Dealing With Hawkins

Chapter 7

Yesterday bumalik kami ni Sage sa school, nauna akong pumasok bago siya, after namin mag hiwalay pumunta siya kay Coach Perez para mag try out at iyon, wala na akong alam sa ginawa niya mag hapon.

I tried to ignore her noong uwian, but she kept on telling me that we needed to talk, like what? Ano nanaman ang pag uusapan namin. Hindi ako pumayag because I am so disappointed in her. 

She just had sex with a saleslady habang ako ay nag hihintay sa waiting area, ginawa lang akong alalay sa labas and then nag papakasarap na pala sila. Damn, I don't want to think about it but that thought was bothering me, kagabi pa. Hindi ako nakatulog ng maayos. 

And now, I am driving my Honda car papasok sa school. Sa buong biyahe ko ay si Sage ang nasa isip ko. I don't want to think about her, it's just, hmm. Ang complicated ng situation niya. How can I help her kung ako nga mismo kasama niya sa mall but she still manages to banged someone.  

"Good Morning Miss Alejer". The guard greeted me and I smiled at him.

Pumasok ako sa campus ng may ngiti sa labi ko not until I saw her again, talking with a girl named Alexa. Ano ngayon ang gagawin ko?

Winalang bahala ko ang isipin na iyon at nag tuloy sa pag lalakad, it's her life and I don't care, bahala siya. She wants my help pero iba naman ang pinapakita niyang actions, it's just, so difficult. Ang hirap, alam kong kahapon lang kami nagka- intindihan at nasabi ang lahat ng gusto niyang sabihin, but look at her now.

She seems happy while talking with them, and who am I to judge? 

"Good Morning Miss Alejer". One of my students greeted me at lahat na sila nag good morning.

"Good Morning students". I replied.

Kinuha ko ang susi ng office ko at binuksan ang pinto. I switched the coffee machine and pressed the red button. Ibinaba ko ang bag ko at umupo sa swivel chair. Nasa harap ko ngayon ang maraming papers and I need to check their activities.

Ang sakit ng ulo ko sa tuwing pag check na ng mga activities, lalo pat more on essays ang mga pinapagawa ko. 

Pagka- buklat ko ng folder mas lalong sumakit ang ulo ko sa pangalan.

"Alison Sage Hawkins". I whispered her name at gusto kong ngumiti but I stopped. 

Her name is beautiful but the owner is a fucker. Ayaw kong sabihin yan but then, it is the truth -ish about her. Nasabi ko na bang napaka ganda ng penmanship niya?

It was italic style, written well, with the use of a signing pen. Medyo makapal pero mas nadagdagan ang ganda ng pagkakasulat because of it. 

Maaga ako ngayon, hindi katulad kahapon, hindi kasi ako nakatulog ng maayos at ang aga kong nagising dahil si Sage lang naman ang nasa panaginip ko. What kind of dream is that.

Ayaw ko nang isipin pa kasi medyo blunt and ayaw ko mag isip ng mga masamang bagay. 

Nasa gitna ako ng pag babasa sa meaningful and reflective essay ni Sage when someone knocks on my door.

"Come in". Nang sumilip ang green niyang mata bigla kong iginilid at isinara ang folder, I fixed my hair, tumingin ako sa salamin and I even smelled my breath.

Why do I have to do that? And why do I even want to look beautiful?! Damn it. 

"Good Morning Miss Katerinà. Uhhh-". Tumingin siya sa bag na dala niya at inilabas niya ang isang maliit na kahon. 

"What is that for?". I asked her. Inabot ko ang yellow box at mayroong croissants sa loob. I smiled secretly at paano niya nalaman na gusto ko ng croissants?