KIZ VE ÖFKESİ

28 ❈ KIZ VE RUHLARI

18.04.2023

💠OMIDO, Please

JEANNINA
KIZ VE RUHLARI
ALTMIŞ ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
🐺

Bazen, ne hissettiğimi bilmediğim anlar oluyordu. Hayatım boyunca koruduğum soğukkanlılığım ağır basıyor, hislerimin üstüne çullanıyordu. Gerekli tepkiyi veremiyor, baskın bir şey bulamıyordum. Örneğin şu an Abraxas'a kırgındım. Lucius'u Shadax'ta bıraktığım için endişeliydim. Sürüyü, Achilleas'ı yüz üstü bırakmış gibi kızgındım kendime. Orada hızlı, tek başıma, bebeklerime bir şey olma ihtimalini sorgulamadan hareket ettiğim için kendimden korkuyordum. Achilleas'ı düşüncesizliğimin öfkelendirdiğini fark ettiğimden de üzgündüm.

Vay canına, aynı anda çok fazla his vardı.

Bir yandan da çok fazla şey hissediyor olmak kendimi korumaya almama, yani buz kesmeme sebep oluyordu. Ama sanırım... Ben buydum ve bununla başa çıkabilirdim.

Uzun, rahat bir nefes vererek gözlerimi kapattım. Kendimi hiç böyle hayal etmezdim ama Achilleas'ı beklemek güzeldi. Geleceğini bilmek, birbirimizle başa çıkabileceğimize emin olmak harika bir histi. Onun delirmiş halini, alaycı tavrını, 'sik' kelimesini bolca kullanarak ettiği küfürleri, bazen korumakla kıskançlığı karıştırmasını, bana bakışlarını, beni korkutuşunu, isteyişini ve alışını, üzerimdeki hissini seviyordum. Eğer bunlara sahip olmaya devam edeceksem, aşamayacağım hiçbir şey olmazdı.

"Uyumak istiyorum." diye sızlanan Steinmod içeri girdiği anda ona doğru döndüm.

Steinmod tam kendini yatağa atmıştı ki Delodey, oldukça kirlenmiş tişörtünden tutarak onu geri çekti. "Daha işimiz var. Profesör Salvador çağırdı ya."

"Ray ve Olly zaten orada, onlar halleder. Ben... Çok yoruldum lan." Steinmod'un rengi attı. "Bayılmak üzereyim galiba." Gözleri döndüğünde yatağa yığılmadan önce beni gördü ve mırıldandı: "Naber Jean?"

Kaşlarımı kaldırarak ayaktaki Delodey'e baktım, o da oldukça yorgun görünüyordu. Steinmod'la uğraşmayı bırakarak kollarını esnetti, bir yandan da gözleri bendeydi. "Abraxas'ın hali neydi öyle? Beş yaşındaki çocuğa dönmüştü."

"Anılarını aldım."

Gözlerini kırpıştırdı. "Cuthbert'in zehrinin tetiklenme sebebi senin anılarınla oynamak değil miydi? Ya sana da bir şey olursa?"

"Ben iyiyim. Sadece... Ejderha ruhu gitti. Nedenini bilmiyorum. Ayrıca beslenemeyecek kadar iğrendirmeye başladı ruhlar beni." dediğimde gözleri endişeyle parladı. Yüzü dondu. "Achilleas'ınkiyle beslenebilirim sadece."

Gergin vücudu biraz rahatladı. "Cuthbert'in bundan haberi var mı?" Başımı salladım. "İlginç. Yani... Kontrolünü kaybetmesini beklerdim." Dolabına giderek kapağı açtı, yeni kıyafetler çıkardı. "Bebekler ne durumda?"

"Hiçbir sorun yok."

Kanlı tişörtünü çıkararak yenisini giydi. "Bazı şeyler çok garip."

"Öyle. Senin son zamanlarda düzenli olarak kontrolünü kaybetmen ve kimsenin fark etmemesi gibi şeyler mesela." dedim, sakince.

Kaskatı kesildi. "Jean-"

"Kimseye bir şey demeyeceğim ama Achilleas zihnimde görebilir, Delodey. Artık eskisi güçlü değilim, kaldı ki zaten zihnime istediği gibi girebiliyor." Kollarımı ovuşturdum. "O nerede bu arada?"

"Profesör Salvador'la konuşuyordu. Direkt Lavia'ya gidebilmeniz için, Ray de onayladı. Sonra da Gunnar çağırdı onu. Sanırım Abraxas'a ne olduğunu ilk ağızdan teyit edecek." Kanlı tişörtü dolabın içine attı. "Leda, Shadax'takiler gibi biraz sarsılmış."