The Unknown Daughter (COMPLETED)

Chapter 20

Zamia Brecken Wringler

8 years ago.

"Why do you like me even if other people hate me, Klaus?" Tanong ko sa kanya.

It's my 18th birthday and he's invited, siya rin ang last dance ko.

"Because I'm not the other people Zamia. Anong pake ko kung ayaw ng iba sa 'yo, I saw the other version of you, that others didn't see. You may a heartless and a bit ruthless woman, but you have a pure heart."

Tinago ko ang maliit na ngiti sa labi ko.

That's when I felt that I am already falling for him.

Klaus is the man who understands me, kung ang ibang lalaki ay pinaglalaruan at nilalait ako dahil sa ugali ko, then Klaus is different.

He never look at me with a worse in his eyes.

I can see his good intention on me, at hindi ko mapipigilan ang sarili ko kung mahulog man ako sa kanya.

"Happy birthday." He whisphered.

Naramdaman ko na lang na may nilagay sa leeg ko.

It's a necklace, with my name on it.

"Please remember me whenever you see this," he added and offer his hands to me for a dance.

Kanina ay malungkot ako dahil hindi dumating sila Mommy at Daddy sa debut ko, pero ngayon ay gumaan na ang loob ko.

"Thankyou, Klaus. I want you to be my boyfriend." Bahagya siyang natigilan dahil sa sinabi ko at kalaunan ay matamis na ngumiti.

"We're official. That's it." Tumango ako at niyakap siya pabalik.

And there is it.

Klaus Harther Medrios became my boyfriend.

But that's not the end of it.

* * *

"I'm Gizem, a big fan of yours." Pinasadahan ko ng tingin ang babaeng nasa harapan ko.

Kakatapos lang last class ko at absent ngayon si Analiz dahil may lagnat.

And then suddenly this girl approached me. "Okay." Suplada kong sagot at hindi tinanggap ang kamay niya. Tatalikod na sana ako pero pinigilan niya ako.

"Are you going home now?" She smiled.

Pero hindi ko ramdam ang ngiti niya, it seems plastic. Ni hindi ko nga alam kung bakit niya ako kinakausap.

"Isn't it obvious?" Tinaasan ko siya ng kilay kaya bahagya siyang yumuko. "What do you want from me? Lahat ng taong lumalapit sa akin ay may kanya-kanyang rason, ang iba, gustong sumama at makipag-kaibigan sa akin para makaagaw rin ng atensyon ng iba, may iba naman na palihim akong sinisiraan, at may ibang gusto akong higitan kaya nila ako kinikilala. Ikaw, saang kategorya ka nabibilang?"

Umatras siya nang humakbang ako papalapit sa kanya.

"What a bitch. Mabuti nga't kinausap kita eh, I understand now why they hate you, spoiled brat." I raised my middle finger on her.

"I don't need your cheap opinion." Nilagpasan ko siya.

Gizem... huh? Pangalan pa lang hindi ko na gusto.

"You have a long face, what happened?" Sinalubong ako nang yakap ni Klaus, his warmth is like my resting place.

Kumakalma lang ako sa tuwing kasama siya.

"Some cheap girl bothered me, but it's okay now. Alam mo naman hindi ako masyadong nagbibigay nang atensyon sa kanila." Suhestiyon ko.

"Stop fighting with them Zam, sinasabi ko 'to hindi para pangunahan ka. Ayoko lang na pinapatulan mo sila dahil baka anong magawa ko sa kanila pag nasaktan ka." Uminit ang pisnge ko dahil doon.