Zamia Brecken Wringler
Hinawakan niya ang kamay ko at inalis iyon mula sa pagkakayakap ko sa kanya. He looked at me with full of questions.
"Y-You're what?" Napayuko ako.
"I'm pregnant... kung talagang ayaw mo na sa akin at ayaw mo akong pakinggan, then, atleast you know about our baby. G-Gusto kong malaman mo..."
Matagal siyang nakatitig sa hanggang sa nagsimula siyang lumapit sa akin. Ipagtatabuyan niya pa rin ba ako?
'Yon ang nasa isip ko. Pero mali ako, mahigpit niya akong niyakap. Naramdaman ko rin ang pagtulo ng luha niya sa aking balikat.
Mas lalong nadurog ang puso ko dahil doon. He's crying... right know.
"Let's go inside." Hinawakan niya ang kamay ko at inalalayan akong maglalad papasok sa kanila.
Nakita ko si Exeriel sa sala na ngayo'y nakataas ang kilay habang nasa amin ang tingin.
Hindi naman siya pinansin ni Al at dire-diretso lang hanggang sa marating namin ang kwarto niya.
Umupo ako sa may couch at pinanood siyang mag hubad ng suot niyang coat.
Tumikhim ako bago magsalita. "Klaus is my ex-boyfriend," panimula ko.
"2 years ago since we broke up, he suddenly vanished... noong unang nakita natin siya sa parking lot, that was also the first time that I saw him after 2 years."
Saglit akong tumigil at pinunasan ang luha ko.
"I don't know about that marriage Al. He fooled me before, malaki rin kasi ang tiwala ko sa kanya noon kaya hindi ko inakalang magagawa niya ang ganoon." Umupo siya sa tabi ko.
"Do you still love him?" Mabilis akong umiling.
"I already moved on, Al. That was years ago, at bakit naman kita sasagutin kung mahal ko pa pala siya?" He nodded.
Siya ang nagpunas ng luha ko, bumaba rin ang tingin niya sa tiyan ko. It's true that I am pregnant, sa mga nakaraang linggo at araw, palagi na lang akong nahihilo.
I also vomit 4 times, doon ako nagsimulang manghinala. I confirmed it yesterday, bumili ako ng tatlong pregnancy test and all positive.
"Nagsasabi ako ng totoo... Please believe me." Sumandal ako sa dibdib niya.
"I'm sorry..." he whisphered.
Hinaplos niya ang buhok ko at pinaulanan iyon ng halik.
"I was shocked at the same time I was hurt Zam. My heart almost stop when I heard that you already had a husband... I'm sorry..." hindi ako sumagot at nanatiling nakasandal sa kanya. "When did you know about your pregnancy?"
"Y-Yesterday... walang nakakaalam bukod sa 'yo Al. I was too scared to tell my parents, gusto kong sabihin sa kanila pero gusto ko ring sa 'yo ko muna sabihin." I explain.
"I wanted to marry you..." tinignan ko ang kamay ko.
Suot-suot ko ang singsing na ibibigay niya sana sa akin noong araw na tinanong niya ako about marriage.
"We will have an annulment Al. Sisiguradohin ko, after that let's get married..." bulong ko.
"Damn, yes... I let's get married..." malawak akong ngumiti. "I'm sorry, please forgive me. I let my emotions explode, I didn't think about how are you feeling... forgive me Zam, fuck, I love you so much... I'm so sorry..." we cried on each others shoulder.
I slept well that night. I found the warmth that I needed on Al, he's always my home... sa kanya ako babalik at babalik.
* * *
BINABASA MO ANG
The Unknown Daughter (COMPLETED)
HumorTahimik lang naman ang buhay ni Zamia sa isang malayong probinsya. Ngunit nagbago ang lahat nang makilala niya ang isang bata, pinipilit nito na si Zamia ay ang kanyang Ina. Dumagdag pa ang isang lalaki na siyang ama ng bata, handa itong bayaran si...
