Mafya Texting

Bölüm 20

Selam aşklarım
Ada'nın yaşını değiştirdim yani  19 yaşında .
Yeni kitap kapağımız hayırlı olsunn

Arabaya doğru yakalaşıp kapıyı açtı.
"Hadi karıcım yola benim diğer arabayla devam edelim "uzattığı eline baktım tutmamı istiyordu.

Uzattığı eli geri çekicekken çekmek üzere olan elini tuttum dudakları kenara kıvrıldı bana sarılıp dudaklarına anlıma bastırdı.

Ellerimi onun beline kafamı ise omzuna koyup ona sarıldım oda sarılmama karşılıp verip oda ellerini belime koyup sarıldı.

O anı fırsat bilip bacak arasına dizimi geçirdim acıyla orasını tutup kıvranmaya başladı ben ise koşmaya başladım.

"Mert gitmesine izin verme" duyduğum cümleyle bedenimi kaçamıyacak olmamın korkusu doldu.

Ben koşmaya devam ederken Mert elini uzatsa beni yakalayacak şekildeydi.

Olduğum yerde durdum nefes nefese kalmıştım.Dolan gözlerimden yaşlarımı akıta akıta yere çöküp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Yanıma geldi çağresizliğime baktı, yanıma eğildi ,eliyle gözümden akan bir damla yaşı sildi ama hangi birini silecekti ki?

Kucağına aldı kafamı göğsüne yaslayıp ağlamaya devam ettim. Gözlerimden akan yaşlar onun gömleğini ıslatıyordu.

Arabaya bindik ama kafamı hâlâ göğsünden çekmemiştim.Elini tereddüt ederek havaya  kaldırdı daha sonra saçlarımı okşamaya başladı.

Ağlamam artık iç çekmeye dönüşmüştü.Kafamı kadırıp ağlamaktan kızarmış olan gözlerimle ona baktım.

Yaklaşıp saçlarıma ufak bir öpücük kondurup geri çekildi.Islanmış yanaklarımı eliyle sildi.

"Kapa gözlerini istersen, biraz uyumak istemezmisin güzelim?"

"Yok istemiyorum ama yemek yesek iyi olucak sanki"

"İnip bir yerde yiyelim mi yoksa arabada giderken yemek ister misin?"

"Giderken yiyelim"

Kafasını Mert'e çevirip konuşmaya başladı.

"Şu köşedeki dönerciden 3 tane döner al gel 2 tane de ayran sen ne içmek istersen onu al "

"Hemen Karan Bey"

"Mert artık bey kelimesini kullanma abi desen yeterli"

"Olur abi"

Mert mutlu bir şekilde arabadan inip dönerciye girdi.Kafamı Karan'ın göğsünden kaldırıcaktım ki buna engel oldu.

"Bu şekilde yemek yiyemem"bunu dedikten sonra söylediğim şeye hak verip ellerini çekti bende onun göğsünden kalktım.

Birkaç dakika sonra Mert elinde poşetlerle arabaya geldi kendi yemeğini aldıktan sonra poşeti bize uzattı.

Karan'a izin vermeden Mert'in uzattığı poşeti hızla aldım ve içinden dönerleri çıkardım.

Mert arabayı çalıştırdı, bir yandan yiyor bir yandanda araba sürüyordu.
Yediklerimiz bittikten sonra çöpler ortada kalmasın diye poşete hepsini doldurdum,çöp kutusunun yanından geçerken içine attım.Karan tekrar kafamı göğsüne koydu.

"Artık uyu istersen yol uzun"

"Eşyalarım evde kaldı"

"Ben aldırırım olmadı yenilerini alırız"

Karan'ı bu yaptıkları için asla affetmeyecektim ama ne kadar kaçarsam kaçayım kendimi yine onun yanında buluyordum.

Belki dediği gibi değişirdi,eskisi gibi olmaz beni mutlu etmek için uğraşırdı,bu yüzden ona şans vermek istiyordum.