Gevallen voor Em

Herstellen (N)

POV Natasha

Ik stap uit mijn auto en roep.

"Emma?" Ze kijkt me aan, valt dan voorover en raakt behoorlijk hard de grond. Ik ren zo snel als ik kan naar haar toe. Ze bloedt weer. Ik kniel neer en probeer haar weer bij kennis te krijgen.

"Emma, hoor je mij! Doe alsjeblieft je ogen open" ze verroert zich niet. Ik denk dat ze dronken of stoned is, of allebei. Ik kan haar hier toch zo niet achterlaten. Ik probeer haar overeind te krijgen, maar omdat ze bewusteloos is en me niet kan helpen, lukt me dat niet. Ik pak mijn telefoon en bel Becks, gelukkig neemt ze meteen op. Voordat ze ook maar één woord kan zeggen, zeg ik haar dat ze William moet zoeken en hem haar telefoon moet geven.

"Waarom?"

"Doe het gewoon, vind hem en geef hem de telefoon"

"Hij is hier bij mij" op dat moment realiseer ik me dat er geen achtergrondgeluid is. Waar zijn ze mee bezig?

"Geef hem de telefoon Becks"

"Hallo?"

"William?"

"Ja, hoe gaat het?"

"Je moet zo snel mogelijk hierheen komen. Ik heb Emma gevonden, maar ze viel op de grond en bloedt weer. Ik krijg haar niet overeind. Je moet me helpen, we zijn voor mijn appartement. Becks kent weg"

"We komen eraan"

Ik ga zitten en trek Emma half op mijn schoot. Ik leg haar hoofd op mijn borst en streel haar haren. Ik weet dat ze me niet echt kan horen, maar ik blijf tegen haar praten in de hoop dat ze weer bij kennis komt. Ik blijf tegen haar zeggen dat alles goed komt. William en Becky arriveren. Will helpt me om Emma overeind te krijgen.

"Moet ik haar mee naar huis nemen?" Vraagt hij.

"Kan ze bij jou rusten?" Hij schudt zijn hoofd

"Ik weet het niet, het feest is nog in volle gang"

"Als je het goed vindt, ik heb een logeerkamer. Ze kan daar blijven tot ze zich beter voelt"

"Ja, ik vind het prima. Ze heeft voorlopig een rustige plek nodig."

We brengen haar naar mijn appartement. William helpt me haar naar de logeerkamer te brengen en in bed te krijgen. Ik bedek haar met de lakens en loop met William en Becks mee naar de hoofdingang van het appartementencomplex.

"Dankjewel" zegt William terwijl hij me een omhelzing geeft. Ik geef hem mijn telefoon

"Voer je nummer in, ik hou je op de hoogte" hij slaat zijn telefoonnummer op en geeft me mijn telefoon terug.

"Zorg goed voor haar, ze betekent veel voor mij"

"Ik weet het, ik dat zal ik doen, je weet wat ze voor me betekent" Becks stapt naar voren en omhelst me.

"Gaat het goed met je?" ik knik

"Weet je het zeker? Het moet moeilijk zijn om iemand om wie je zoveel geeft zo te zien"

"Dat is zo, maar ik red me wel"

"Wil je dat ik bij je blijf?"

"nee Becks, het komt wel goed. Ga mee terug en heb plezier"

Ze kijkt William aan. Ik zie een glinstering in haar ogen. Er is iets aan de hand tussen hen, dat merk ik. Ik zal haar en volgende keer naar vragen, maar voor nu moet ik me concentreren op Emma.

"Ik ga terug naar haar, ik wil niet dat ze alleen is"

Becky en William rijden weg en ik ga weer naar boven. Ik kook wat water, zoek een kom, ik giet het water erin, pak wat handdoeken en verband en ga naar Emma. Ik trek haar spijkerbroek en shirt uit. Ik reinig haar verwondingen en verbind ze. Als ik klaar ben, ruim ik alles op wat ik heb gebruikt. Ik pak een oversized T-shirt van mij, trek het over haar hoofd en ga naast haar op het bed zitten.