SPREADING THE LIES

Chapter 18

                         Chapter 18
                           Parents

Pagkarating namin sa mansyon at napahinga kami ng ilang minuto bago magbihis para makapunta sa bahay ni Tito Jaze. Mukhang napagod yata siya dahil nahirapan akong gisingin, nagkadikit pa kaming nakahiga sa kama. Hindi masyadong malaki ang bahay niya but it was work with creativity, colorful.

"Is that what you're gonna wear?" Tumango ako sa tanong niya.

I don't feel the statisfied in his face looking at my dress. It's just an off shoulder dress. Tsk!

Hinarap ko siya. "What? Uutusan mo na naman akong mag-bihis ulit?"

As I didn't expected, he shook his head.

"No...You look pretty on that dress... It's just uh... Nothing." Huminga siya ng malalim. "We have to go. Your Tito Jaze must be waiting right now for us."

Sabay kaming lumabas sa mansyon. Nagpaalam muna kami Kay Manang milet at sa ibang mga kasambahay bago lumabas. 

"Sir." Alandro walk on our direction.

He raised his right hand. "Give me the keys, I'll drive."

Tumango siya at sinunod ang utos ng boss niya.

Bubuksan na niya sana ang kotse ng napansin namin ang kotseng nasa labas ng gate.

"S-sino 'yan?" Itinuro ko ito.

Sinulyapan ko si Kajik at diretso siyang nakatingin Kung saan ako nakaturo. He then tell Alandro something I couldn't hear, it's almost a whisper though.

Nagulat nalang ako ng hawakan niya ang aking kamay ng mahigpit. Sobrang higpit na parang ayaw akong mawala.

"That's my parent's car..."

Namilog ang aking mga mata sa sinabi niya.  "H-huh?"

Nakaramdam ako ng kaba sa aking dibdib. Anong gagawin ko? Mga magulang niya?

The gate automatically opened and the car immediately pumasok. Lamborghini? The car is pretty expensive...

It stopped Infront of us. Bumukas ang pinto ng kotse at lumabas ang dalawang matanda, not really old, kaedad lang ata nila si Tito Jaze.

"Zeneol." Lumapit sila sa amin.

"Mom.. Dad...."

"Son!" His mother gradually hug him, wearing a perfect smile on her face.

I was completely exploded. I don't know what to do. Nagkatitigan si kajik at ang ama niya habang ako ay walang magawa kundi tumayo. Gusto kong tumakbo pero mahigpit na mahigpit ang paghawak ni kajik sa akin.

"Aren't you gonna welcome us son?" A sarcastic in his dad's voice obviously hear me.

"Wala kayong sinabi na pupunta kayo rito." Parang hindi magulang ni kajik ang pinagsabihan niya.

Tumawa ang ina niya. "Of course, it's a suprise."

Nang dumapo ang tingin nila sa akin ay itinago ako ni kajik sa likod niya.

"Why are you hiding that girl on us? Someone important?" I heard his mother asks.

He was about to say something but naunahan Siya ng ama niya. Sumilip ako, mukha akong pusa na nagtatago sa takot.

"Hindi mo ba kami papasukin sa loob, anak?" Tumingin siya sa akin. "Mas maganda kong sa loob mo ipakilala ang babae mo."

Sa pagtingin niya sa akin ay bigla akong napayuko.