Chapter 5

25 11 0
                                    

Kabanata 5: Our Encounter

“Pwede namang umabsent ka ngayon ate eh, isang araw lang naman” si hedy habang naka hawak sa laylayan ng damit ko, mukha siyang batang iniwan.

“Sayang ang araw hedy, babalik pa naman ako sa susunod na weekend ah” I stated and continue folding her clothes, “hindi naman kasi tayo nagbonding masyado e, ba't ba kasi ako tampo ng tampo nun! Hmp!” parang tangang pagdadabog niya.

“Swerte mo nga dahil mamayang alas nwebe pa ako aalis eh dahil kung babyahe pa ako ngayon ay hindi na ako aabot sa klase namin kaya mamayang hapon na lang ako papasok and that means that we still have time to each other” nakangiting pahayag ko.

She didn't respond kaya napabaling ako sa kanya and she's look at the ceiling like she's thinking of something which made me confused.

At mas lalo akong nagtaka n'ong bigla siyang tumalon galing sa pagkakahiga and walked towards the wall clock beside my bedroom door.

She's eyeing the wall clock seriously like she's having a serious talk with it when suddenly she spoke, “ate 'diba mamayang alas nwebe kapa aalis?” she asked.

“Oo nga paulit-ulit ka” I hissed and continue folding, “kung ganoon... Maligo kana at magbihis ng panglakad dahil..” pangbibitin niya, “dahil ano?” I asked and stop folding the clothes to glance at her who's now leaning in the wall while her arms are crossed.

“Dahil may lakad tayo! So get ready ate, babalikan kita magbibihis laang ako” she said and give me a peak kiss on my cheeks before leaving me there.

Mabilisan kong tinupi ang mga natirang damit para makaligo na.

Kakatapos ko lang magbihis at nakatayo ako ngayon sa harap ng malaking salamin dito sa kwarto ko para tignan kung ayos lang ba ang suot ko which is ayos lang naman.

I am just wearing a yellow floral dress partnered with my white sling bag and flat sandals at tinali ko rin ang buhok ko.

I am presentably looking at my reflection in the mirror when suddenly the door opened and it revealed my sister's head.

“Let's go?” she smiled and I nodded as a reply bago naglakad papunta sa kanya para sabay na kaming bumaba.

“Nagpaalam kana kina lola't lolo?” I asked her, “No, kaya nga una kitang pinuntahan para sabay tayong magpaalam” pilyang sagot nito habang loka-lokang nakangiti sa'kin.

“Heh! Marunong ka rin. Halika na nga!” I said jokingly and rolled my eyes at her before dragging her.

Nang makababa kami ay wala kaming naabutan sa sala kaya paniguradong nasa kusina sina lola.

At nang makarating kami sa kusina ay tama nga't nandoon nga sila. Nagtatawanan.

“Oh saan ang lakad niyo?” Lola inah asked when she notice us, “Ahh sa mall lang la, magpapaalam lang ho sana kami” I uttered gently, “Sige, basta mag-ingat lang kayo ah?” paalala niya, “Opo lola” Hedy answered, “Mabuti” lola reply and take a sip on her coffee.

“Know your limitations too at umuwi rin kayo sa tamang oras. Von, kailangan mo pang umuwi kaya wag kayong masyadong makampante sa oras” paalala naman ni lolo habang nakatuon ang buong pansin sa binabasang newspaper. “Opo lolo, ako po ang magpapaalala kay ate von tungkol doon” Hedy response with a smile.

“Good to hear that from you, Hedy” Lolo said and sip on his tea.

I looked at Hedy and I noticed a small amazed smile on her face and that made me smile too.

“Uuna napo kami la, lo” I uttered again, “Sige, sige basta mag-ingat lang kayo” lola reminded and both hedy and I nodded in unison.

“San mo ba planong pumunta?” tanong ko sa kanya habang nakasakay kami sa isang tricycle. “Uhh, first I want us to eat muna ate, we didn't eat breakfast kasi” she uttered and laughed. Oo nga ano? Wala pa kaming kain.

Love that Last Until EternityWhere stories live. Discover now