Unruly Hands

Episode 15 - THE LOST SON

UMAGANG-UMAGA ay napagod si Ximena sa pakikipaglaro sa mga pinsan niya. This is her first time to play soccer. Tinuruan siya ng kaniyang mga pinsang lalaki. Nakisali rin naman ang mga pinsan niyang babae ngunit literal na naglalaro lang ang mga ito, nakikipagkasatan lang. She enjoyed it a lot. Nagpaalam siya na magpapalit ng damit at babalik sa komedor dahil oras na para kumain ng snacks. Bukas naman daw ay tuturuan siya nila Carmen na gumawa ng churros at empanada gamit ang oversized oven nila.

Hindi pa niya nakikita ang ama simula kahapon nang umalis siya sa may kwarto nito. Nalungkot na naman siya ngunit kahit ganoon ay inisip na lang niya na parating na ang kaniyang mommy at si Jace.

Pabalik na siya sa komedor nang nadaan siya sa kwarto ni Leticia. Itinuro lang iyon ng kaniyang pinsan kanina nang inikot siya nito para malaman niya kung saan ang mga kwarto ng iba pa nilang mga pinsan.

Nakaawang iyon nang kaunti. Hindi siguro nailapat nang maayos ni Leticia kanina. Hahatakin na sana niya iyon ngunit mas malakas ang naging bulong ng kaniyang isip na sumilip roon.

Hindi naman niya pinagsisihan ang naging desisyon niya. Nabighani kasi siya ng kulay ng pader. Kulay rose pink iyon.

Hindi niya napigilang pumasok.

Nadako siya sa may salaminan niyon.

Ang daming makeup!

Nanginginig ang kaniyang mga kamay na hinawakan ang mga iyon hanggang sa dumako ang mga kamay niya sa mga hanay ng lipistik.

Ang gaganda ng kulay!

Wala sa loob na ibinulsa niya ang tatlo roon.

Paalis na sana siya nang mahagip ng kaniyang mga mata ang isang nail polish. Kapareho iyon ng kulay na gamit niya ngayon.

Kinuha rin niya iyon at ibinulsa.

Hanggang sa nakita niya rin ang isang medium barette clip na hugis bulaklak. Iba-iba ang kulay ng mga bulaklak na iyon. A rare kind.

Isinuksok na rin niya iyon sa kaniyang bulsa.

Masayang-masaya siya sa ginawa niya.

Pagsasawain lang niya ang paningin doon mayang gabi at ibabalik din niya kinabukasan. Oo. Hindi naman siguro mapapansin ni Leticia iyon dahil marami naman itong available makeup.

Ngunit pagharap niya sa may pintuan ay naroroon ang kaniyang lolo, seryosong nakatingin sa kaniya.

Bigla siyang pinawisan nang malapot. Hindi siya halos makahinga. "G-grandpa, k-kanina pa po k-kayo d'yan?"

Hindi ito sumagot pero lalo lang sumeryoso ang mukha nito. Madilim.

Nakakatakot.

Lumapit ito sa kaniya.

Napaurong siya.

Huminto ito at halos magdikit ang kilay sa galit. "Give it to me!" Dumagundong ang boses nito sa loob ng silid.

Hindi agad nakakilos si Ximena. Nang makabawi ay mahigpit niyang kinuyumos ang suot na palda.

"I said, give it to me!"

Nanginginig ang mga kamay ni Ximena nang iabot niya ang mga kinuhang kolorete sa kaniyang lolo.

"Come with me!" muling hiyaw ni Don Emiliano.

Sobra ang pagririgodon ng kaniyang puso habang halos kaladkarin ang mga binti upang sumunod sa kaniyang lolo. Pakiramdam niya ay aatakehin siya anumang oras.

Paglabas niya ng silid ay lalo pa siyang nanlumo. Naroroon ang kaniyang ina at si Jace! Nagtatanong ang mga mata ng mga ito. Ang kaniyang ina ay may sinasabi ngunit hindi niya magawang sagutin. Hindi maproseso ng isip niya ang mga katagang lumalabas dito.