İtaat

6. BÖLÜM

Bugün okul çıkışı Cyper Holding'de Nicholas Cooper'la bir toplantım vardı. O sebeple profesyonel gözükebileceğim bir kombin oluşturmaya çalıştım. Özellikle dün geceden sonra profesyonel gözükmek zorunda hissediyordum kendimi. Yine de çok iş kadını gibi olmayacaktım. Bu sebeple buz mavisi ipek bir gömlek ve onunla aynı renkte yüksek belli dökümlü bir pantolon tercih ettim. Gömleğin boyun kısmındaki kuşağı kurdele yaptım. Ayakkabı olarak ten rengi Louboutin So Kate seçtim. Pantolonun paçası ayakkabımın sadece ucunu gösterecek kadar uzundu çünkü. Hafif bir makyajdan sonra saçımı da çok sıkı olmayan bir at kuyruğu yapmıştım çoktan. Bu yüzden üstüme krem rengi kaşe palto, çanta olarak da içinde kıyafetimin tonlarının bulunduğu tüvit Chanel çanta aldım. Son bir kez aynaya bakınca görüntümden oldukça memnundum.

Derslerimle ilgili birkaç tane kâğıt ve bütçe planlaması için gerekli olan bütün evrakları yanıma alıp evden çıktım. Büyükannem evde değildi çünkü büyükbabamın vefatının beşinci yıldönümünde gerçekleşecek olan tören için ne olduğuyla asla ilgilenmediğim işleri vardı. Hazırlanırken stresimi kıyafetleri yorumlayarak atmıştım. Şimdi ise beni çok üzen olayları düşünerek azalttığım stresimi geri istemiyordum. Bu yüzden arabama bindim ve güzel bir müzik açarak okula doğru yola koyuldum.

Yolda hoşuma gitmeyen bir şarkı olduğunda ne kadar sürüşümün bile aksadığını ve küçük hatalar yaptığımı fark etmiştim. Bazen radyo bile dinleyemiyordum sırf bu sebeple. Kulağıma güzel gelen şeyler dinlemek istiyordum. Bir sonraki şarkıyı bilmediğim belirsiz bir müzik listesi bazen beni gerçekten çileden çıkarıyordu. Acaba kontrol manyağı yapar mıydı bu beni? Her zaman böyle değildim çünkü. Bazen belirsizlik beni heyecanlandırabiliyordu.

Kontrol manyağı olabilmek sadece müzik konusuna bağlı değildi muhtemelen. Bu yüzden hayatıma biraz geniş bir açıdan bakmaya çalıştım. Giysi dolabım, odam, arabam her zaman temiz ve düzenliydi. Bu durum yardımcı birileri olmadığında da böyleydi. Çevremdeki herhangi bir kişi benim oluşturduğum düzene karıştığında çok tepki göstermeyi tercih etmesem de beni çok rahatsız ediyordu. Topluluk işlerinde tuttuğum muhasebe evraklarına bakıldığında bile oldukça muazzam bir düzenim vardı. Evet, sanırım kontrol manyağıydım. Fakat Nicholas Cooper kadar kontrol manyağı mıydım? İnsanlara karşı olan davranışlarımı düşündüm. Ryan. En yakın arkadaşıma zorla üniversite okutmuyor muydum? Belli ki içimde Nicholas Cooper'la beni birbirimize bağlayan çok da sağlıklı olmayan yönler vardı.

Bu sağlıksız tarafımı biraz köreltebilmek için yöntemler düşünürken çoktan okula varmıştım bile.

İki dersin arasında yemek yiyecek vaktim bile olmamıştı bugün. Yavaş yavaş sunumlar yapılmaya başlamıştı. Normalde kendimi verdiğim, düşündüğüm tek şey derslerim ve Harvard olurken şimdi sanki başka düşüncelerimden kaçmak için derslerimle ilgileniyor gibiydim. Bunun okul performansımı ve bölüm içindeki başarımı düşürmesini istemiyordum aslında. Bu konuda ise ne yapabileceğimi bilmiyordum. Bir şeyi düşünmemek için uğraştığında aslında ona enerjini daha fazla harcamış oluyordun. Bir şeyden kaçtığında insan kendini kandırıyordu sadece. Benim de içinde bulunduğum durumu ancak böyle açıklayabilirdim.

Ayrıca düşüncelerimden kaçabilsem de şu an okulun çıkışa doğru giden yolunda bana doğru gelen Ryan'dan kaçamazdım.

"Neden mesajlarıma cevap vermiyorsun sen?" diye suratıma bağırdı neredeyse. Derin bir nefes alıp sakin olmaya çalıştım.

"Gerçekten yoğun iki dersten çıktım Ryan. Şimdi izin verirsen topluluk ile ilgili işlerim var." Onu geçip yürümeye devam ettim. Telefonumdan saate baktığımda saatin neredeyse beş buçuğa geldiğini gördüm. Trafik durumunu ve arabayı kullananın ben olduğumu göz önüne alırsak anca yetişecektim toplantıya.