Te dronken (N)

384 2 0
                                    

POV Natasha


Ik sta op, doe m'n kledij uit en mijn nieuwste bikini aan. Het is een witte bikini met kanten afwerking langs de buitenkant en dunne lintjes, kruisend ter hoogte van de nek, waaraan bruine en beige pareltjes bungelend een hoopje spierwitte franjes samenhoudt. De kant vormt perfect gepositioneerde mandala's. De bikini verhult mijn intieme delen net voldoende om toch iets aan de verbeelding over te laten, de rest tonend aan iedereen die me een blik zou gunnen dus zit er niets anders op dan een strandkleedje over aan te trekken. Ik ga voor een lang, wit, licht doorzichtig, kanten kleedje, in dezelfde materialen als mijn bikini, dat gesloten moet worden zoals een badjas.

Vandaag gebruik ik de Bentley, als ik niet naar school ga mag het wat meer zijn én die wagen heeft geen lederen zetels waardoor mijn billen niet aan de stoel kunnen blijven plakken. Ik geef het adres dat ik van Becky kreeg in mijn GPS. Een vriendelijke vrouwenstem spuwt uit de boxen en laat me weten dat ik een rit van ongeveer 5 minuten voor de boeg heb. 

Ik stop bij een gigantische villa die mij heel bekend voorkomt, wat normaal is gezien ik hier elke dag voorbij kom op mijn weg naar school. Het ziet er niet uit als een Beachclub, maar gezien de omvang kan er zich van alles afspelen achter die muren. 

Ik spring uit m'n wagen, biep 'm toe en loop naar de deur. Ik bel aan en niet veel later doet en voor mij nog onbekende jongeman de deur open.

"Hi"

"Hallo, ik ben hier voor de beachparty" merk ik half vragend op. 

De jongeman zet een stap opzij, trekt de deur daarbij volledig open, gebarend met zijn arm om binnen te komen. Een gigantische hal komt te voorschijn, langs links een zwevende trap, rechts een met kunst rijkelijk gevulde muur onderbroken door brede doorgangen die naar nog grotere ruimtes leiden. Grote huizen en rijke mensen zijn niet nieuw voor me, Ik ben opgegroeid een hogere sociale klasse. De geneugten van butlers, nanny's, gigantische feesten en verplichte nummertjes blijven me tot op de dag van vandaag nog steeds achtervolgen. Dit huis is next level

"Loop maar door tot vanachter, de tuin in en volg de muziek" 

Ik glimlach naar hem, volg zijn duidelijke aanwijzingen en ben binnen enkele tellen waar ik moet zijn. Zoekend naar herkenbare gezichten baan ik me een weg door het volk. Een enthousiaste Becky spot me, steekt beide handen in de lucht en zwaait met een te hoge toewijding mijn kant uit waarmee ze niet enkel mijn aandacht trekt. Haar niet te temperen inzet zorgt voor heel wat animo onder de omstanders.  

De rest van onze groep staat rondom haar en probeert haar zwaaiende ledematen te ontwijken. Eens bij hen aangekomen zeg ik iedereen gedag en lopen de gesprekken verder, gelukkig over onderwerpen waar ik meteen bij kan inpikken. 

De avond gaat verder, ondertussen is het al laat aan het worden. De sfeer zich echter te goed om naar huis te gaan, ik amuseer mezelf ten zeerste en ben eigenlijk blij dat Becky me zowat dwong om af te komen. Niet dat ik haar dat ga zeggen, ze zal dat steeds tegen mij gebruiken wat me praktisch ten allen tijde zal verplichten overal mee naar toe te gaan. Het is bijna middernacht dus echt wel tijd om te vertrekken wanneer een groepje jongeren op het feest aankomt. 

Uit de groep herken ik 2 mensen, Emma en William, vergezeld van enkele mensen die ik nog nooit gezien heb. Zijn die 2 een stelletje? Ik kan m'n ogen niet van hen afhouden, gelukkig kijken zij mijn kant niet uit. William, de jongen naast hem en het andere meisje hebben er plezier in, ze zijn aan het ravotten. Emma staat er wat verloren bij, ze is met niemand aan het praten, niet aan het dansen. Ze staat daar te luisteren, met haar ene hand in haar broekzak en haar andere rond een desperados geklemd. Ze draagt nog steeds dezelfde kledij als gisteren in de club en vandaag op school. Het lijkt wel of ze heeft niets anders om aan te doen.  Becky betrapt me op het staren. Ik heb haar nog niets verteld over school en ben ook niet meteen van plan om over Emma te vertellen, ze weet niet dat Emma een leerlinge is van mij.

