Chapter 72

64 5 0
                                    

Nasa loob kami ng kotse niya at kahit isa sa 'min ay walang nagsasalita.

"Hyung." pagbasag ko sa katahimikan.

"Mhm?"

"Pwede ko bang makuha 'yung monthly allowance ko?"

Biglang siyang tumawa. Lumingon ako sa kaniya at sinamaan siya ng tingin. Anong nakakatawa?

"Kakikita lang natin ulit, that's the first thing you're going to say?"

"Huh? 'I miss you' kaya una kong sinabi sa 'yo."

"So, namiss mo lang ako kasi kailangan mo ng pera?"

"What? No!"

"It doesn't matter. I really miss you, you know."

"I'm sorry." Umiling siya at tinapik ang ulo ko. "Bumalik ako sa 'min kasi totoong namimiss ko na si Mama. Tanggap niya ako. Mas lalo kaming naging close. Kaya ngayon, hindi ko alam kung papaano ko sasabihin sa kaniya na gusto ko nang bumalik sa mansion mo."

"I'll help you, if you want."

"Huwag mo sanang isipin na kaya ko gustong bumalik sa 'yo ay dahil sa pera mo. Hindi. I like you, Haechan. And I want to live with you."

"Are you telling the truth?"

"Of course, I am."

Tumango siya. "Come with me, then."

"Paano si Mama? Gusto ko munang magpaalam nang maayos."

"Ihahatid kita sa inyo. Kung gusto mo talagang bumalik sa 'kin at hindi ka lang napipilitan, bibigyan kita ng dalawang araw para makapagpaalam. Pagkatapos ay tawagan mo 'ko."

"Thank you, hyung!"

"For now, I'll give you your monthly allowance." Kinuha niya ang wallet niya mula sa bulsa at kumuha ng 5,000 pesos.

Hala! Bakit limanlibo? "Hyung—"

"Ibigay mo sa mama mo 'yung dalawanlibo, okay?"

Tumango ako, "Salamat, hyung."

"No need to thank me. I'm your sugar daddy, it's my responsibility."

Ngumiti ako. "Tara na! Ipapakilala na rin kita kay Mama."

Ngumiti siya pabalik. I miss that smile. "Let's go!"
-

𝗦𝗨𝗚𝗔𝗥 𝗕𝗔𝗕𝗬 (18+) ❣ 𝘳𝘦𝘯𝘩𝘺𝘶𝘤𝘬.Where stories live. Discover now