Mafya bey (18+) (Yeniden Yazılıyor)

2.bölüm (düzenlendi)

Zümrüt'ten.

Koşarak eve gidiyordum evimizin sokağında nefes alıp veriyordum. anahtarı çantamdan çıkartıp kapıyı açtım, ayakabımı indirip solana ilerledim babam salondaydı korkup geri çekildim içmiş'mi acaba. Babam bana el kaldırmaz ama azda olsa azarlardı.

"Nerdesin sen, niye geç geldin?" ona baktım yutkundum, sakin kalmaya çalıştım.

"Zümrüt sana diyorum neden geç kaldın?"

"Baba okuldan çıktım, otobüsü kaçırdım" başka bir bahane bulamamıştım aklıma ilk gelen şeyi söyledim.

"Aptal olma Zümrüt..." evet aptal olma ben, yok canım ne aptalı.

Annem öleli altı yıl olmuştu, annem gitti gideli her şey değişti hiç bir şey eskisi gibi olmadı babam dağıldı ben dağıldım. Ama yinede ayakta kalmayı başardık, zor bir şekilde tabi. Babamın bugün işi yokmuş, baba şöförlük yapıyor bir iş adamına.

Odama doğru ilerleyeceken babamın sesini duydum.

"Git bana yemek hazırla, yemedim bir şey bugün"

"Tamam baba" sakin kalmaya çalışarak mutfağa doğru ilerledim.

Yirmi yaşındayım ve ben hayatı yaşayamıyordum. Bir gün kendi hayatımı yaratıcam... bir gün kendi hayatımı kendim yaratıcam, kendi yuvam, kendi evim, kendi arabam. Bir gün hepsi gerçek olacak.

Hazar'dan.

Arabada villaya doğru ilerliyordum o kız hala aklımdaydı çıkmıyordu, yarın aynı kafeye tekrar gidicem umarım onu görebilirim Zümrüt'ü, Zümrüt'ümü. Villaya giriş yapmıştım arabadan inip içeri girdim. Odama doğru ilerledim. Kapıyı açıp içeri girdim. Kendimi hemen banyoya attım. Çabucak bir duş alıp çıktım.

Saçımı kurutup eşofmanımı giydim. Üstümü çıplaktı hava sıcak olduğu için giymedim. Elime telefonumu aldım. Aşağı inip mutfağa ilerledim. Şoförümü telefonun rehberden çıkartıp aradım. Telefonu hemen açmıştı.

"Yarın beni almaya gel, işe başlaya bilirsin artık"

"peki efendim" telefonu kapatıp tezgahın üstüne koydum.

Buzdolabını açıp kendime bişeyler hazırladım evde çalışanların olmasından hoşlanmıyorum sadece ben işe giderken gelip evi temizleyen hizmetçiler vardı. Birde sabah kahvaltısı için ekstra çalışanlar vardı.

(Zümrüt'ten)

Uyanır uyanmaz rutin işlerimi haletim saat 6.30 olmuştu, babam 7.30 ta işe gidecekti hemen mutfağa gidip kahvaltı hazırladım.

Kahvaltıyı hemen çabucak hazırladım. Bı göz gezdirip eksik bir şeyler varmı diye baktım. Hayır yoktu tamdı. Hemen babamı uyandırmak için odasına gittim. Uyuyordu derin uyumadı babam. Onu yavaşça dürttüm "babam kalk kahvaltı hazır" gözlerini yavaşça açıp bana baktı.

"tamam sen git ben geliyorum" dedi sakin bir ses ve tabi uykulu bir halle. Hemen odama gittim üzerime giyindim.

Odamdan çıktığımda babam üstünü giyinmiş elini yüzünü yıkamış sofranın başında kahvaltısını ediyordu. Kahvaltı yapmak için sandalyeme oturdum.

"senin yolculuk ne tarafa?" diye sordu elindeki çayla.

"okula baba, okula gidicem" kafasını salladı sadece, yutkunup kahvaltımı etmeye başladım.

Kahvaltımı hızlıca edip çantamı hazırladım. Babam kahvaltısını yapmıştı bile, sofrayı hemen toplayıp mutfağa koydum bulaşıkları makinaya koyup çalıştırdım. Salona ilerlediğimde babamın ayakkabısını giyindiğini gördüm gidecekti, hemen onun yanına ilerledim. Kapıyı açıp çıktı şirket arabasına binip bizim evden uzaklaştı, hatta sokaktan ve mahalleden. Bende çantamı alıp okulun yolunu tuttum.