ZEMHERİ

9 - Acılar Ve Yaralar

Dokunulmasa da görülmese de kalpte yer verilir bazısına, nedensiz..

-Cemal Süreya

***

Barış Manço - Kara Sevda

***

İstanbul, Balat

13 Nisan 2003

Asaf okuldan dönerken beyaz yakalığının bir ucu aşağı doğru sallanıyordu. Sırt çantası bir omzuna asılıyken evin yolunu tutmuştu.

Mahalleye girdiği gibi merdivenlerde oturan küçük kız oturduğu yerden kalkıp koşa koşa küçük çocuğa doğru gitmeye başladı.

"Acaf!" dedi yaklaşırken küçük çocuğa. "Acaf nerede kaldın ya?!"

"Ay sana ne oldu böyle?!" dedi sonra hemen konudan konuya atlayarak.

Önlüğüne elini atıp düzeltmek için geç kalmıştı Asaf. "Ay çok terlemişsin!" dedi Asel. "Haşta olursun Acaf hemen eve gitmen lazım."

"Bir şey olmaz bana," dedi Asaf kendinden emin bir sesle.

"Olmaz," dedi Asel inatla. Sonra küçük çocuğun elini tutup evin yolunu tuttu. "Hadi eve gidiyoruz."

Asaf kendisini sürükleyen küçük kıza uyarak evine doğru ilerlemeye başladı.

Yaklaşık yarım saat sonra Asaf üstünü değiştirip bahçeye çıkmıştı. Çıkmıştı çıkmasına ama Asel'i bıraktığı yerde bulamamıştı.

"Asel!" diye seslendi bir kere. Sonra iki kere, üç kere. Ama bir karşılık alamadı. İyice telaşlanmaya başlıyordu ki bir çığlık sesi duydu.

"Ay Acaf düşüyo'm!" diyordu ses. Asaf etrafa bakındı. Sonunda küçük kızı ağacın tepesinde bulduğunda hayli şaşırmıştı.

"Senin ne işin var orada Asel?!" diye seslendi yukarıya doğru.

"Eyik gördüm!" dedi Asel aşağı doğru. Tutunduğu dala daha sıkı sarıldı sonra. Düşecek gibi duruyordu.

"Kızım bana söyleseydin ben verirdim ya!" dedi Asaf.

"Ben almak istedim!" dedi Asel hemen laf yetiştirerek.

Bu durumda bile geri durmuyordu bundan.

"Dur kıpırdama ben merdiven alıp geliyorum!" dedi ağacın yanından ayrılırken. Ama Asel öyle bir çığlık attı ki bu sefer. Adımları yarıda kesildi.

"Acaf gitme!" dedi çığlık çığlığa. "Düşerim Acaf sakın gitme!"

"Tamam gitmiyorum bağırma." dedi Asaf el mecbur.

Sonra onu oradan nasıl indireceğini düşünmeye başladı. Kendisinden bir metre yukarıdaki kızı nasıl indirebilirdi?

"Ya Acaf ellerim acıyo'!" dedi Asel artık dayanamayarak. "Bırak'cam galiba çok acıyo'!"

"Sakın bırakma dur ben bulacağım bir yolunu," dedi Asaf.

"Biraz çabuk bul!" diye bağırdı Asel. "Düş'cem Acaf!"

"Tamam tamam," dedi Asaf. Sonra kollarını yukarı kaldırdı. "Sen şimdi bırak kendini ben seni tutacağım."

"Ya tutamazsan?" dedi Asel korkuyla. "Ya düşersem?"

"Ben tutacağım diyorum Asel, buradayım, hadi bırak kendini." dedi Asaf güven veren bir sesle.

Asel, "Bırakıyo'm," dedi ve bıraktı kendini aşağı.