Sözde, "ben Emre'yle sadece el ele tutuşup sarılabilirdim ilerisini yapamazdım, yaptıramazdı."
...
'Her zerrini istiyorum.' demişti uyuduğum yerde kulaklarıma doğru. Boynumda hissettiğim saçlar ve sıcak nefesle başını boynuma gömdüğünü hissedebiliyo...
Gözlerimi açtım, yataktaydım etrafa baktım kimse yoktu karşı duvarda asılan saate baktım saat yedi olmuştu hızla yataktan kalkıp banyo olduğunu düşündüğün kapıya yöneldim ve kapıyı çaldım ses gelmeyince içeri girdim kapıyı kapatım işlerimi halletim ve elimi yüzümü yıkadım dolabı açtım hemen aşağıda temiz bir havluyla yüzümü silip astım ve kapıyı açıp çıktım, odanın kapısına yöneldim ve merdivenlerden aşağıya indim ve salonda kimse yoktu bende mutfağa doğru ilerledim, mutfakta omlet kokusu geliyordu içeri girdim Uraz hoca kahvaltı hazırlıyordu "günaydın" dedi bana bakarak "günaydın" dedim "geç kahvaltı yapalım sonra okulu geçelim" dedi masaya oturdum önümdeki tabağa krep koydu "teşekkürler ama gerek yoktu" dedim "yok sorun değil benim için" dedi sandalyeye oturdu ve kahvaltı etmeye başladık.
(...)
Okula gelmiştik, dersteydim, dersin bitmesine 5 dk vardı önümdeki kitabı kapatım defterimi açıp notlar aldım bir köşeye.
Ders zili çalmıştı hızlıca çantamı toplayıp sınıftan çıktım ipek dışarda beni bekliyordu el salladı yanına ilerledim, "günü nasıl geçti aşkom" dedi "iyi geçti senin" dedim "benimde iyi" dedi arabaya bindim ve ipek'te sürücü koltuğuna geçti "rota evimiz" dedi gülerek "ha bu arada yarın babamın bize ayarladığı eve eşyalar gelicek yerleştiriceklermiş sonrada biz yerleşicez" dedi heyecanlı bir sesle ve devam etti "yanlız ev dediğim bakma babam villa ayarlamıştır" dedi "gerek yoktur ki" dedim ve devam ettim "niye böyle bişey yaptı" dedim "aşkom boş ver sen ne güzel şeyler yaşicaz o villada belki partide veririz" dedi "aynen aynen" dedim cama yaslanıp dışarıyı seyrettim.
(...)
Eve gelmiştik yemek yemiş'tik sonra ben duşa girip bi güzel banyo yaptım daha sonra saçımı kurulayıp üstümü giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Elbise koymayı seviyorum🤍)
Salona doğru ilerledim ipek oturmuş bişeyler yazıyordu koltuğa oturdum ve "napıyorsun ipek" dedim yazdığı yazıya odaklanmıştı "şu hocanın yazdırdıklarını düzeltiyorum" dedi "iyi tamam ben odadayım" dedim ve odaya doğru ilerledim.
Kafamı yastığa koydum ve "iyi geceler bebeğim iyi geceler anne" dedim gözlerimi kapadım ve kendimi serbest bıraktım.
2 hafta sonra
Yeni eve taşındık her şey güzel gidiyor sınavım vardı ona girdim dün, kendime ait bir odam oldu villa'ydı burası ipek demişti 'villa olucak diye ev dediğim bakma' demişti bu gün onunla alış veriş merkezine gitti alış veriş yaptık yemek yedik, ipeğin babasıyla tanıştım dün sınava girdikten sonra Ankara'dan gelmişti yarın gidicek geri iki gün sonra. Babamı hiç ziyaret etmemiştim onu ziyarete gittim onu hala affetmiş değilim ama onun benden başka kimsesi yoktu ne olursa olsun onun yanında olmalıydım alkol almıstı gittiğim gün onu yatağa yatırdım hiç iyi değildi.
1 ay sonra
Tekrar ziyarete gittim yine alkol almıştı onu yatırdım bende kendi odama gittim yatağa uzandım tavamı izlemeye başladım gözümden yaş aktı yataktan kalktım ve mutfağa doğru ilerledim etraf kirliydi etrafı toplamaya başladım gözümden yaş akıyordu eski günleri özledim annemi özledim babamın bana kızmasını özledim. Etrafı topladım ve odama gittim yatağa girdim saat 22.47 olmuştu, gözlerimi kapatım ve uyudum. Sabah saat 7.00 babamın odasına gittim hala uyuyordu mutfağa ilerledim ona çay koydum. Çay altını kapaylttım ve son kez babama bakıp çıktım evden.
