Arken Needs

30

Reihan's

Nagdaan ang ilang araw na pabalik-balik ang ama ni Arken saamin. Hindi ko alam ang mararamdaman ko pero alam kong mahirap din kay Arken na patuloy niyang tanggihan ang ama niya sa pag alok nito na isama siya sa Australia para doon na mag-aral at makasama ito. He wants Arken back to his care and the only one refusing is Arken, mama was okay with it dahil sabi niya ay matagal na daw na hinahanap si Arken ng papa niya. As for me, mama doesn't even want to hear what is my say about this. Parang sila-sila lang ang magdedesisyon kung aalis si Arken o hindi, hindi ko gusto ang pakiramdam na ito, I'm Arken's lover and I should have a say whether he will go or not, but I know I can't say that to my mom, all I can say is I don't want Arken to leave because he's my younger brother.

“'Ma, nagtitiwala ka ba talaga sa lalaking 'yun? What if hindi niya tratuhing tama si Arken?” I argued with my mom. Ilang araw na kasi akong wala sa hulog dahil sa kaba na baka bigla na lang pumayag si Arken na pumunta sa Australia kasama ang papa niya, but he's been assuring me these past few days that he isn't going anywhere and he won't leave me, but I'm still nervous.

“Reihan, kilala ko si Aiyden, mabuting tao iyon, nawalay lang talaga kay Arken dahil hindi siya gusto ng mga magulang ng mama ni Arken, he doesn't even know that the woman who gave birth to his child was already long gone, saakin niya lang nalaman noong isang araw.” Paliwanag ni mama habang nagluluto. I hissed. Ganon na lang iyon? Pagkatapos naming alagaan si Arken at pagkatapos niyang lumaki saamin bigla na lang niya kukunin?

“I don't care, ma. Ayaw din naman ni Arken na sumama sakanya, at ayaw ko din.” Matigas kong sabi. Lumingon naman saakin si mama at sinamaan ako ng tingin.

“He just want to be with his son, Reihan, and he's already persuading Arken, soon enough papayag din yang kapatid mo, pwede naman siya laging kumontak dito saatin.” Hindi ako makapaniwalang napatitig kay mama. Bakit parang gustong-gusto niya itaboy si Arken? Bakit parang hindi niya man lang mamimiss si Arken at parang wala siyang pakialam na malalayo si Arken saamin? Naninibago ako sakanya.

“'Ma! Are you hearing yourself? K-Kapatid ko yung mapapalayo, ma. Anak mo! Eight years mo siyang naging anak, bakit parang wala lang sayo na malayo siya saatin?!” Hindi ko napigilang magtaas ng boses dahil sa inis. I'm paranoid, natatakot ako sa mga susunod na mangyayari kung sakaling umalis nga si Arken. Hindi ko kakayanin.

“Reihan, kumalma ka nga, hindi ko legal na inampon si Arken, walang papeles na nagsasabi na legal siyang nasa poder ko, sa tingin mo kung ipilit ng tatay niyang kunin si Arken, may laban tayo? Wala!” Inis na rin na singhal saakin ni mama. Napahawak ako sa ulo ko at napailing. I can't believe this. Ngayon pang may relasyon na kami ni Arken? Ngayon pang masaya na kaming dalawa?

“Pero, ma, I can't lose Arken..” Naluluha ko nang sabi. Natigil naman si mama sa ginagawa niya pero hindi siya lumingon saakin. Ilang segundo siyang natahimik bago ulit nagsalita.

“This is also hard for me, Reihan.” Buntong hininga ni mama bago pinagpatuloy ang ginagawa niya. Lihim na lang akong napamura at balak ko na sanang umalis ng kusina pero natigil ako nang makita ko ang papa ni Arken na nasa bukana ng kusina at mukhang kanina pa nakikinig saamin.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko kapag nakikita ko siya. Inis? Pangamba? o Panlulumo?

“R-Reihan, son, uhm, I didn't mean to eavesdrop but I heard almost everything,” Sabi niya. Iniwas ko ang tingin sakanya at hindi naman agad kumibo si mama. Pasalamat at wala ngayon si Arken sa bahay, nasa school siya at may inaasikaso, ako naman ay nag absent talaga para makapag usap kami ni mama patungkol sa tatay ni Arken.

“Arken is already eighteen, the decision to come with me is all on him, I'm just here to pursue him but I promise, he'll comeback once he finished his studies and we get to bond as a father and son until then, you won't lose him, son.” Paliwanag niya. I won't lose him? Baliw ba siya? Ilalayo niya saakin si Arken at iyon ang pinaka ayaw kong mangyari noon pa man. I won't accept this.