🦋BUTTERFLY🦋
🦋
🔞
"Жон Жонгүг?"
"?"
Жонгүг зүгээр л Наби руу асуулт эрсэн харцаар ширтэнэ. Гэрийнхээ хаалгыг онгойлгох гэж түлхүүрээ гаргаж ирсэн байсан учир Наби түүнийг энд амьдардаг гэдгийг нь төвөггүйхэн мэдэж авав.
"Ч-чи энд амьдардаг юм уу?"
"Тийм ээ. Энд амьдраад удаж байна"
"Т-тэгвэл яагаад бид таардаггүй байсан юм?"
"Тэрийг би мэдэх ёстой гэж үү?"
"Яахав намайг харж байсан ч юм билүү?"
Жонгүг Набигийн яриаг тоолгүй гэр рүүгээ орчихов. Харин Наби түүний араас харан ууттай хогоо барьсаар хоцорлоо.
"Юу вэ? Би одоо энэ тэнэгт үл тоогдчихсон уу?"
Хөлөө дэвслэн зогсох тэр дэндүү ууртай харагдана. Хогоо хаячихаад хаалгаа онгойлгох гэвэл хаалга нь түгжигдсэн байв. Нууц кодоо мартаад зөвхөн түлхүүрээр онгойлгож байсан Наби хэцүүхэн байдалд хүрч хаалганыхаа хажууд хана налан сууна.
"Новш гэж юу билээ? Санаад өгөөч дээ. Хөгийн кодыг нь санаач"
Өөртөө хэдэн мянган удаа хэлж хичнээн кодыг санах гэж хичээсэн ч санасангүй. Түүнд зүгээр л хаалга налаад суухаас өөр арга байсангүй. Жонгүгаас тусламж гуйхыг хүссэн ч Набид бардам зан дэндүү их бий.
Тэнд удтал суусны эцэст Наби аль хэдийн унтсан байв.
🦋
Халуун дулаан хөнжил, тухтай ор, намуухан сонстох хөгжмийн ая Набиг яг л диваажинд буй мэт л санагдуулж орхилоо. Эхэндээ тэр зүүд гэж бодсон ч тийм байсангүй.
YOU ARE READING
Baatarfly✔️
Romance"Дэнгийн эрвээхий яадаг гээч... Шилэн хоргон дотор байрлах гэрэлд хүрэх гэж хамаг хүчээ бардаг ч тэр гэрэлд хэзээ хүрч чаддаггүй. Хүрлээ гэж бодоход үхдэг. Тиймээс бидний хувьд... Шилэн хоргон дотор байрлах гэрэл бол би. Харин түүн рүү тэмүүлэх олон...