3 ay sonra
Babamla hastanedeyiz kanser olduğunu öğrendim çok üzüldüm ağladım ona sarıldım oda bana sarıldı ama o hiç üzgün değildi sanki normal bir şey gibi tepki bile vermedi yanımda ipek vardı. İpek gitmişti biz babamla, babamın evine geçtik ona yemek koydum beraber yedik. Babama çay yaptım çay çok severdi çayını içiyordu yüzünde bir korku bile yoktu bense hayatımdan çıkacak diye çok korkuyorum. Babam konuştu "annenle buluştuğumda ne söyleyeyim ona" dedi bana bakmıyordu açık olan televizyon'a bakıyordu "nerden çıktı bu" dedim sakin kalmaya çalışıyordum nasıl sakin kalınırsa artık "annenle buluşucam ölünce ona ne söyleyeyim diyorum" dedi, yerimden kalkıp ona sarıldım göz yaşlarımı tutamıyordum bana sarıldı deli gibi ağlıyordum gözlerim şelale gibiydi bunlar bana çoktu babamı kaybetmek istemiyordum "ne söyleyeyim annene" dedi tekrar "baba nolur deme öyle lütfen yalvarırım korkuyorum lütfen" dedim ağlayarak "ben bu yükü kaldıramam lütfen nolur baba, lütfen bana" ağlıyorum benden uzaklaştı "sen...benim kızımsın çok...ama çok güçlü ol...kimse sana karşı gelmesin hayat sana çok zarar verecek...ama sen yine çok güçlü kalıcaksın duydun beni gözüm arkada kalsın istemem...evet sana sevgi pek göstermedim Allah'ta benim belamı verdi" "baba deme öyle lütfen...yapma böyle lütfen" ağlıyorum babamın dizlerine tutulmuş onu dinleyerek ağlıyordum "ben zaten sana hiç yardım etmedimki sen bu hayatı on dört yaşından sonra öğrendin...ben hiç yoktum şimdi olsam ne olur'ki" dedi bunları duymak çok kötüydü yinede ölmesin babam isterse bana hiç yardım etmesin, isterse hiç ilgilenmesin, konuşmasın ama ölmesin babam "ben yapamam...ben ayakta kalamam... lütfen bana belki iyileşirsin ilaçlar etkisini gösterir babam, lütfen beni bırakma yaşayamam ben artık ben sen varsın diye yaşıyorum, hayata tutunuyorum lütfen...yalvarırım" kafamı babamın dizine koydum saçlarımı okşadı "yaşayacaksın çok güzel yaşayacaksın...benim...güzel... Zümrüt'üm...benim bir tane...kızım...yaşayacaksın'ki insanlar sana itaat etsin bizim gibi insanlara tepeden bakanları ez diye yaşayacaksın...bizim gibi yaşayan insanlara yardım edeceksin...benim kızım olduğunu her kese göster...neler yapabileceğini göster..." Dedi ben babamın dizinde ağlıyordum"söz baba söz sana yemin olsun ki o insanları ezicem...adımı duyurucam söz...anneme onu çok sevdiğim söyle...benim yerime ona sıkıca sarıl babam" dedim ağlayarak.
8 ay sonra
Babamın mezarını başındayım su döküyordum, suyu bir köşeye aldım ve oturdum mezar taşına dokundum toprağını okşadım "babam dün ben sınava girdim, yeni bir projem vardı onu tanıttım dün bir şirkete ipeğin babasıda yardım edicek bana...yeni bir şirket açmayı düşünüyorum bu projeyle şirketimi kurucam yavaş yavaş...ben nasıl dersen...aynı bıraktığın gibi ama üzgün değilim söz verdim san ağlamicam diye...annemle görüstünmü bilmiyorum ama seni ve annemi rüyamda sarılırken gördüm...sarılıyordunuz, annemin kucağında benim bebeğim vardı, bana el salıyordunuz hata...ama sizi çok özledim...hemde çok...şuan karşımda olmanızı çok isterim, senin bana sarılıp kızım demeni çok isterim...size çok seviyorum...sizi çok özledim" ağlamıyorum söz verdim ağlamicam diye ama dayanamadım tutamadım yapamadım tek kaldım gibi geliyor sanki her şeyim bitmiş gibi kalbim yokmuş gibi sadece dünyada bir ben varım gibime geliyor.
4 yıl sonra
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sanırım bölüm ve bölümler gelmeyecek... Ne zaman gelir bilmiyorum ama şuna hiç iyi değilim...
Arkadaşlar pek baba sevgisi görmemiş bir kız olarak çok ama çok ağladım sanki kendimi yazıyormuş gibi geldi bir kere olsa babamın dizine yatıp derdimi söylemedim bana 'kızım' demesi bile nadir bir şeydi... Benim gibi çok kız çocuğu var ve umarım Zümrüt'ün başardığı gibi çok çalışıp kazanırız benim yaralı güzel kızlarım.
Çok acı çektik bence aramızda vardır aşk olsun aile olsun... Ama başarıncaki tadı alın istiyorum hiç birinizi tanımıyorum ama başarın bir KADIN olarak başarın küçük yaşta hayal kuran büyük KADINLAR.
