KIZ VE ÖFKESİ

25 ❈ KIZ VE RUHLARI

03.04.2023

Sürprizz!

Yorumlarınızı bekliyor olacağım, iyi okumalar :')

(Bir sonraki bölüm Cumartesi günü gelecek.)

💠Isabel Larosa, Haunted

JEANNINA
KIZ VE RUHLARI
ALTMIŞINCI BÖLÜM
🐺

Konuşmakla bir problemim yoktu, kendimi anlatmak için olmadığı sürece. Başkalarını incelemekte, anlamakta iyi olmam gerekmişti. Shadax'tan çıktığımdan beri büyük afallamıştım.

Shadax'tayken, Abraxas bana istediğim bilgileri almayı öğretmişti. Sabırlı ama ısrarcı olarak. Achilleas'ın tutulduğu gibi kafesleri inşa etmeye, içinde gezmeye, orada tıktıklarıyla konuşmaya alışkındım. Kafesin ardındaki zihinlere girmek çok karmaşık olduğundan, en son başvurduğum özelliğim bu olurdu. Bir hafta boyunca tek bir kişiden, sadece bir kelime almak için beklediğim olmuştu. Ama bu süreç sonunda, bilgiyi veren kişi ölmüştü. Benim yüzümden değil, kaçmaya çalıştıkça Fyxn özünün ona verdiği zarardan.

Achilleas'ın dayanıklılığı beni her zaman şaşırtmıştı. Daha güçlü olamaz derken hep ilerleme kaydediyordu. Kafeste geçireceği on yedi saat ona sorun çıkarmazdı; yine de gerçekten, onu bu halde görmek hiç hoş değildi.

Beni üzüyordu. Ama kendi duygularımı bir süreliğine bastırabiliyordum. Bu, Achilleas'ın zihnimle oynayarak, farkında olmadan, bana öğrettiği bir özellikti.

Achilleas bana öfkeli bir şekilde bakmaya devam ederken iç çektim. Ona, Shadax'tan bahsettim. Beni dinlerken öfkesi yerini boşluğa bıraksa da tek kelime etmedi.

"Yine dönersin Shadax'a." dedi, "Kardeşin başına geçince."

Gözlerimi kıstım. "Shadax'a dönmek istemiyorum."

"Dilinden düşmüyor ama hayatım." Sesi öyle alaylıydı ki karşılığında sinir olmam bekleniyordu.

Ellerimi geriye yaslayarak bağdaş kurdum, arkadaki tepsiden bir lokma aldım. "Sadece, kafesin içindeki ve dışındaki psikolojiye hakim olduğumu anlamanı istedim. Güçsüzleşirken, kendini kaybetmiyormuş gibi görünme yalanı... Bende bu oyunlar işe yaramaz." İşaret parmağımı yanağıma vurdum. "Bir de beni azdırmaya çalışman var tabii. Eh, bu oldukça işe yarıyor ama seni çıkarmama yetecek kadar etkilenmedim."

Sol kaşını kaldırdı. "Yer değiştirmek isterdin ama, değil mi?"

"Kesinlikle. Şu kurt zırvalığı da ilgimi çekti." Ani bir hareketle kafese doğru eğildim. "Zırvaladığın her şey bayağı hoş. Hepsini yaptığını ve yapacağını bilmem de harika."

Sinirli bir nefes alarak gözlerini kapadı. "Hiç üzülmüyor musun halime?"

Ellerimi terazi misali, bir şeyler tartar gibi kaldırarak aşağı yukarı hareket ettirdim. "Üzülüyorum elbette ama kendini acındırmaya çalışman o kadar komik geliyor ki, dengeleniyorlar."

Bu duruma düşeceğimi tahmin edemezdim. Aklımdaki tek şey bir an önce Shadax'a gidip Abraxas'ın ruhunu sökmek, sonra da deliler gibi sikişmekti. Bu kadar. Achilleas'ın gerçekten delireceği aklımın ucundan geçmedi.

"Bir gün herkesi öldüreceksin, benden söylemesi." dedi, üstüne basa basa.

"Artık yapmam öyle şeyler." Ellerimi indirdim. "Ama arada bir böyle şeyler yapalım. Eğlenceli."