanya at tumango-tango ito, baka binobola lang ako nito pero baka naman hindi.

"Oo mga malalandi kaya sila tapos feeling mayaman kahit hindi, alam mo ate ang arte pa nila tapos ang pangit ng mukha yuck." Pandidiri nito makapanglait siya grabe. "Eh ikaw ate hindi ka malandi tapos mabait ka pa at mayaman ka, wag magtanong bakit nasabi ko yun dahil mukhang mayaman ka naman talaga at isa pa matalino ka." Puri nito sa akin at nalaglag lang ang panga ko sa mga sinasabi niya.

Hot Headed | Gallardo Series#3Where stories live. Discover now