Bölüm 39

19.6K 978 227
                                    

Aşağıdaki küçük yıldıza basarsanız çok sevinirim.

Keyifli Okumalar

Mutluydum. Geçmiş geçmişte kalmıştı. Yaşadıklarımı şuan düşününce nasıl dayandım diye düşündüm ama hiçbir önemi kalmamıştı. Benim artık doğacak bir bebeğim vardı. Benim bedenimde büyüyen bir bebek ama hâlâ aklıma takılanlar vardı.

Karan beni önceden nereden tanıyordu? O CD'nin devamında ne vardı? Hepsinin bir cevabı vardı. Artık bu sorular cevaplanmalıydı.

Bir elim karnımda oturduğum koltuktan kalktım. Yavaş ve dikkatli bir şekilde merdivenlerden çıkarak odaya doğru ilerledim ama daha odaya yaklaşmadan Karan'ın bağırış seslerini duydum.

İçim hiç rahat değildi.Bir şeyler  oluyordu ve bu benim canımı fazlasıyla sıkıyordu. Artık çok bıkmıştım bu mafyacılık oyunlarından. Sürekli belirsizlik içinde olmaktan bıkmıştım.

Kapıya doğru yaklaştığımda Karan'ın bağırışları hâlâ devam ediyordu. Kapıyı yavaşça araladım. Beni farkeden Karan konuştuğu kişiye bir şeyler söyleyip telefonu kapattı.

Yanıma geldi ve saçlarıma öpücük kondurdu. Eliyle karnımı okşadı." İyi misin güzelim? Canının istediği bir şey var mı? Alalım hemen"

"Yok hayır da sen kiminle konuşuyordun?"

"Arda ile konuşuyordum işle ilgili" derin bir nefes aldım.

"Sürekli iş deyip duruyorsun hâlâ o mafyalarla iş yaptığını biliyorum ve bu durumdan çok sıkıldım ya sana bir şey olursa?"kollarını bedenime sardı ve saçlarımda gezdirdi ellerini.

"Şşş aklına öyle şeyler getirme bana bir şey olmaz böyle düşünüp üzme kendini"

"Karan ben bir CD izledim senle ben vardık ama onun devamını izleyemedim sonra tekrar izlemek istediğim de CD bir anda kayboldu ne vardı devamında?" Sarılmamızı sonlandırıp bıkkınca nefesini verdi.

"Bir şey yoktu" hadi ama çocuk mu kandırıyordu bu adam

"Karan devamı olduğunu biliyorum neden söyl-"

"Önemli bir şey yok diyorum Ada zamanı gelince söylerim"

"Zamanı gelmedi mi artık? Saklama benden"

"Benim biraz işlerim var geri geleceğim canın bir şey isterse korumalara söylersin erken gelmeye çalışacağım"ve gitti.

En çok da bu sinirimi bozuyordu. Sürekli işlerini bahane edip bana açıklama yapmadan gidiyordu. Sürekli zaman zaman diyerek erteliyordu.O CD'yi bulmam lazım benim.

Odadan çıkarak çalışma odasına girdim. Çekmeceleri bir bir açtım ama hiçbirinde yoktu. Kitaplığın kenarlarına bile bakmıştım ama bulamamıştım. En son olarak kasaya doğru ilerledim ama şifresini bilmediğim için açamazdım.

Ne olabilir diye düşünerek doğum tarihimi girdim sonra Karan'ın doğum tarihini girdim ama olmadı. 6. denememdede olmayınca birden kapının kilitlenme sesi geldi. Pencereler de kendini kilitledi ve bu odadan çıkmam imkansız hâle geldi.

Yirmi dakikadan fazla oldu ve ben bu odada kilitli kalmıştım.Kapını birden açılmasıyla silahını bana doğrultan Karan'ı gördüm."Ada? Senin ne işin var burda? Kasayı neden zorladın?"

"Şey ben içinde ne var diye merak ettim"

"Arayıp şifreyi isteyebilirdin!"dedi öfkeyle

"Söylemezsin sandım özür dilerim"

"Özür dileme Ada çünkü özür dileyecek bir şey yapmadın şimdi bana gerçeği söyle CD için mi zorladın kasayı?"yalan söylesem anlardı mecburen evet diyecektim.

Mafya Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin