Hatsukoi

Chapter 38:

“Good morning, Ferdinand.” Bati ni Leni kay Bongbong nang makarating siya sa library kinaumagahan, nakangiti namang tumayo si Bongbong sa kaniyang kinauupuan at inilagay niya ang librong binabasa sa ibabaw ng isang mesa.

“Magandang umaga rin, Leni. You look like an angel—always, that’s why I couldn’t stop thinking about you.” Bongbong couldn’t even believe that he said that. He could feel the cringe rising above him, hindi yata isang magandang ideya ang sinabi niya.

“Salamat naman, you look so handsome too. Ah wait...” Suddenly, Leni approached Bongbong so close that Bongbong could hear Leni’s heartbeat. Nakangiting inayos ni Leni ang kaniyang kuwelyo dahil hindi ito pantay.

“Ayan, you look even nicer.” She giggled, napangiti na nga lang si Bongbong at nagpatuloy na nga sila sa kanilang pag-uusapan dito sa loob ng library.

Umupo si Leni at Bongbong sa isang lamesa at kaagad silang nag-usap ng patungkol sa mga nangyari sa kanila sa nakalipas na araw. Bongbong told his side of the story and so as Leni.

“Wow, nominee ng Psicom ’yong nobela mo para i-publish? Ang galing mo ah!” bulalas ni Leni nang marinig niya iyon kay Bongbong. Napangiti naman ang binata dahil sa reaksiyon nito.

“Oo nga eh, tinawagan ako ng isa sa mga publisher ng Psicom, tapos sabi no’n ay gusto raw nitong makipagkita sa ’kin.” Ngiti naman ni Bongbong, napapalakpak naman si Leni sa narinig niya. Ngiting-ngiti siya dahil sa nakamit ng kaniyang kasintahan.

“That’s awesome!” Leni exclaimed, napaiwas naman ng tingin si Bongbong habang nakangiti pa rin.

“I din’t know, I still don’t know what they want to say about my work though.” Nahihiya namang saad ni Bongbong habang nakangiti pa rin.

“You might be getting that publishing deal though!” saad muli ni Leni.

“Hindi ko alam, baka oo, baka hindi.” Bumuntong-hininga si Bongbong.

“Good for you, it really is amazing! Your dream might come true!” bulalas muli ni Leni. Dahil dito ay Nakangiting tinignan ni Bongbong si Leni at ngumisi siya nang nakakaloko.

“Ikaw lang naman pangarap ko eh, and it already came.” Ngiti niya, nanlaki naman ang mga mata ni Leni at naramdaman niyang nag-init ang kaniyang muka. Her face once again turned red as a strawberry, she hurriedly covered her face with her hands.

“Don’t be like that, mamamatay ako sa hiya eh. Nahihiya ako kapag ano...” Hindi niya na alam ang itutugon niya, napatawa na lamang si Bongbong dahil dito at nakangiti niya muling pinagmasdan si Leni.

“Pero sa Sabado rin ’yong araw na kikitain ko ang publisher.” Bumalik si Bongbong sa pinag-uusapan nila kanina ni Leni para matigil na ang nararamdaman nitong hiya.

“The same day again, huh?” nakangiting tanong pa rin ni Leni.

“Oo nga eh, sorry I can’t come to cheer for you.” Humingi na kaagad ng paumanhin si Bongbong dahil sa mangyayari, pero ayos lang naman ito para kay Leni.

“Ayos lang ’yon, ’di kita pipigilan dahil alam kong napaka-importante sa ’yo ng bagay na ’yan. I’m and I’ll be happy for you because you achieved that.” Ngiti naman ni Leni dahilan upang mapangiti rin si Bongbong.

“The same day, huh? Let’s both do our best! I, for the meet, and you for your appointment!” Ngisi ni Leni at Ini-angat niya ang kaniyang kamay, she pointed her pinky finger to form a pinky swear towards Bongbong.

“Yeah, let’s both do our best.” Ngiti naman ni Bongbong at ini-angat rin niya ang kaniyang hinliliit, sinapo niya ito at nakangiti silang dalawang nagtinginan.

“What about you, Leni, you still wanted to talk? Class is about to start soon.” Saad ni Bongbong matapos nilang bawiin ang daliri nila sa pagkakapulupot nito.

Naisip ni Leni ang message ni Sara, Nag-aalangan siyang sabihin iyon kay Bongbong dahil baka hindi maging maganda ang epekto nito sa kanilang relasyon. She couldn’t seem to speak nor talk about it. Hindi niya kayang banggitin, at hindi niya rin magawang sabihin.

“Ah... wala na ’kong sasabihin, tara na sa classroom.” Yaya niya kay Bongbong at sabay nga silang pumasok sa kanilang silid-aralan.

***

Sumapit ang Sabado ng umaga, naggayak na si Bongbong upang pumunta sa Baguio para kitain ang publisher na kaniyang kikitain sa araw na ito, he was tying his shoes when he heard Imelda spoke on his back.

“Naka-ayos ka ah, sa’n ka pupunta?” tanong ni Imelda. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin sinasabi ni Bongbong at ng kaniyang amang si Ferdinand na tinawagan siya ng isang publisher. Gusto ni Bongbong na sorpresahin si Imelda kung maaari.

“Ah, pupunta po ako sa public library.” Sagot naman ni Bongbong sa kaniyang ina, ngumiti siya matapos niyang magpalusot.

“Para sa’n?” tanong naman muli ni Imelda.

“May isasauli lang po akong nga libro, saka po magre-review po ako para sa semestral exams.” Palusot niyang muli.

“What about your lunch?” Imelda asked him again.

“Bibili na lang po ako sa karinderya malapit sa library, do’n na rin po ako kakain.” Nagpalusot muli si Bongbong, he’s starting to lose his cool because of Imelda’s interrogation -like questions that comes hand in hand.

“Aalis na po ako, bye po!” paalam niya. Kaagad naman niyang binuksan ang pinto at lumabas na rin para makaiwas na sa mala-interogasyon na tanong ni Imelda sa kaniya.

“Bye, be safe on your way!” tanging Tugon ni Imelda sa anak.

Hindi nga nagtagal ay pumunta na si Bongbong sa terminal ng bus upang sumakay ng biyaheng pa-baguio. Alam niyang mas lalamig pa ang temperatura sa lugar kaga nagdala na rin siya ng jacket sa isinukbit niyang bag.

Nang makasakay siya sa bus ay umupo siya sa window’s seat, he then checked his phone to chat Leni. Meanwhile, Leni was also waiting for their ride in their school. Kasama niya ang mga ibang miyembro ng track and field club na sasabak sa karera ngayong araw.

Chine-check ni Leni ang kaniyang cellphone nang tumunog ito at mag-vibrate, she then noticed that there was a notification that Bongbong has messaged her so she immediately pressed and viewed it.

“Today is the day, are you exited.” Bongbong chatted, napangiti naman si Leni at nagtipa siya ng reply.

“Yeah, let’s both do our best for this day.” She replied, nang matanggap ito ni Bongbong ay napangiti rin siya.

“A promise is a promise, let’s do our best today!” tugon pa ni Bongbong. Leni then reacted a heart on to his message and she sent a promise sticker. Nag-react din naman ng heart si Bongbong dito at itinago niya na nga ang cellphone niya—gano’n din si Leni.

Both of them, they are ready to face their day.

~Challenge Accepted!