ZEMHERİ

7 - Her An Gidebilirim

Seni bulmaktan önce aramak isterim.
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.

-Özdemir Asaf

***

Sena Şener - Her An Gidebilirim

***

17 Ağustos 2002

"Acaf!" dedi Asel. "Ben aşı olmam Acaf canım acır!" diye çığlık attı sonra.

"Ama senin iyi olman için yapılacak," diye açıkladı Asaf.

Ama Asel onu dinlemedi.

"Omaş!" dedi tatlı sesiyle. "Acır omaş!"

"Ben yanında olacağım," dedi Asaf ikna etmek için.

"Acır!" dedi Asel. "Acır diyorum acır!"

"Asel hadi bebeğim bizim sıramız geldi." deyip kızını kucağına almaya yeltendi Aleda Hanım. Ama maalesef ki Asel'in çığlığı koridorda yankılandı.

"Kızım dur bağırma bir şey olmayacak ki," diye kızını ikna etmeye çalışan genç kadının yaptıkları işe zerre yaramıyordu.

"Asel, Asel," diye küçük kıza seslendi Asaf karşısına geçerek. "Bir şey olmayacak tamam mı? Ben de buradayım hem."

"Acaf!" diye çığlık attı Asel bu sefer. "Acaf kuytar meni!"

"Ama," diyeceği sıra ısrar etti küçük kız.

"Nolur nolur nolur, lüffen lüffen lüffen!" dedi ama Asaf'ın da elinden bir şey gelmiyordu.

O aşı olunacaktı.

"Bak söz veriyorum eğer aşıyı olursan sana elma şekeri alırım." dedi Asaf son çareyi deneyerek. Soğuk soğuk terler dökmeye başlamıştı.

Annesinin kolları arasında çırpınan Asel duraksadı bu sözlerle. "Valla mı?!" dedi heyecanla.

"Valla," dedi Asaf gülerek.

"Tamam o zaman!" deyip ellerini birbirine vurdu küçük kız.

Bayramın ilk günü uğraştıkları minik bir kız vardı ailenin. Asaf da onların yanındaydı her zamanki gibi.

Uğraşmasına uğraşıyorlardı ama aşı zamanlarında içinden bir canavar çıkıyordu Asel'in.

"Bak bitti," dedi Asaf rahatlamış bir hisle. Aşıyı Asel olmuştu ama Asaf'ın canı daralmıştı. Küçük kızın burnunun aktığını gördüğü gibi arkadaki küçük lavabonun yanındaki duvarda asılı duran peçete kutusuna adımladı ve içinden bir peçete aldı.

Küçük kızın yanına gittiğinde hâlâ bağırıyordu Asel. "Asel," dedi Asaf. Ancak o adını söyleyince durdu Asel. Asaf peçeteyi küçük burnun üstüne kapattı.

"Hık yap," dedi sonra. Asel ona boncuk boncuk gözleri ile bakarken, "Hadi," dedi. "Bayramlaşacağız daha."

Asel hık yaptı ve burnu temizlendi. Asaf iğrenmeden peçeteyi çöpe attı.

Hep beraber mahalleye tekrar geri dönerken arka koltukta oturan Asel sızlanıyordu.

"Ah kolum," diyordu. "Bak Acaf cıs yaptılar mana."

"Gördüm," dedi Asaf. "Çok acıdı mı?"

"Acıdı," dedi Asel hemen. Asaf'a nazlanası gelmişti. "Hem de çook."