"ហឹស..ឯងថាយើងល្មោភកាម ហា៎ស ហា៎ "ផាច់ "អុីបូនិយាយទាំងកូនប្រុសនៅក្នុងខ្លួនស៊ាវចាន់ វាវេទនាខ្លាំងបំផុតដែលគេ ចូលទៅក្នុងខ្លួនហើយមិនកម្រើកខ្លួនអុីបូសង្ងំស្ងៀមស៊ាវចាន់ស្ទើតែផ្ទុះអុីបូឈ្លាតទះស៊ាវចាន់មួយដៃថែមទៀត។
"អឺស..ពិបាកទ្រាំណាស់ ហិក "ស៊ាវចាន់ខាំមាត់គេនៅស្ងៀមមិនកម្រើកនាយស្ទើផ្ទុះគេ ចង់ដាក់ទោសនាយដោយបែបនេះមែនទេ គេចង់ឲ្យនាយស្លាប់ដោយសារតែរឿងនេះមែនទេ។
"ហឹស...ឯង អង្វរយើងទៅ មិនចឹងឯង ទ្រាំរហូតដល់ផ្ទុះងាប់ "អុីបូនាយសាំុនឹងរឿងបែបទៅហើយទោះមិនកម្រើកក៏នាយមានអារម្មណ៍ថាសុខស្រួលតែស៊ាវចាន់មិនធ្លាប់ចំណង់កើនឡើងធ្វេរដង។
"អា៎ស លោក សុំអង្វរកុំស្ងៀមទៀតអី ខ្ញុំផ្ទុះខ្លួនស្លាប់អីឡូវហើយ "ស៊ាវចាន់សម្រក់ទឹកភ្នែកម្ដងនេះមានតែសុំអង្វរគេ ឲ្យគេសម្រុកចេញចូល បើដកចេញនាយអាចទ្រាំបានតែគេដាក់កូនប្រុសក្នុងខ្លួនឯងតើនាយទ្រាំយ៉ាងមិចទៅ។
"..ស្មានតែខ្លាំង "អុីបូបោកខ្ទប់មួយទំហឹងៗ ជ្រៅដល់ពោះវៀនស៊ាវចាន់ចំហរមាត់ ព្រោះតែកាបោលខ្ទប់ធ្វើឲ្យត្រគាក់នាយ ឈឺចុកចាប់ដំបន់ផ្សាភ្ជាប់គ្នាក៏ចង់ខូចទ្រង់ទ្រាយព្រោះតែទំហំនឹងការបោលសម្រុកខ្លាំងក្លា។
"ស្រួល..ធ្វើយួៗកាន់តែស្រួល អា៎ស "អុីបូសម្រុកចេញចូលស៊ាវចាន់វានត្រឹមថ្ងូចថ្ងូរ ទាំងឈឺចាប់នឹងក្ដីសុខស្រួលស៊ាវចាន់ស្ទើតែស្លាប់ភ្លាមៗគេបោលខ្ទប់គ្មានប្រណីសោះឡើយ។
" សឺត..មេត្តាផងខ្ញុំឈឺ..អ៎ាស "ស៊ាវចាន់បានត្រឹមក្ដីមេត្តាពីស្វាមីកំណាចគេឃោឃៅខ្លាំងដល់ថ្នាក់នាយខ្លាចលេងហ៊ានប្រឆាំងតវាបានត្រឹមថ្ងួចថ្ងូទាំងទឹកភ្នែកហើយ។
"ឈឺណាស់ អ៎ាស សឺត "ស៊ាវចាន់ខាំមាត់ថ្ងួចថ្ងូរដៃតោងកគេជាប់ជើងហែកកាន់តែធំអុីបូធ្វើចលនាចេញ ចូលគ្មានត្រាប្រណីសោះឡើយ។
"យើងជិតចេញហើយ សឺត "អុីបូមិនខ្វល់នឹងបន្តរបោលទៅមុខមិនខ្វល់ពីអ្នកដែលនៅខាងក្រោមដែលឈឺនឹងការអុកសម្រុកនោះទេ។
