The Unknown Daughter (COMPLETED)

Chapter 22

Zamia Brecken Wringler

My eyes stayed on him. Hindi makapaniwala, I was shocked to see him. But it doesn't matter? It was before, by the way.

"Yes, Zamia, it's me." Seryoso pa rin ang boses niya, hanggang sa lumipat ang tingin niya kay Al. "And this is who, Zam?"

Bumaba ang tingin ko at mabilis na hinawakan ang kamay ni Al. He's just looked at me innocently. "My boyfriend, Ather Lavien, he's my boyfriend." I proudly said.

Dumaan ang sakit sa mata ni Klaus, pero hindi rin ako sigurado kung tama ba ang nakita ko.

"Your boyfriend?" I nodded.

"It's been 2 years... right? Since you left, it's good to see you." Pagbati ko sa kanya.

Seeing Klaus right now doesn't have the same feel anymore. Kung noon na e-excite ako sa tuwing nakikita ko siya, iba na ngayon.

I really and totally moved on from him.

"Kailan ka pala nakabalik? Galing ka sa ibang bansa?" He nodded. Inangat niya ang tingin sa akin.

"I'm going now, Zam." Hindi ako sumagot at sinundan lang siya ng tingin hanggang sa tuloyan na itong mawala.

"Your friend? I didn't know you have a male friend. Anyway, let's go?" Ngumiti lang ako at tumango.

"Saan tayo, sa condo mo?" Tanong ko sa gitna ng biyahe.

"Yes, I prepared a simple dinner for us."

Hindi na ako nagsalita pagkatapos n'on. Naguguluhan man ako dahil sa biglaang pagsulpot ni Klaus, naisip ko rin na wala na dapat akong pakialam doon.

Bumalik na siya, then good for him. Kahit hindi masyadong maganda ang nangyari noon, hindi naman ako galit.

Maybe it's his decision to suddenly vanished before. Hindi ko na dapat kailangan pang-isipin ang muli niyang pagpapakita sa akin.

It's mean nothing to me.

* * *

"You're really good at cooking!" I praised him.

Nang makarating kami sa Condo niya ay nakahanda na ang lahat.

We have a simple dinner just like what he said, but for me it's so much special, lalo na't siya ang nagluto ng kinakain namin.

"Bakit ayaw mong i-pursue ang pagiging Chef?" I asked him. Na kwento niya sa akin na dream job niya ang pagiging Chef, but instead he pursue business.

"I need to take care one of our business, Dad and I already talked about that. It's fine with me, ginawa ko na lang hobby ang pagluluto." Tumango ako at sumimsim ng wine. "You're pursuing Education right?" He asked me.

"Oo, gusto ko maging guro kahit ayaw nila Mommy. Sinuway ko sila noong sinabi nilang dapat business ang kunin ko, but I didn't let their decision meddle in mine." Ngumiti siya at hinaplos ang kamay ko.

"Such a brave." Bulong niya ngumisi lang ako.

Pagkatapos naming kumain ay nanatili ako sa sofa at nakatutok lang sa screen ng Tv. Ilang minuto lang ay naramdaman ko na ang mainit niyang hininga sa may bandang leeg ko.

Nagtaasan ang balahibo ko dahil sa ginagawa niya. He's kissing me passionately on my neck. Nang humarap ako sa kanya ay mabilis niyang nahuli ang labi ko, I opened my lips a bit to let his tongue enter in my mouth.

Napansinghap pa ako nang humiwalay siya sa akin. "Why did you stop?" I asked, habol-habol ang hininga.

"Ihahatid na kita, it's getting late." Nag-iwas siya ng tingin.