Unruly Hands

Episode 8 - BELT

"XIMENA, ano'ng sinabi sa'yo ni Tito kanina?" Pasulyap-sulyap si Kayla kay Ximena habang naghihintay ng isasagot nito. Pumapapak siya ng french fries habang isa-isang nilalagyan iyon ng ketchup bago isubo.

Nasa isang coffee shop sila at nagpapahinga pagkatapos mag-stroll sa isang nature park. May mga food establishment na nasa loob mismo ng park na p'wedeng tambayan.

Napatingin naman si Ximena kay Kayla. Naalala niya lalo ang kaniyang ama. "You know what, hmm?"

"Ano iyon?" sabat na rin ni Jace na sumisipsip sa inorder nitong iced beverage.

Sinulyapan saglit ni Ximena si Jace bago bumaling kay Kayla. "Naalala ko lang si Daddy sa'yo, Kayla. Pareho kasi kayo kumain ng fries."

"T-talaga? Hindi ko ma-imagine na ganun si Tito. Tingin ko kasi sa kanya 'yung tipong kukuha ng mga dalawa o tatlong piraso ng fries tapos isasawsaw iyon sa ketchup at isusubo na lahat."

Nangisi naman si Ximena sa binanggit nito.

"Wag mo na ibahin ang usapan. Ano ngang nangyari?" singit naman ni Jace.

Seryoso namang bumaling si Ximena sa manliligaw niya. "Wag n'yo na lang alamin. Tara, libot na lang tayo ulit."

Inubos na nila ang pinamiling snacks bago tumayo. Humiwalay si Kayla sa dalawa upang bigyan ang mga ito ng privacy. Ika pa nga nito, hindi siya papayag na third wheel. Hahanap daw siya ng para sa kaniya. At umalis na nga ito pagkatapos magbilin kung anong oras at kung saan sila magtatagpo ulit mamya.

Naglakad-lakad lamang si Ximena at Jace habang nagmamasid sa paligid. May'rong mangilan-ngilang nagba-bike at nagro-rollerskates. Ang iba naman ay nagja-jogging. Sikat ang parkeng iyon dahil nga bukod sa libre ang entrance ay presko rin ang lugar. Maraming namumulaklak na puno sa paligid. May'ron pang maliit na lawa. They both choose to go the lake, sa walking bridge doon. Tumayo sila at tinanaw ang mga isdang patalon-talon.

"Ximena, alam kong mga bata pa tayo at hindi naman ako nagmamadali, pero kaylan mo ba ako sasagutin?"

Napatikhim si Ximena sa pagiging direct ng binata. "Hindi ka pa nagmamadali niyan ha?"

Natawa na rin si Jace habang binubunot sa likuran ng kaniyang pantalon ang isang piraso ng bulaklak na pinitas pa niya kanina. Nang maabot na iyon ay ibinigay niya kay Ximena na tumawa na naman.

"Aanhin ko 'to? Baka mam'ya mapagalitan pa ako ng mga gwardiya dahil namitas ako ng bulaklak." Kahit natatawa ay malugod niya iyong tinanggap.

Napangiti si Jace at napahawak sa buhok nito para hawiin ito dahil sa kilig. Itinungo pa niya ang ulo bago isinuksok ang mga kamay sa bulsa sa likod ng kaniyang pantalon.

Nangunot bigla si Jace at napatingin kay Ximena. Kinapa niyang mabuti ang bulsa niya. At nang hindi makapa ang hinahanap ay seryosong tinitigan si Ximena.

"Ximena, n-nawawala ang wallet ko!" mabilis nitong bigkas.

"Huh! Paano naman mawawala?" nag-aalalang tanong ni Ximena.

Kinapa na rin ni Jace ang lahat ng bulsa na mayr'on siya kahit sigurado naman siyang sa likod na bulsa niya inilagay ang wallet niya. "W-wala talaga rito, e. May napansin ka bang lumapit sa atin lalo na nung nasa cafeteria tayo?" Jace inquired.

Nag-isip ng kaunti si Ximena. Inaalala kung may lumapit nga sa kanilang table. "M-may napansin ako. 'Yung naka-orange na lalaki na may kasama ring babae na umupo sa likuran natin. Medyo malapit ang upuan nila sa atin kanina. Di mo ba napansin?"

Nangunot ang noo ni Jace at pilit na inalala ang tinutukoy ni Ximena na dalawang tao. Saglit na dumaan sa kaniyang kamalayan ang imahe nga ng dalawang taong naghaharutan sa kanilang likod na nakalapit na nga sa kanila ni Ximena dahil sa pagkakasatan. Nanlulumong tumango si Jace kay Ximena. Nalulungkot siya dahil may laman pa namang isanlibo ang wallet na iyon na baon niya sa loob ng isang linggo. Pamasahe pa lang papunta't pauwi galing sa kanilang paaralan ay nakapanlulumo na nga ngayon e. Kulang na kulang na ang dalawandaang peso na baon niya sa isang araw sa pamasahe, pagkain at school supplies na kailangang bilhin once in a while.