Bölüm 33

25K 1K 350
                                    

Selamm

Ay bu hastalık bitmek bilmiyor hâlâ boğazım ağrıyor.Neyse yeni bölümle karşınızdayım.

Satır aralarına yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın.

İyi okumalar

"Güzelim hadi bir kaşık daha ,son bu" yoğun bakımdan çıkalı tam 2 gün olmuştu ama ben daha hâlâ hastahanedeydim ve şuan Karan bana çorba içirmeye çalışıyordu.

"Az önceki de sondu ve ben daha fazla yiyebileceğimi sanmıyorum çok istiyorsan sen y-"sözlerime devam edemeden kaşığı ağzıma soktu ve bende çorbayı içmek zorunda kaldım.

Yutkunduktan sonra daha fazla istemediğimi söylemek için dudaklarımı aralamıştım dudaklarım tekrar kapandı.

Ama Karan'ın dudaklarıyla kapandı!!

Dudaklarını yavaş yavaş hareket ettiriyor ve beni daha çok kendine çekiyordu.Ellerini belime yerleştirip öpüşünü sertleştirmeye başladı.

Kız karşılık versene

Ay valla Karan iyi dayanıyor sana

Sen yine uçmuşsun

Dudaklarımı hareket ettirerek karşılık vermeye çalıştım.Verdiğim karşılık üzerine Karan'ın gülüşünü hissediyordum.

Şuan hissettiklerimin tarifi yoktu. Kalbim hızla çarpıyor,nefesim kesiliyordu.Ellerimi saçlarına çıkardım ve dağınık olan saçlarını okşadım.

"Abi bizimkiler ar- lan evi bekleyemediniz mi? tövbe tövbe neyse siz devam edin ben bir şey görmedim"

Arda'nın birden odaya dalması üzerine birbirimizden ayrılmıştık. Karan'ın bakışları Arda'yı öldürecek gibiydi.Arda ise ellerini yüzüne kapatmış ama parmaklarının arasından Karan'a bakıyordu.

"Arda siktir git ve bir daha kapıyı çalmadan girme!"

"Abi burası hastane  ben nerden  bileyim sizin-"

"ARDA!"ve Arda yok olur.Gülmemek için dudaklarımı dişlerimle ezerken bakışları bana döndü.

"Nerede kalmıştık?"diyerek yüzünü yaklaştırırken yatma pozisyonuna geçip kafamı yastığa koydum.

"Yaralıyım ben dinlenmem lazım hadi git yemek ye aç kalma"sanırım şuan içinden bana küfür ediyordu ama banane etsin.

"Ben yemem gerekeni yedim zaten" ağzının içinde birşeyler gevelemişti ama anlamamıştım.

"İyi uykular diyorum karıcım" kapı kapandı ve tekrar açıldı.Bu sefer içeriye gülerek giren Melis geldi.

"Ne gülüyorsun sen be"

"Sevgilim sizi uygunsuz yakalamış galiba ama şimdi haklı evi bekliyemiyor musunuz? Eniştem bu zamana kadar beklemiş az daha bekleseydi hem öpüşmekle de kalmazdınız s-"kafamın altındaki yastığı atmamla sustu.

"Konuşmada yastığımı ver"
.
.
.
.
.
Göğsüme saplanan keskin acıyla gözlerimi araladım.Nefesimi kesecek derecede ağrıyan yaram yüzünden bir yaş aktı gözümden.

Hava kararmıştı.Belki şuan gece saat kaçtı.Yan tarafta tekli refakatçi koltuğunda uyuya kalan Melis'i gördüm.

Canımı yakan acı yüzünden dudaklarımı araladım ama konuşamadım.Yatağın yanındaki komidinin üzerinden düğmeyi aldım ve hemşirenin gelmesi için bastım.

Düğmeyi yerine bırakmaya çalışırken yanlışlıkla yere düşürdüm.Çıkan ses Melis'in uyanmasına sebep olmuştu.

"Ada iyi misin? Canın mı acıyor? Bekle hemen hemşireye sesleniyorum"dediği sırada kapı açıldı ve hemşire girdi.

Mafya Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin