Üvey ailesinden şiddet gören melek hayat onun yüzüne güler mı?
Tam yeniden hayata geri dönüyor derken bu sefer ona takıntı olan adamın karşına güçlü durabilir mi?
....
"Ateş abi?"
"bebeğim"
Duydum söz ile şok oldum iki adım geri gitmeme neden oldu...
Aradan iki hafta geçmişti peki ben alışıyor muydum?
Hayır neye Alışacağım sürekle tacize uğramak mi? Veya her akşam zorla beni yanında çekiştirip uymaya mi
Nefes alamıyordum ona her karşı geldim de her zaman ki gibi yine tecavüz etmek ile tehdit ediyordu artık bu durumdan iyice korkmaya başlamıştım bu adam beni bırakmıyordu hâlâ Polat ve babamın beni bulacağına inanıyordum
Odada büyük camın önünde dışarı bakıyordum beni İzmire getirmişti büyük bir eve gelmiştik hata çok büyük evdi bütün İzmirin manzeresi önümdeydi ama bu güzel manzere bir şey değişmiyordu ben burda her gün tacize uğramaktan sıkıldım Nerdeyse her dakika istedi zaman dokunuyordu ve ben karşı gelemiyorum en çokta buna öfkeliyim ona karşı gelemedim için kendimden nefret ediyorum
Büyük camın önünde Manzarayı izlerken düşüncelerimi bölen şey arkama sarılan kollar oldu hemen ellerimi ellerinin üzerine koyup itmeye çalıştım
"sıkılmadın mı sevgilim? Bana karşı gelmekten yorulmadın mı anla artık ben kazandım sen buradasın benim yanımdasın bana karşı gelmek yerine alışmaya çalış çünkü üç ay sonra on sekize basıyorsun ve biz o gün evleneceğiz benim karım olacaksın yakında"
"ölsem bile seninle Evlenmeyeceğim O yüzden O hayal dünyandan çık artık"
"güzelim beni zorlama istersen çünkü eğer istesem on sekiz olmana bile beklemem o yüzden zorlama"
"Polat abim beni bulacak o bulmazsa babam bulacak anladın mı en yakın zamanda kurtulacağım"
Beni kendisine dahada bastırıp kulağıma doğru yaklaşıp konuşmaya başladı Nefesi saçlarımın üzerine hissedebiliyordum ve bu her zaman ki gibi midemi bulandırmaktan başka bir şey yapmıyordu
"biliyorum şimdi mutlu değilsin ama olacaksın beraber bir aile kuracağız çok mutlu olacağız ikimiz bu evde bir ömür yaşayacağız senin ailen ben olacağım buna inanıyorum"
Artık sıkılmıştım hiç laf anlatmaya çalışmadım çünkü anlamak istemiyordu bu adam hastaydı hâlâ olmayacak şeylerin hayalleri kuruyordu
"aşağıda seni bekliyorum salona gel beraber film izleyeceğiz yok gelmiyorum diyorsan olacaklarını biliyorsun bebeğim"
Diyip boyumu öpüp geri çekildi sonra bir şey demeden hemen odadan çıkıp kapıyı kapattı
Onun gitmesi ile iğrenerek öptü yeri sildim Allah belasını versin böyle adamlar yüzünden yaşamaktan bıktık neden kadınlar bunu çekmek zorundaydı? Hiç bir suçumuz olmadı halde hak etmedimiz halde bunları niye çekiyoruz
daha fazla o pisliki bekletmeden aşağı indim salona üçlü koltuğun ortasına bacak bacağa oturup içkisini içiyordu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
