𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺

Miran Özkaya 3

Duydum sesle merakımdan hemen yukarı çıktım salona doğru gittim herkes ayakta duruyordu Polat bir adama sarılıyordu sırtını bana dönük oldu için kim olduğunu göremedim

"Çitlembik Ne yapıyorsun orda"

Ay berk ben senin ağzını.... Neyse şuan konumuz bu değil o tanımadım adam bana bakıyordu

Ama bu çok Polat'a benziyor dış görüşü tıpki Polat gibi ama Polatin aksine sert bakmıyordu çok yumuşak ve güler yüzluydu

Hayret bu evde normal insan varmış diye düşündüm içimden

"şey özür dilerim yukarıda sesler geliyordu o yüzden geldim"

"melek sen mısın bücür inanamıyorum Ben en az 180 boyunda bir kızı bekliyordum bücüru değil"

Hemen kaşlarımı çatım boyum benim kırmızı çizgimdir kimseye laf ettirmem

Karşımdaki adama kim olduğunu bilmeden sinirli bir şekilde bakıp hemen cevap verdim

"ne oldu beğenemedin mı?"

Dedim sinirli bir şekilde

Ben sinirli bir şekilde ona bakarken hemen gülmeye başladı ve bu beni daha çok sinirlendiriyor

"anne kardeşim bu kadar sinirli olduğunu söylememiştin bana"

Ne dedi o? Az önce dilara hanıma anne mı dedi

"yok artık ya bir tane daha mı?"

"hayırdır Çitlembik bakıyorum şikayetin var"

"ben bunu içimden söylemedim mı"

Hemen elimle ağzımı kapattım yok artık ben bunu dışımda mı söyledim

Hepsine bakmaya başladım Polat ve cihan beyin hafifçe sırtını görmeyi kesinlikle beklemiyordum hemen bu durumu düzeltmem lazım

" ben öyle demek istemedim yani sadece şaşırdım yoksa Banane yani beni ilgilendirmez neyse canım Banane ben gidiyorum"

Dedim de cihan bey sinirli bir şekilde bakmaya başladı sanırım gidiyorum lafını yanlış anladı hemen düzelttim

"siz niye beni öldürecekmiş gibi bakıyorsunuz odama gidiyorum nereye gidilebilirim zaten"

Dedim masum bir şekilde cidden çok korkunç bakıyor

Böyle dedikten sonra hafifçe gülerken sonra sanki beni fark etmiş gibi hemen eskisi gibi baktı

Aval aval ona bakarken neden güldüğünü anlamaya çalışıyordum

Yok arkadaş bu evde cidden iyi biri yoktu hepsi deli

Yürüyerek kendi kendime söylemeye başladım odamin önüne geldim kapıyı kitleyip üzerimdekileri çıkartıp duş almaya başladım

Yazardan

Melek kendi kendine konuşurken duyan evdekiler istemezce gülüyorlardi galiba melek onlara iyi geliyordu Özkaya ailesi ilk defa bu kadar gülüyordu, melek onlara iyi geliyordu hepsi farkındaydi ama yine de onlar hep bildikleri yapıyor sert ve sinirli

"kesin gülmeyi yemek salona geçin"

Sanki biraz önce sırıtan cihan bey değilmiş gibi hemen eski haline dönmüştü

Herkes yemek salona geçip yerine oturdu, sofra daha hazır değildi ama bunu umursamadılar hem sofranın hazır olmasını beklediler hem de meleğin gelmesine

Polat nazlı'nın bakıcısı elife Nazlı'yı yemek salona getirmesi için söyledikten sonra elif hemen Nazlı'yı hazırlayıp yemek salona getirdi miran'ı gören nazlı hemen miran'ın kucağına atladı