SPREADING THE LIES

Chapter 4

                            Chapter 4
                           Girlfriend

"Are you done packing?" He asked, seriously.

Napakamot ako sa ulo. "Ah, oo,"

"Ako na po ang magbubuhat," Sabi niya at kinuha ang dalawang maleta ko.

Nagbihis narin ako ng White dress habang nakalugay ang buhok. Hindi na ako nag-abalang mag-make up, hindi naman ako marunong nyan unless turuan ako ni Danielle. Danielle really likes make-up, although she just wear make-up if may occassion or pupuntang trabaho.

Sabay kaming lumabas ng building. Nilagay niya sa likod ang mga luggage ko.

He opened the door for me, so I thanks him.

Tahimik lang ang byahe, paminsan-minsan akong nagtanong at sinasagot niya ng simple. Sa tingin ko ay matahimik na tao si Alandro. He was kind and well mannered as well that some boys should do too.

Nag-play ako ng music sa kotse pero nagpaalam muna ako sa kanya. The song was 'Doin' Time' by Lana Del Rey, it was actually a good song. I could dance perfectly if this song was used on a bar or club. A bit addicted by Lana Del Rey's song, she's beautiful and hot though, couldn't disagree.

"Evil.... We've come to tell you that she's evil." I whispered so he won't hear. "Most definitely....."

As the song stopped, we arrived at the mansion. 

"W-whoa." My mouth circled.

The gate automatically opened. Mas lalo akong na-amaze then it fade when I see how Alandro's face. He was laughing at me. Parang na-offend naman ako sa pag-react niya.

He sighed. "Sorry... I remember my sister from you."

Nag-iwas ako ng tingin. "O-okay lang," 

He parked the car so I open the door to get out. Ayukong gawin niya ang ginawa ng boss niya sa akin.

Sinensiyan niya akong pumasok sa loob first dahil may bit-bit pa siyang mga maleta. I was amazed ng makapasok ako sa loob. Bumungad ang malaking chandelier sa ibabaw na ikinalaglag ng aking panga. Ang laki! Ang taas pa ng hagdan, pwedeng-pwede kong takbuhin kapag I feel boring.

"Hi ma'am!" Nagulat ako ng may sumigaw sa gilid.

Paglingon ko, it was four girls, standing.
They we're wearing a perfect smile. Sila ata ang mga maids dito sa malaking mansyon na ito.

I wave my hand at them and smiled a bit. "Hello."

Naglakad sila palapit sa akin. "Ma'am! Ikaw po ba ang girlfriend ni Sir Kajik?"

What?!

Mabilis akong umiling. "H-hindi!"

"Ayses! Indenial si ma'am!" Kinurot ako ng mahaba ang buhok sa tagiliran.

Napaaray naman ako. They we're complimenting every inch of my body that I felt awkward, pati ang suot kong white dress ngayun at heels ay kinocomplement nila. I think they didn't feel na hindi ako komportable sa ginagawa nila but they are kinda kind and thoughtful.

They introduce thereselves to me. They have unique and nice name. I can feel how they didn't feel uncomfortable to me it's like alam na nila kung ano ako kahit hindi nila ako kilala.

"Eh ikaw po, Ano pong pangalan niyo?" Nakangiting sabi ni Deborah.

"Amberlee.... Amberlee klein." Simpleng sagot ko.

Pumalpak siya. "Ma'am! Ang ganda ng pangalan parang ikaw!"

"Tumahimik ka Deborah!" Sita ni Vina na humawak sa kamay ko. "Inuuto mo lang naman si Ma'am."

Sasagot pa sana si Deborah ng may maglakad papalapit sa direkyson namin. A man wearing a white polo while the hair is a bit wet and messy.

Nagsilayuan sila sa akin at napablink naman ako ng ikatlong beses. Mukha silang natakot.

"I told you all, don't pressure her." Mr. Arcajedo said and touched my hand. "Where's Alandro?"

Nag-eye contact kami. "Nasa labas, eh Sabi niya mauna na daw ako."

I look at him, meaningfully and I know he knows what I'm trying to mean. Can't he just let go of my freaking hand?!

He hummed sweetly that my eyebrow raised. Putangina! Nang tignan ko ang mga maids ay tumitili sila. What's wrong with them?

Tinignan ko siya ng masama nang hawakan niya ang bewang ko na mas lalo nilang ikinatili. I realize na tumitili sila sa kilig! The hell!

"Get your fucking hand on my waist." I whispered but still wearing my pathetic fake smiled.

He didn't do it hanggang sa dumating nalang si Alandro na hawak ang mga maleta ko at pumunta sa itaas. I saw how the maids we're blushing when Alandro walk past them, I think they have a crush on Mr. Arcajedo's secretary.

"Are you hungry?" Sa tanong niya ay biglang naglakad papalayo ang mga maids sa amin.

Pumasok kaagad sa isip ko ang carbonara.

"Ang carbonara? Nasaan 'yon? Hindi pa 'yon panis. I left it in your car kanina, and it wasn't the same car that Alandro used para makapunta kami rito." I said with no blinking.

"I put it in the garbage" he said like it's nothing.

"Ano?!"

"Yeah, you don't need to eat it, I told Deborah to cook you that Carbonara thing." He was convencing me like it's no bigdeal for what he did.

"Hindi mo alam kung paano pinaghirapan ni Seven ang niluto niya! Porke mayaman ka!" Pang-iinsulto ko at tinanggal ang kanyang kamay sa bewang ko.

Natandaan ko pa kung saan direksyon pumunta ang mga maids kaya pumunta ako hanggang sa makita ko sila sa dirty kitchen na inaayos ang mga niluto sa malaking lamesa.

I smiled at them. Binati nila akong kumain and I also did to them but they decline.

I pouted. "Sumabay na kayo sa akin."

Napayuko si Sisa. "Eh ma'am Klein, papagalitan po kami ni Sir kajik...."

"Saka, pag-nalaman ni Manang Milet na sumabay kami sa inyo ni sir ay baka sermonan kami." Dagdag ni deb.

"Sino si Manang Milet?"

"Ah, Siya po ang taga-luto rito sa mansyon ng paboritong pagkain ni Sir Kajik. Matanda na po iyon kaya wag niyo na pong pagselosan."

Napaubo ako ng marinig ang salitang 'pagselosan' kaya nataranta sila at kumuha ng baso na may tubig saka pinainom sa akin.

Saka na sila lumayo ng ilapag ko ang baso sa lamesa at bumuntong hininga. They look worried and even blamed the one who answered my question.

I was about to say something when Kajik enter the kitchen. He was looking at me until he sit beside me and the maids are keeping their mouth shut. This guy must be really bad kaya natatakot sila.

"Let's eat." I wanted to roll my eyes on him but nasa hapag kami. It's bad to do it!

Also, I forgot I was in his territory to let my attitude pass.

Tahimik kaming kumain at sinabihan ko si kajik na ipasabay silang kumain sa amin. Sa Una ay hindi siya pumayag pero nang inulit ko iyon gamit ang galit kong boses, bigla nalang siyang pumayag at pinakalma ako.

I was very happy na sabay kami ng mga maids niya kumain. But they didn't make noises nang dahil kay kajik. We eat peacefully.