Blijven slapen (N)

426 5 6
                                    

POV Natasha

Emma komt de woonkamer binnen gewandeld als ik net klaar ben met mijn telefoontje, haar haren nog een beetje nat van het douchen, hangende aan een kant van haar gezicht. Het is de eerste keer dat ze haar haren los draagt in mijn buurt. Ze draag een veel te grote T-shirt en een spannende vrouwen boxer, je kan het geen hoogstaande mode noemen en toch kan ik mijn ogen niet van haar afhouden. Zelfs zo ziet ze er geweldig uit.

"Sorry, ik heb door je gigantische garde robe gesnold naar een T-shirt, ik hoop dat je dat niet erg vindt?"

"Nee hoor, dat is oké. Moet ik een jogging of pyjamabroek voor je nemen?"

"Als het jou niet stoort, niet. Voor mij is dat niet nodig" Ze ziet er best sexy uit zo, ik krijg het er warm van.

"Eum... ja, nee, je ziet er gewel-... ik bedoel, het stoort me niet, zolang jij je maar comfortabel voelt" laat ik stotterend weten, aan haar gezicht te zien hoopte ze daarop.

"Ik ga me ook wassen en ga daarna naar bed. Als je wil, de wijn staat op het aanrecht. De afstandsbediening van de TV ligt op het tafeltje en daar kan je het soudsysteem vinden. Er is voldoende eten en drinken in de koelkast, als je iets wil kan je het gewoon nemen. Kan je je zin niet vinden in de koeling, zoek dan maar even in de kasten. Neem wat je wil. Ik ga morgenvroeg naar de bakker dus je moet je geen zorgen maken om het ontbijt." Ik sta recht en stap voorbij Emma richting de gang.

"Oh... Nog even dit. Als je hier je draai kan vinden, of het aangenaam vindt mag je hier zo lang blijven als nodig is, of zo lang als je wil. Ik wil maar één ding van je als wederdienst, beloof me dat je morgen naar school komt." Ze kijkt op.

"Ik beloof het" Een gigantische lach verschijnt op mijn gezicht, ben ik daar toch al zeker van en kan ik me met een gerust hart klaarmaken voor te slapen. Ik verdwijn in mij kamer, ga richting badkamer en begin mezelf uit te kleden tot enkel mijn rode string overblijft. Ik doe nog snel een wit topje aan, haal de rekker uit mijn haar en start aan het ontschminken. Ik leun over de wastafel om wat dichter bij de spiegel te komen met men gezicht wanneer ik in de reflectie Emma achter mij zie staan, starend naar mijn achterwerk. Ik kan mijn brede glimlach niet inhouden en staar naar haar via de spiegel. Haar wangen worden het equivalent van tomaatjes en ze lijkt wel even te vergeten hoe een menselijk lichaam functioneert. Het streelt mijn ego, moet ik stiekem toegeven.

"Het... Sorry... Het spijt me zo Mevrouw Devos..., echt sorry... Ik wist niet... ik dacht... je hebt..." Haar gestotter is zo schattig, ze is helemaal die stoere Emma niet meer, ik krijg er langzaamaan wat medelijden mee maar kan het toch niet laten om de wateren te verkennen. Ik draai me om en ga vlak achter haar staan, zet mijn handen in haar middel, breng mijn hoofd dichterbij tot vlak naast haar oor waardoor mijn ganse lichaam tegen het hare drukt.

"Ademen Emma, rustig en diep inademen. En alsjeblieft, noem me Natasha" Ik voel haar ademen en moeite doen om zichzelf te herpakken.

"Je hebt de haard aangelaten en ik weet niet hoe ik hem moet uitzetten" Ze stottert al wat minder maar haar zenuwen zijn duidelijk merkbaar.

"Ben je niet gewend aan vrouwenlichamen, aan ondergoed of ben ik het probleem?" De rust die ze daarnet bijna gevonden had is weer compleet verdwenen, haar borst gaat nog sneller op en neer dan voordien. Nog even en haar hart klopt door haar borst heen, al zie ik nu haar mondhoeken de hoogte inschieten als een soort grijns.

"Ik heb voldoende vrouwenlichamen van heel dichtbij gezien" zegt ze zelfzeker. Ik weet dat ze wel wat pleziertjes gehad heeft, ik weet dat ze een groot aantal vrouwen naakt gezien heeft. Ik heb bijna meteen spijt van mijn opmerking. Eigenlijk niet van mijn opmerking, het is meer haar antwoord dat me stoort. Ik wil niet herinnerd worden aan haar womanizer gedrag. Het gedacht van haar met iemand anders, het idee dat iemand anders zijn of haar handen op Emma's lichaam plaats maakt me boos en triest. De reden waarom begint goed door te dringen...

"Ontspan Em" ik los men grip rond haar middel en neem een stapje achteruit.

"Er is een knop aan de rechterkant van de haard, twee keer duwen om hem uit te zetten, een keer om hem aan te zetten. Blijven duwen om hem harder of zachter te zetten" Mijn woorden zijn nog niet koud en Emma is de deur al uit. Ben ik te ver gegaan? Ik had dit niet moeten doen. Wie weet wat ze nu van me denkt

Gevallen voor EmWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu