Something Only I Can See

part 2

Something Only I can See
pt 2

ေမာင္ အလုပ္ကိုသြားျပီ အလုပ္လားဒါမွမဟုတ္တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီလား က်မမစဥ္းစားခ်င္ဘာ
မ်က္မျမင္ မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝဟာ ပ်င္းဖို႕ေကာင္းလြန္းတယ္ သီခ်င္းနားေထာင္တယ္ ထမင္းစားတယ္ ေရခ်ိဳးတယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အေဒၚႀကီး အကူအညီနဲ႕ပင္ လုပ္ရပါတယ္ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ က်မမွာေရြး ခ်ယ္စရာမရွိဘူးေလ

ညေနခင္း ဝါရံတာမွာ ထြက္ထိုင္ရင္း ေလႏုေအး ကို က်မ ခံစားမိတယ္ ထူးျခားတာတစ္ခု က က်မ ဒီေန႕ အရင္ကလို အထီးက်န္ျပီးတစ္ေယာက္တည္းဆိုတ့ဲခံစားခ်က္မ်ိဳးမရတာပါပဲ
အေတြးေတြက ဟိုလြင့္ ဒီလြင့္ရင္း ေမာင္နဲ႕က်မ စေတြ႕တာကို သတိရမိတယ္

သိပ္ေတာ့မထူးျခားပါဘူး choi Siwon ဆိုတ့ဲေမာင့္ကို က်မ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြ႕ရင္းနဲ႕ သေဘာက်မိတာပါ အခ်စ္ဆိုတာမ်က္စိကစတာတ့ဲ ဟုတ္ပါရဲ႕ အဲ႕ဒီစကားက အဲ႕ဒီတုန္းကေတာ့မွန္ခ့ဲပံုပဲ အဲ႕ဒီတုန္းက က်မမ်က္လုံးေတြ အေကာင္းအတိုင္းပဲရွိေသးတယ္ေလ
အခုလို အရံွဳးသမား မဟုတ္ေသးဘူး ေတာက္ပတ့ဲအနာဂတ္ေတြနဲ႕ အျမဲသြက္ လက္ေနတ့ဲ က်မ ျဖစ္ခ့ဲဖူးတယ္

က်မ အရင္ကမိန္းကေလး သိပ္မဆန္ခ့ဲဘူး သြက္ လက္ ထက္ျမက္ ျပီးေနရတာ သေဘာက်တယ္ ဒါေပမယ့္ ေမာင္က က်မကို မိန္းမ ပီသေစခ်င္တယ္ အဲ႕ဒါေႀကာင့္ က်မေမာင္ နဲ႕ လက္ထပ္ျပီး ကတည္း က ေမာင့္သေဘာက် ေန ျဖစ္ခ့ဲတယ္
အဲ႕ဒီတုန္းက က်မ ဘဝဟာ မိန္းကေလးတိုင္းအားက်ရတ့ဲဘဝေပါ့ အခ်စ္ေငြေႀကး ငယ္ရြယ္မွဳ အနာဂတ္ တကယ္ကိုေတာက္ပတ့ဲအနာဂတ္ပါ

က်မတို႔ မိသားစုမွာ ေဖေဖရယ္ ကိုကို ရယ္ က်မရယ္ ဒါပဲရွိတာေလ က်မတို႕မိသားစုေလးက အရမ္း ခ်စ္ႀကတယ္ ငယ္ငယ္ ကတည္းကေမေမဆံုးသြားလို႕ ကိုကိုေရာ ေဖေဖေရာ က်မကိုဂရုစိုက္ႀကတယ္
ေမာင္နဲ႕ လက္ထပ္မယ္ဆိုေတာ့ ေမာင့္ မိဘေတြဆီ က်မကို ေခၚသြားခ့ဲတယ္ ေမာင့္ မိဘေတြက လည္း က်မကိုသေဘာက်ခ့ဲတယ္ အထူးသျဖင့္ ေမာင့္ေမေမ အခုအခ်ိန္ ျပန္ေတြးရင္ ေမာင့္အေမမွဟုတ္ပါရဲ႕လားလို႔အံ႕ႀသတႀကီးျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ သေဘာေကာင္လြန္းခ့ဲတ့ဲ ေမာင့္အေမအေႀကာင္းေတြးမိေတာ့ က်မ မ့ဲျပံဳးျပံဳးမိတယ္ေမာင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုေတာ့ အတိတ္ေတြမလား

