KIZ VE ÖFKESİ

35 ❉ KIZ VE ÖFKESİ FİNAL

10.01.2023

Bu bölümden sonra hikayenin Olesya'nın ağzından anlatılan kısmı sonlanıyor. Aynı ad altında en az üç farklı kitap okuyacağız. Raymond ve Olesya'nın kısmı 35. bölümle bitti. Hikaye, baş roller değişerek 36. bölümle devam edecek. 1. kitap bitti, 2.'ye geçiyoruz gibi düşünebilirsiniz. Aksiyondan sıyrılacağız, karakterler ağırlaşacak, akademiden uzaklaşacağız; karakterlerin iç dünyasına ve akademinin dışındaki bölgelere değinmeye başlayacağız. Üçüncü kısım da olacak; aksiyon bakımından ikinci kısmı üçe hazırlık olarak düşünebilirsiniz. Hikaye toplam kaç kısımdan oluşur tam bilmiyorum, gittiği yere kadar artık. Daha yeni başladık :p

İyi okumalar :')

🩸Sabrina Carpenter, Paris (slowed & reverb + remix)

OLESYA
KIZ VE ÖFKESİ (SON BÖLÜM)
OTUZ BEŞİNCİ BÖLÜM
🐺

Karın bastırma sesiyle uyandım, çatıda gümbürdüyordu hızı. Uyuduğum pozisyondaydım ama tektim. Sırtımın üstüne dönerek derin bir nefes aldım ve bir süre, kitapların arasındaki pencereden dışarı bakarak yağışı izledim.

İşin doğrusu, bir nebze öfkeliydim. Ray'den benimle uyumasını açıkça istemiştim ama şu an tek başımaydım. Daha önce de yaşamıştım bunu, yine de o an benimle uyumadığını biliyordum. Şimdiyse buradaydı bir süre ama gitmişti.

Lavaboya doğru somurtarak, söyleye söylene gittim. Temizlendikten sonra lavabonun kenarlarına tutunarak gerindim. İçeri döndüm. Etrafa daha dikkatli baktığımda çalışma masasının üzerinde kıyafetler gördüm. Betim benzim attı. Orada temiz bir etek, okulun olmayan tişört ve mont vardı. Mont olması içimi biraz ısıtmıştı ama etekten emin değildim. İlk etek giyişim bir faciaydı çünkü.

Gözlerimi kapayıp derin bir nefes aldım. İçimden bittiğini tekrarladım. Desmond öldü. Artık adını istediğim ve hak ettiği şekilde, iğrenerek söyleyebilirdim. Ondan korkmuyordum.

Giyindim, saçlarımı yamuk yumuk örmeye başladığım anda Ray içeri girdi. Bana doğru ilerledi ve masanın üstüne paketi koydu. Yemek ve mont için teşekkür edeceğim sırada vazgeçtim. Sandalyeye oturarak paketi açarken beni inceledi.

"Sinirlisin."

Ray'in hislerimi yorumlaması bana, bizi Shadax'a götüren kadını hatırlattı. Gözlerimi kırpıştırarak yüzünü, özellikle de aklımda canlanan dudaklarındaki izi silmeye çalıştım.

"Evet. Çünkü biriyle uyuyorsan onunla uyanman da gerekir." İlk lokmamı ağzıma atarak Ray'e baktım. Anlamamış gibi bakıyordu. "Neyini anlamadın?"

"Seninle uyumamı mı istedin?"

"Eh, hiçbir kısmı anlamamışsın. Evet." Dik dik baktım. "Birine aşık olduğunu söyledikten sonra seni yatağa götürüyorsa duruma göre ya seks yapmak ya da uyumak ister." Duraksadım. "Veya her ikisi de."

Ray'in gözleri ardına kadar açıldı. "Ben... Fark etmedim. Sadece yorgun olduğunu düşündüm ve herkesten uzak durmak istediğini..."

"O yorgundum ama yanımda kalsaydın gece uyanırdım. Seni yanımda istemediğim bir an da yok, Ray."

Ray'in kanı fokurdadı resmen, başını diğer yöne çevirerek çenesini ovdu. Yemek yerken duygu değişimini dinledim. İçine hüzün yayılınca afalladım.

Dudaklarımı birbirine bastırarak gülmemeye çalıştım, resmen gözlerim yaşarmıştı. Ne bileyim, Ray gibi birinin söylediğim her şeyi ciddi ciddi düşünerek inceleyeceğini hayal edemezdim. Bu kadar önemseniyor olmak güzeldi.