Something Only I Can See

Part 7

Something Only I Can see
pt7

မေန႔ကမိုးမိသြားတ့ဲအရွိန္နဲ႕က်မဖ်ားေနျပီ ေမာင္ဖုန္းဆက္ေတာ့က်မဖ်ားေနတာကိုမေျပာျဖစ္ေတာ့ ေျပာလိုက္လည္းက်မအနားကိုေရာက္လာမွာမဟုတ္ဘူးေလ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ေဝဒနာျဖစ္ေစမယ့္အရာကို အလိုက္တသိနဲ႕ေရွာင္ဖယ္တာကပိုေကာင္းပါတယ္

အဖ်ားကတစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ႀကာရွည္ေနခ့ဲတယ္ လူလည္းႏံွဳးေခြေနတယ္ ဒါေပမယ့္ changmin နဲ႕ေတာ့ တစ္ေန႔ကို ၁ ႀကိမ္ ၂ ႀကိမ္စကားေျပာျဖစ္တယ္ သူနဲ႕စကားေျပာတိုင္းက်မဟာ မ်က္မျမင္အရွံဳးသမားဘဝကိုေမ့သြားမိတယ္ အခိုက္အတန္႕အားျဖင့္သာဆိုေပမယ့္က်မေပ်ာ္ပါတယ္ က်မဟိုးအရင္ကလိုဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္မိတာေတြကိုယ့္ကိုကိုယ္လြတ္လပ္ျပီးယံုႀကည္မွဳအျပည့္ရွိတ့ဲမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုတ့ဲခံစားခ်က္ေတြ changmin နဲ႕စကားေျပာတိုင္း က်မရရွိေနတယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလာကႀကီးမွာရွင္သန္ေနထိုင္ရတာ အရမ္းေတာ့မဆိုးဘူးလို႕က်ေတြးမိတယ္

၂ ပတ္ျပည့္တ့ဲေန႔
ေမာင္ျပန္မလာေသးဘူးဒါေပမယ့္မေမ်ွာ္လင့္တ့ဲဧည့္သည္ကအိမ္ကိုေရာက္ခ်လာပါတယ္ အ့ဲဒီဧည့္သည္ကေတာ့ေမာင့္ေမေမေပါ
့
မနက္ခင္းအေစာပိုင္းမွာတံခါးဘဲလ္သံျမည္လာခ့ဲတယ္ က်မရင္ထဲမွာလိွဳက္ခနဲဝမ္းသာမိတယ္ေမာင္ျပန္လာတယ္ထင္လို႕

ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႕ပါလဲရွင္

အေဒၚႀကီးရဲ႕ေမးခြန္းသံေႀကာင့္ေမာင္မဟုတ္တာေသခ်ာသြားခ့ဲတယ္

Kim taeyeon နဲ႕ေတြ႕ဖို႕လာတာ

အသံႀကားရံုနဲ႕ပဲက်မလက္ေတြေအးစက္သြားတယ္ သူမဘာလို႔ဒီကိုလာတာလဲ ေမာင့္ရဲ႕ေမေမ ဘယ္လိုစကားေတြနဲ႕ထပ္ႏွိပ္စက္မလို႔လဲ

အေဒၚႀကီးအထဲေခၚလာခ့ဲပါ

က်မေျပာလိုက္ေတာ့ က်မေရွ႕တည့္တည့္ကဆက္တီခုံေပၚမွာထိုင္လိုက္တ့ဲအရိပ္ကိုေတြ႕တယ္

ေမေမ မေတြ႕တာႀကာျပီေနေကာင္းရဲ႕လား

ေမေမလို႕ေခၚစရာမလိုေတာ့ဘူးေလ taeyeon အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာခ့ဲျပီးသားမဟုတ္လား

တင္းမာျပတ္သားေနတ့ဲေမာင့္အေမရဲ႕စကားသံဟာ သံရည္ပူေတြလိုပဲ က်မနားကေနအဆီအေငၚမတည့္စြာနဲ႕က်မရဲ႕စိတ္ႏွလံုးသားကိုစတင္ေလာင္ျမိဳက္ေစတယ္