ZEMHERİ

3 - Gitmekler

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım. Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse...

-Can Yücel

***

Nilüfer - Son Arzum

***

2000, 9 Temmuz

Asel 2, Asaf 6 yaşında

"Bii, içi, üüç, dööt, yedi," dedikten sonra hızlı hızlı son sayıları da sıraladı Asel. "Üç, beş!"

Yumduğu yerden ayrıldığında Asaf'ı aramaya ilk önce salondaki koltukların arkasından başlamıştı.

Her yere eğilip baktıktan sonra oturmakta ve kendisini izlemekte olan annesine baktı. Ellerini iki yanında kaldırdı ve avuçlarını açtı. "Yok?" dedikten sonra arkasını dönüp koşa koşa koridora çıktı.

Arkasından onu izleyen kadınlar küçük kızın tatlı hallerine güldü.

Asel koşarak çıktığı koridorun ucundaki odaya gittiğinde kapının kulbuna asılıp kanadı araladı. "Acaf!" diye seslendiğinde yanıt alamadı. Ani bir kararla oradan da çıktığında çocuk odasına gitti. Pembe çadırının içine baktı koştur koştur. Ama orada da bulamadı Asaf'ı.

"Acaf çık ya!" diye huysuzca konuştuğunda Asaf saklandığı yerde güldü sessizce.

Durmadan tekrar aramaya devam etti Asel. "Burada mısın?" deyip dolabının kapağını açtı ve tam da karşısında buldu Asaf'ı.

Çığlığı basarak dolabın kapağını küçük çocuğun yüzüne kapattı ve odadan koşarak çıktı. Asaf ona gülerken saklandığı yerden çıkmak üzere kapağı açtı. Dolaptan çıkana kadar Asel çoktan salona gidip yumduğu yere varmış ve onu sobelemişti.

Asaf sakin adımlarla ardından geldiğinde Asel heyecanla ona dönüp birkaç kez daha vurdu duvara küçük avucuyla. "Sobe, sobe, sobe!"

Sonra hemen küçük çocuğa, "Say," deyip bir yandan gülerek bir yandan da koşarak çıktı salondan. Asaf yüzündeki gülüş ile duvara yürüdü ve gözlerini kapatıp saymaya başladı.

Zaman ikisinin oyun oynayıp atışması ile geçerken Asaf ve annesinin gitme vakti geldi.

"Hadi Allah'a emanet," deyip sarılan iki kadına baktı odasından paytak adımları ile çıkan Asel.

"Gitmeyin," dedi Asel. Sonra arkasındaki Asaf'a döndü. Onun elini tutup annesine ve Nihan Teyzesine baktı. "Acaf gitmesin."

Gözleri yavaş yavaş dolmaya başlarken Asaf ona baktı. Elini bırakıp önüne geçti ve dizlerinin üstüne çöküp boylarını eşitledi. Ondan yalnızca dört yaş büyük olsa da boyu Asel'e göre uzundu.

"Yine geliriz biz," dedi. "Ağlama."

Asel ona dolu dolu, taşmayı bekleyen gözleriyle baktı. Asaf onu ikna etmeye devam etti. Ağlamasını hiç istemiyordu.

"Ya da sen gelirsin bize," dedi tatmin etmek isteyen bir sesle. "Yarın da oynarız dışarıda."

"Bebek de oyna mı?" dedi Asel. Asaf hemen başını salladı.

"Oynarız," dedi.

"Uçakcılık?" dedi Asel gözlerini silerken. "Uçakcılık da oynarız," dedi Asaf. Şuan Asel ne dese tamamdı onun için.

"Ama gitme Acaf," dedi Asel gözleri yine dolarken. "Ben seni öslerim."

"Yarın yine görüşeceğiz üzülme," dedi. "Ben eve gidince hemen uyurum, hemen sabah olur, hemen görüşürüz. Olur mu?"