ေလႏုေအးေတြကေန မိုးရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြပါလာပါျပီ က်မ အိမ္ထဲကို ျပန္ဝင္ခ့ဲတယ္

မမေလး ညစာစားေတာ့မလား

ခဏေနမွပဲစားမယ္ ေမာင္ ျပန္လာတာေစာင့္ဦးမယ္ေလ

ဒါေပမယ့္ က်မစိတ္ထဲအလိုလိုသိျပီးသားပါေမာင္ ေမာင္ျပန္ေရာက္လာတာေနာက္က်မယ္ ဒါမွမဟုတ္ ျပန္လာခ်င္မွ ျပန္လာမယ္ဆိုတာ ဒါေပမယ့္က်မေစာင့္ေနမိတယ္ အေႀကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲနဲ႕ မေရရာတ့ဲေမ်ာ္ လင့္ခ်က္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း က်မေစာင့္ေနတယ္

မိနစ္တိုင္းက ကုန္ခဲလြန္းတယ္ ဒုတိယအႀကိမ္ အေဒၚႀကီး ထမင္းစားဖို႕လာေခၚေတာ့ က်မမျငင္းေတာ့ဘူး

တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္ျပီးအထီးက်န္လြန္းတယ္ ထမင္းစားပြဲက တကယ္ေျခာက္ကပ္လြန္းတယ္

အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ လာေပမယ့္ ေမာင္ ျပန္မေရာက္ေသးပါ က်မ အိပ္ရာသို႕ဝင္ခ့ဲတယ္
စိတ္ေတြက မျငိမ္းခ်မ္းေတာ့ က်မအိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး ေမာင္ ျပန္လာမွာကို ေမ်ာ္ေနမိေသးတယ္

ခဏအႀကာမွာေတာ့ က်မ အရမ္း ပင္ပန္း ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္

က်မ ျပန္ႏိုးလာခ့ဲတယ္ အလင္းတစ္စေတာင္မရွိတ့ဲအခန္းက အေမွာင္ ပိန္းပိန္းက်ေနတယ္ က်မ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး က်မ အခန္းရဲ႕ေထာင့္တစ္ေနရာကို သြားတယ္ အဲ႕ဒီမွာ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ႀကားတယ္ မပီျပင္တ့ဲပံုရိပ္က အနည္းငယ္ပီသလာတယ္ လူတစ္ေယာက္ အခန္းေထာင့္မွာ ေသြးေတြနဲ႕ က်မေသြးပ်က္ျပီး ေအာ္ လိုက္တယ္

yeon yeon ဘာျဖစ္တာလဲ
ေမာင့္ က က်မလက္ေမာင္းႏွစ္ဘက္ကို လွဳပ္ကိုင္ရင္းေမးတယ္

အိမ္မက္ဆိုး မက္ေနတာလား yeon ေမာင္ေရခတ္ေပးမယ္

က်မထြက္ခြာဖို႕ျပင္တ့ဲေမာင့္လက္ကိုဖမ္းဆြဲထားမိတယ္

မသြားပါနဲ႕ေမာင္ ဒီမွာပဲေနပါ

ေမာင္ကက်မကို ဖက္ထားသည္ ေမာင့္ဆီက အရက္နံ႕ရသည္ ျပီးေတာ့ ေရေမႊးနံ႕သင္းသင္းလည္းရေနသည္
အိမ္မက္က လန္႔ဖို႔ေကာင္းေပမယ္ ႏိုးလာလို႔လက္ေတြ႕ရင္ဆိုင္ရတ့ဲအရာက ပိုျပီး က်မ ကို မြန္းက်ပ္ေစပါတယ္ ဒါေပမယ့္ရပါတယ္ေမာင္ က်မမသိခ်င္ေယာင္ပဲေဆာင္ေနမွာပါ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ ေမာင့္ကို လိုအပ္တယ္ေလ ဒီ႔အတြက္ေႀကာင့္ က်မအရာရာကို သည္းခံႏိုင္ပါတယ္ေမာင္