တိတ်ဆိတ်မှောင်မိုက်နေတဲ့ အခန်းထဲမှာ
လူတစ်ယောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လဲကျနေပြီး ကြိုးတွေနဲ့ တုတ်နှောင်ထားပြီး ရိုက်နှတ်ထားတာကြောင့် မျက်နှာက ရစရာမရှိလောက်အောင် ပျက်စီးနေပြီး သွေးတွေနဲ့ ညစ်ပတ်နေသည်။
အဲ့လူကို စီးကရက်သောက်ပြီး အရသာခံကြည့်နေတဲ့လူ တစ်ယောက်လည်းရှိသည်။ မျက်နှာကို mask တပ်ထားတာကြောင့် မျက်နှာကို မမြင်ရတာတောင် အဲ့လူရဲ့ စူးရှစွာကြည့်တတ်တဲ့ အကြည့် မည်းနက်နေတဲ့ မျက်ခုံး တွေကိုကြည့်ပြီး အဲ့လူက ဘယ်လောက်တောင် ချောမောလိုက်မလဲ။
ဟက်!! အသံသြသြထွက်လာတဲ့ အသံက လူတစ်ယောက်ကို ညှာတာမူမရှိပဲ သစ်ပြစ်နိုင်တယ်။
လဲကျနေတဲ့ လူဆီကို တဖြည်းဖြည်းလျှောက်လာတဲ့သူ
ကျုပ်က ခိုင်းရင် ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်မှာကြိုက်တဲ့ လူမျိုးဗျာ "
မခိုင်းပဲနဲ့ လုပ်ရင်တော့ ကျုပ်က ငဲ့ညှာတာတွေ ရှိမှ မဟုတ်ဘူးနော်.... "
ဘယ်လိုလဲ ငရဲကို မသွားခင် ကျုပ်နဲ့ အရင်ဆုံးတွေ့ကြတာပေါ့....
မ...မလုပ်ပါ..နဲ့.... Boss
တစ်ခါလောက် ခွင့်လွှတ်ပေးပါ.. Boss
ကျွန်..တော်..မှာ... သား..သမီး..တွေ... ရှိသေးလို့ပါ....တစ်..ခါလောက်..ခွင့်..လွှတ်..ပေး..ပါ
" လုပ်တုန်းကကြတော့ အဲ့လို မတွေးခဲ့ဘူးလာ " အခုမှ ငါသေတော့မယ်ဆိုမှ သားသမီးတွေလာထောက်ပြနေရအောင်... ကျုပ်က... ဘုရားတရား လုပ်နေတာမဟုတ်ဘူး.... "
..မ..လုပ်ပါနဲ့ဗျာ... တောင်း..ပန်..ပါတယ်.. Boss.. " ဆိုပြီး
ခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီး တောင်းပန်နေတယ် "
Shit! ကျုုပ်ခြေထောက်ပေါ်က ခင်ဗျားရဲ့ လက်ကို ဖယ်လိုက်စမ်း.... "
တောင်း...ပန်..ပါတယ်.. Boss "
" အ.. "
တစ်ချက်လောက် ကန်လိုက်တော့ လွှတ်လိုက်သည်။
အကျီအနက်ရောင် coat ထဲက ပါဝါ ယူလိုက်ပြီး အဲ့လူကိုင်ထားတဲ့ ခြေထောက်ကို သုတ်လိုက်သည်။
ညစ်ပတ်တယ်...
မသေခင်လေး..... ဘာပြောခဲ့ခြင်သေးလဲ..
YOU ARE READING
ပြိုင်မျဥ်း၏တစ်ဖက်တစ်ချက်စီသို့(ongoing)
Romanceကြမ်းတမ်းသော စကားလုံးတွေပါတာကြောင့် Fic သဘောအရ ဖတ်ပေးပါဗျာ ။ အမှားများပါရင် ခွင့်လွှတ်ကြပါဗျာ။
