"ឆឹស អ្នកណា៎ទៅភ្លឺ ទៅបើខ្ញុំមិនគេងច្បាស់ណាស់ ថាលោកឯងនឹងចាប់រំលោភខ្ញុំ ខ្ញុំមិនមែនភ្លឺទេ "ស៊ាវចាន់ព្រិចភ្នែកសម្លឹងមើលអ្នកចូលទៅបន្ទប់ទឹករួចរអ៊ូរងូវៗដូចជាខឹងស្អប់គេឃ្លុំភួយជិតឈឹងមិនចង់ឲ្យអ្នកម្ខាងចេញមកចាត់ការ។
35នាទីក្រោយមក
បុរសសង្ហាដូចទេពបុណ្យដើរចេញមកទាំងស្លៀកកន្សែងត្រឹមល្វេរខាងក្រោមអុីបូ ដើរសំដៅទៅលើគ្រែនាយសម្លឹងមុខគេបន្តិចរួចញញឹមចុងមាត់នាយឈរជ្រែងចង្គេះលើកដៃអង្អែលបបូរមាត់នាយក៏លិចស្នាមញញឹម យ៉ាងហួសចិត្តគេគិតឬថាឃ្លុំភួយប៉ុណ្ណឹងនាយរំលោភមិនបាន។
"គិតហេ៎ថាគេងយើង រំលោភមិនបាន "អុីបូសម្លឹងទៅស៊ាវចាន់រួចបោះសម្ដីយ៉ាងកំណាចធ្វើឲ្យស៊ាវចាន់ដែលគេងនោះខ្ញាំពូកយ៉ាងណែនខ្លួនចាប់ផ្ដើមភ័យញ័រមាត់ចេះតែខាំស្ទើរហែកចេញឈាមរឹមៗ។
"សឺត..ក្រអូប ខ្លាំងណាស់"អុីបូសម្លឹងមើលស៊ាវចាន់មួយសន្ទុះក៏ឡើងទៅទ្រោមពីលើស៊ាចាន់ដឹងថាមានរាជសីហ៍កំពុងតែចង់កន្ទ្រប់នាយទើបរហ័សស្រែក។
"អាយ...ចេញទៅខ្ញុំប្រាប់ឲ្យលោកឯងចេញទៅ អាល្មោភកាម អាបីសាច អា៎.. "ស៊ាវចាន់ភ្ញាក់ក្រញ៉ាងខ្លួនពេលអុីបូចាប់ទាញភួយនាយចេញនឹង ស្ទុះមកបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗធ្វើឲ្យមានស្នាមត្រាទោះ បីសម្រែកយំស៊ាវចាន់ខ្លាំងប៉ុណ្ណាក៏ដោយវានៅតែគ្មានការលើកលែង។
"ហឹស..ស្ងាត់ឬឯងចង់ងាប់..ឬចង់ឲ្យយើងដាក់ទោស ដោយយកឯងទៅបន្ទប់ក្រោម ដី " អុីបូចាប់មាត់ស៊ាវចាន់រួចនិយាយគម្រាមស៊ាវចាន់សម្លឹងមើលសាតាន់ទឹកភ្នែកក៏បន្តរស្រស់កែវភ្នែកគេពោពេញដោយភ្លើងគ្មានសម្បីបន្តិចចំពោះពាក្យថាអាណឹត។
"អត់ទេលោក កុំអីខ្ញុំ ហិក ហិក លោកកុំធ្វើរឿងនោះអីខ្ញុំខ្លាចហើយ ខ្ញុំឈឺ "ស៊ាវចាន់សម្លឹងមុខគេនេះជាស្វាមីដែលឃោឃៅបំផុតមែនទេតើវេសនានាយត្រូវជួបមនុស្សបែបនេះយួប៉ុណ្ណាពេញមួយជីវិតមែនទេនាយព្យាយាមអង្វរក សួថាគេមានចិត្តតិចតួចអាណិតដែលទេ គឺអត់នោះទេ។
"អត់ទេ ចឹងឬឯងស្មានតែរៀបការ ដើម្បីដេកសុីៗ ការងារ របស់គឺបម្រើ តណ្ហា របស់យើង យល់នៅក្មេងល្ងង់"អុីបូខ្សឹបត្រជាក់ស៊ាវចាន់តិចទឹកភ្នែកក៏បន្តស្រក់រើយៗ វាចុកណាស់ពេលឮពាក្យទាំងនេះអ្នកបម្រើធម្មតាវា មិនសូវជាចុកតែវាពិតជាឈឺចាប់ពេលមានពាក្យបម្រើតណ្ហា នាយគ្រាន់តែគេប្រុសដែលដេកហើយក៏ដើរចេញ នេះឬតួនាទី អ្នកបម្រើតណ្ហានេះគេធ្លាក់ដល់កំណាក់កាលនេះហើយឬ។
