Guarded ✔ (Alpha Sigma Omicron #5)

4. Wanted Bride

CHAPTER FOUR

Russle was already sleeping inside an enormous room.

Nahihilo ako hindi lang dahil sa mga natamo kong sugat. Mas lalo akong nahihilo sa laki ng mansyon ni Gotham. My mind couldn't grasp the concept of his wealth. Hindi ko mapigilang magtanong sa lalaki.

"Solo ka lang dito? Tangina, ang gara, ah."

Nakatuntong na rin naman ang mga paa ko sa mansyon ng mayayaman, hindi ako ignorante pero hindi ko maiwasang hindi mamangha. Sobra yata ang kabuuan ng mansyon para lang sa isang tao.

"No," umiling siyang namulsa. "You're with me now, remember?"

Sumama ang panlasa ko sa narinig, kusang kumunot ang aking noo.

"Tanga," I whispered.

Hindi naman iyon ang sagot sa tanong ko sa kanya. Ngayon pa lang, nag-iinit na ang dugo ko sa lalaki.

Paano ko magagawang tumagal sa kampon ng demonyo? Kung hindi lang sa pagtanaw ko ng utang na loob ko sa lalaki, hindi ako papayag sa ganitong set-up. Para na rin sa ikabubuti ng kapatid ko.

He saved Russle from the heartache of losing a sister by showing up the exact moment I needed his intervention. The hearts who are soft and kind to my brother makes mine softer.

But not with this asshole... I'm just tolerating his existence for my brother.

I sighed.

"I have to stay in another room. Ayokong makita ako ni Russle sa ganitong anyo. I don't want him to get scared. Hindi ko rin alam ang ipapaliwanag ko sa kanya kapag tinanong niya ako." Lumabas ako ng pinto ng kwarto, sumunod sa mga hakbang ko si Gotham hanggang lampasan niya ako.

"Follow me," he commanded.

Ilang minuto akong nakatayo sa puwesto bago ako sumunod sa kanya. Pumasok kami sa malaking silid. Lagpas triple pa yata ang laki noon sa inuupuhan naming apartment kay aling Cynthia.

Tauhan ni Gotham ang nag-asikaso sa iniwan naming kalat. Natatakot ako kung paano ko sasabihin kay Russle na wala na ang dati naming landlady na tumayo rin na parang pangalawa niyang ina. It would be hard for him to take.

"This will be---"

Hindi ko na pinatapos ang kanyang sasabihin, agad na humakbang ako patungo sa banyo nang mahagip ito ng aking mata. Pinuyod ko ang aking buhok at isinara ang pinto.

Nakipagtitigan ako sa repleksyon ko sa salamin. I had visible bruises on the face. Hindi ako p'wedeng humarap ng ganito sa kapatid ko. Kinagat ko ang aking labi. Maybe, make up could lessen the visibility of the bruises.

Inikot ko ang mata sa kabuuan ng banyo. Even the bathroom was bigger than our actual room before. Mamahalin din ang bawat gamit.

That car I stole from him was nothing. Barya lang iyon sa lalaki.

Nadatnan ko si Gotham na nakahiga sa ibabaw ng kama. His eyes were closed. Malaya kong napagmasdan ko ang kanyang kabuuan. Tumaas ang kilay ko, in-ekis ko ang aking kamay sa dibdib.

"Ano pang ginagawa mo rito? Hindi ba't ito ang kwarto ko na tutuluyan pansamantala? Why are you still here?" matapang kong tanong.

"Really, huh?" Ngumisi siya habang nakapikit. "You're getting rid of me in my own home?"

Muli siyang nagmulat at bumangon, nagtama ang aming mata. "This is the master's bedroom, my space and yours, too. We share everything in here."

Umakyat ang dugo ko sa mukha. "Sa daming kwarto, magkasama pa tayo sa iisa?" Inirapan ko siya. "'Wag mong sagarin ang pasensya ko, Gotham. Baka hindi ako makapagtimpi, samain ka sa akin."