Mafya Texting

Bölüm 3 "Hastane"

İyi okumalar aşklarım🖤

Karan'ın Ağzından

"ADA AÇ GÖZLERİNİ HADİ AÇ " üzerimden hızla çıkardığım ceketi Ada'nın yarasına bastırıyordum. Az önce bembeyaz olan ceketim şuan Ada'nın kanıyla kırmızıya dönmüştü.

Ada'yı kucağıma alıp arabaya doğru ilerledim. O ölmemeliydi bu sefer olmaz... Bu sefer onu kaybedemezdim.

"ARDA BEN GELENE KADAR O ADAMLARI BULUP DEPOYU GÖTÜRÜN BİZZAT BEN İLGİLENENECEĞİM"
bağırıp hemen arabaya bindim.

Gaza son gaz basıyordum sonunda bize ait olan Ünal hastanesine gelmiştik.

"SEDYE GETİRİN ÇABUK"diye bağırınca birkaç hemşire ve doktor
sedyeyle beraber geldi.

Hemşirelerden biri konuşmaya başladı."Hocam nabız çok zayıf,göz bebeklerinde büyüme var ,nefes alış veriş yok denecek kadar az" deyince neye uğradığıma şaşırmıştım.Ada'nın
kalp atışları zayıftı ve nefesi nerdeyse yok denecek kadar azdı.
Ölemezdi ,ölmesine izin veremezdim

Ada'yı amaliyethaneye alınca Arda'yı
aradım.Bunu yapana cezasına vericektim bana ölmek için yalvaracak konuma getiricektim.

"Alo Arda buldun mu o piçleri"

"Evet abi dediğin gibi depodalar"

"Güzel malzemeleri hazırlayın gelirim birazdan"

"Abi Ada nasıl?"

"Bilmiyorum amaliyethaneye aldılar "
diyip telefonu kapattım.

Ameliyathaneden doktar çıktı ve yanıma geldi.

"Karan bey çok kan kaybetmiş kan takviyesi yaptık durumu şua stabil önümüzdeki son 24 saat bizim için çok önemli eğer bir sorun çıkmazsa normal odaya alıcaz ama bir terslik olursa-"doktorun lafını kesip konuşmaya başladım.

"Öyle bir terslik olamayacağını sende biliyorsun doktor elinden gelenin en fazlasını yap ki canını bağışlıyayım" diyerek hastaneden çıktım.

Eve geldim ve depoya indim Ada'yı vuran piç elleri ve ayakları bağlı bir şekilde karşımda duruyordu.

"Arda malzemeler"diyince malzemeleri yanıma getirdi.

"Abi valla o kızı vurmayacaktım"
söylediği şeyle daha da sinirlenip sert bir şekilde yüzüne yumruk attım hırsımı alamayınca yumruk atmaya devam ettim.

"HANGİ ELİNLE TUTUYORDUN LAN SİLAHI"cevap gelmeyince daha da çok sinirlendim ve elime penseye alıp tırnaklarından birini sökmeye başladım.

Adamın acı dolu bağırmaları yankı yaparken tekrar sordum."HANGİ ELİNLE TUTUYORDUN  "ve yine cevap gelmedi bu sefer diğer kalan tırnaklarınıda söktüm.
Parmaklarından akan kanlar soğuk zemini kirletirken tekrar konuştum.

"Cevap vermiyor musun? Sen bilirsin"
iki elinide ters çevirip kırdım.Acı dolu çığlıkları umrumda değildi,kimse benim evimden birini yaralayamazdı.

"Abi nolur bırak bilerek olmadı"yalvarışları umrumda değildi.

"KES LAN" diye bağırıp elektirik verdim .

Elektiriği biraz fazla kaçırmışım heralde çünkü ağzını dahi açamıyordu.

Elime kırbacı alıp çıplak sırtına hızlı bir şekilde vurmaya başladım.Sırtında yara oluşturan kırbaç izleri hoşuma gitmişti.

Adamın boş depoda yankı yapan bağırışları umrumda değildi.

"Arda köpekleri getir" diyince bizim bugün daha yemek vermediğimiz salsak açlıktan bize bile saldırabilecek köpekleri getirdi.Aslında her gün düzenli olarak yemeklerini verirdik ama sabah olan olay yüzünden yemek vermemiştik.