"William aan het bekijken?" Vraagt ze me plagend.

"Nee hoor" zeg ik hoofdschuddend.

"Ik zie je wel staren, je was niet bepaald subtiel Nat" Haar opmerking ontwijkend geef ik haar een slappe lach en probeer ik me weer te mengen in het groepsgesprek. Iets rond Emma voelt magnischtisch aan, ik heb de drang om af en toe mijn blik naar haar te wenden en raak dan verloren in die prachtige ogen, of betoverd door dat geweldige lichaam. Ze heeft me nog steeds niet opgemerkt, misschien maar goed. Je leerkracht tegenkomen buiten school is altijd wel een beetje raar. 

Ze toont nog steeds geen interesse in het feestje zelf. Ik vraag me af wat er mis is. Een teener, eigenlijk jongvolwassenen, op een beachparty die niet aan het dansen is of toch geen interesse toont. Er lijkt iets verkeerd te zitten, ik wil tot bij haar gaan en vragen wat er is, met haar praten, weten wat ze voelt en helpen bij datgene waar ze met worstelt. Dan kan ik ook ineens polsen naar die gescheurde lip. 

Even later is er heel wat rumoer te horen gevolgd door een plons. Iedereen draait zijn hoofd richting een van de zwembaden om te zien hoe een meisje in volledige outfit kopje onder gaat. Duidelijk zichtbaar dat ze te veel gedronken heeft en zelf te dronken is om te zwemmen, in een te diep zwembad wat staan onmogelijk maakt. Niemand beweegt, iedereen staat aan de grond genageld, kijkend naar het meisje, verwerkend wat er net aan het gebeuren is.

Ik kijk rond om te zien of er iemand reageert en zou helpen wanneer mijn oog op Emma valt die op dat moment nog enkel een sport BH, haar kettingen en een vrouwen boxershort draagt met al haar kledij op een hoopje aan haar voeten gestapeld. Ze duwt William aan de kant en duikt in het zwembad richting het verdrinkende meisje, plaats haar beide armen rond haar en zwemt naar het oppervlak om vervolgens de jonge vrouw op haar rug, bewusteloos naar de kant te brengen waar William en de andere gast de verdrinkende dame uit het water hijsen. Emma duwt zichzelf langs de rand van het zwembad omhoog om zich vervolgens over de jonge vrouw te buigen en haar te reanimeren. Het lijkt uren te duren, in werkelijkheid spuwt de vrouw enkele seconden later een straal water uit en is ze weer bij haar zelve kreunend in pijn.

Emma leunt achteruit, laat zich op haar achterwerk zakken alvorens William te bevelen om de jonge vrouw naar binnen te brengen. William knikt naar enkele gasten rondom hem, ze bundelen hun krachten en dragen de vrouw naar binnen. Emma zet zich op de rand van het zwembad met een overduidelijke nood om even te bekomen wanneer de rest van de genodigden naar huis vertrekken of william naar binnen volgen. Mijn groep wil binnen even polshoogte gaan nemen.

Wanneer ik naar buiten kijk zie ik Emma nog steeds aan de rand van het zwembad zitten. Het is donker buiten waardoor de verlichting van het zwembad extra goed reflecteert op haar lichaam en gezicht, goed afgelijnde buikspieren extra benadrukkend. Ze is extreem goed afgetraind. Ik voel een tinteling door mijn lichaam schieten bij het staren naar haar. 

Ze reikt naar haar kledij, neemt iets uit haar zak en steekt het in haar mond, nadien lijkt ze te zoeken naar iets. Ze doet haar natte lange zwarte haren naar voor, gooit ze in een vlotte beweging weer achteruit om ze vervolgens bij elkaar te grijpen en op te steken in een hoge dot, wat een tattoo in haar nek zichtbaar maakt. Ik heb tattoos in op lichaamsdelen die je met een lange broek en winterjas niet kan wegsteken altijd een beetje schraal gevonden, maar deze keer moet ik mijn mening herzien. Emma komt er goed mee weg, sterker zelf, het draagt bij aan haar looks en ik vind het zelf best wel sexy.

Een vuurtje vindt zijn weg richting datgene dat tussen haar lippen balanceert. Is ze nu echt weed aan het blowen? Ik heb haar reeds zien roken, en om eerlijk te zijn, het hele bad-boy-vibes ding dat ze heeft, gaat haar goed af. Maar Blowen? Echt?  


Gevallen voor EmWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu