Love that Last Until Eternity

Chapter 10

Kabanata 10: His mother

After that moment happened ay hindi na muli pang nagtagpo ang landas namin ng pulang buhok na iyon.

I often see his friends tho but there will always no figure of him and that's one of the thing I am thankful of... I guess?

Pero dapat i-erase ko na muna iyon dahil baka mapansin ng gagang kasama ko ngayon na may iniisip ako at maki sosyo pa.

“Are you even listening?” she suddenly asked dahilan para aligaga akong napabaling sa direksiyon niya.

“Hmm, I am” tipid na tugon ko, “Really? Repeat what I am saying then” paghahamon niya sa akin dahilan para mapangiwi ako.

Hindi naman kasi talaga ako nakikinig

“Kailangan pa bang gawin iyan?” I asked her but she just smirked, “You're not listening to me ashleyyy”

“Oo na hindi na ako nakikinig sayo, pasensya naman” I uttered and we continue walking.

We're currently at some mall here in our place dahil naiinip daw siya sa kanila kaya naisipan niyanb imbitahin ako para gumala.

“Why is that? May iniisip ka ano? Ano iyon? Mind sharing it to me? Is it about your family? Financial problem? School problem? Or... Your lovelife?” lumaki ang dalawang mata niya pagkatapos banggitin ang huling kataga na kanyang sinabi at saka nag-umpisang tumili ng tumili.

“Omygod! You're inlove? May nakabihag naba sa puso ng Ashley kooo? Who's this lucky guy then? Is he good? Or is he even your type? Like you know pasok ba siya sa standard mo? May ibubuga ba siya? Kaya kaba niyang buhayin? May ipapakain ba siya sa'yo at pati sa magiging anak niy—” I cut her off dahil naririndi na ako sa nga mga sinabi niya.

Kahit kailan talaga e ang ingay ng bunganga niya.

And for goodness sake! Nag-iisip na kaagad siya ng anak e wala pa nga akong napupusuan.

“Tigilan mo ako Chrislyn, kahit saan kana nakakarating e hindi naman ako interesado sa lovelife na yan” ani ko nalang at umuna na sa paglalakad.

Sa totoo lang hindi ko alam saan kami patungo dahil kanina pa talaga kami naglalakad.

“So its not about your lovelife” parang nanghihinayang niya pang ani nang makahabol siya sa akin.

Of course not! Well, I am really thinking about someone but I won't tell that to her. Not yet.

“So ano nga?” pangungutya niya pa dahilan para mapabuntong hininga na lamang ako.

“Ay teka nga, kanina pa tayo pa lakad-lakad ah saan ba tayo patungo?” pag-iiba ko sa usapan and then she snap.

“Oh right! That's what I am talking to you a while ago” ani niya pa na para bang nabalik sa isip niya ang sinabi niya sa akin na hindi ko pinagtuunan ng pansin.

“I am talking about calling Ken and invite him to come over here, ako naman ang manglilibre e at hindi siya” ani niya sa akin.

“Tawagan mo, sigurado akong sasama iyon lalo na't sinabing mong libre mo” siguradong ani ko at ngumisi pa.

Hindi na siya nagsalita pa at denial na lamang ang number ni Ken. Panigurado naman akong wala na siyang pasok ngayon dahil hapon na rin naman kasi.

“Okay, hintayin ka namin sa bilihan ng ice cream ha” iyon lamang ang narinig kong sabi ni vey bago niya patayin ang tawag.

“He's coming and Kevin will also come, is that okay with you?” tanong niya sa akin and I instantly nodded, sino ba naman ako para tumanggi e nakilibre lang rin naman ako.