Şimdi Biraz Uyu | Texting

22. Bölüm

Günaydın

Sesini duymayalı bir ay

Yüzünü görmeyeli yedi ay oluyor

Sancak nasıl bu kadar hayatıma dahil olabildin?

Yavuz amcaya ne zaman geleceksin diye sordum dün

Operasyonun bitmesine az kaldı dedi

Döneceksiniz yakında

Nasıl mutlu ve heyecanlıyım anlatamam

Çok özledim seni

Çilek'i de daralıyorum sürekli

Abinden haber var mı diye

Birinci dereceden yakınları oldukları için onlara biraz daha detaylı bilgi veriyorlar

Bir bilemedin iki aya dönermişsiniz

Ben hazırlıklarıma başladım

Planlarımı yaptım

Tahmini izin günlerimi belirledim

Dönem bitti bitiyor zaten

Vaktimin tamamını sana ayırabileceğim

Bir tek dönmen kaldı geriye

Hemen dön olur mu?

Özletme kendini daha fazla

Uzun zaman sonra ilk defa sahile gidecektim bugün. Evimin dibinde olmasına rağmen sırf Sancak ile birlikte vakit geçirdik diye onsuz gitmek istemediğim sahile gidecektim.

Üzerimi giyinip kapıya çıktım. Bisikleti kilidinden çıkarttım. Ne kadar binmeyi sevsem de Sancak olmadan içimden gelmemişti. Bugün ilk defa binecektim. Yavaşça Sancak'ın bisikletinden ayırdım kendi bisikletimi.

Asansör üst kattan aşağıya iniyordu. Düğmeye bastığımda benim bulunduğum katta durdu. Asansörün alanına baktığımda bisikletin sığacağını anlayınca binme kararı aldım. Asansördeki adama nezaketen 'günaydın' dediğimde ilgiyle beni izlediğini fark ettim.

"Günaydın, siz yeni taşınan komşu olmalısınız?"

"Hayır, değilim. Yedi ay oluyor ben taşınalı." Adamla göz teması kurmamaya devam ederken o inatla başını eğip odağıma girmeye çalışıyordu. Asansör alt kata indiğinde bisikleti çıkarttım kabinden ve baş selamı verdim. "İyi günler."

Hiçbir şey söylemesine vakit vermeden binadan çıktım ve pastaneye doğru sürdüm bisikletimi. Pastaneye geldiğimde Ömer'in koşarak dükkandan çıktığını fark ettim. Beş aydır yakın arkadaş olmuştuk.

"Naber Ömer?"

"Fena değil."

"Niye koşarak çıktın?"

"Sorma ya.. Dedem yine oklavayla kovalıyor beni." Güldüğüm sırada Muzaffer amca dediği gibi oklavayla çıktı dükkandan.