𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺

Yeni Ev 27

Sınır 70 oy 70 yorum

....

Aşağıda bağırma sesler geliyordu büyük ihtimal hâlâ kavga ediyorlar onları takmadan bavulumu alıp bütün kıyafetlerimi koymaya başladım

Kapının çalmadan açılması ile yerimden sıçradım hemen arkamı döndüm emiri gördüm

"iyi misin?"

"iyim de neden sordun?"

"gel dudağına pansuman yapacağın hadi"

"gerek yok iyim-"

"hadi güzelim itiraz istemiyorum otur şuaraya"

Kafamı olumlu anlamına sallayıp yatakta oturdum emir de elinde ki küçük pansuman çantası ile yanıma oturdu

Dudağımın kenarına olan kanı izlerken inlememek için kendimi zor tuttum gerçekten Dilara hanım çok sert vurmuştu sanki bütün hıncı çıkarmak için vurmuştu bir şey yapmadığıma rağmen onların geçmişte yaptı hata yine ben bedelini ödüyorum

Emir bittikten sonra çantayı kenara bırakıp bana baktı

"ne zaman öğrendin?"

"annem ölmeden bir hafta önce"

"neden söylemedin?"

"benim söylemem doğru olmayacaktı babamın söylemesi gerekiyordu hani o akşam annem fenalaşmadan önce babam bir şey söylemek istiyordu o gün söyleyecekti sonra durumlar ortada gördüğün gibi"

Emir bir şey demeden beni göğsüne çekti saçlarımı okşamaya başladı derin bir nefes aldı

"ne olursa olsun gitmeni istemiyorum kal da diyemiyorum daha fazla o kadının seni üzemesine izin veremem Polat abimle git onunla yaşa ama ne olursa olsun arkanda hep biz varız geri dönmek istersen hemen geri dön tamam mı?"

Elimi beline sararak sarılmasına karşılık verdim bir demeden kafamı tamam anlamına salladım onları özleyecektim

"size çok alıştım"

Diyerek itiraf ettim, evet onlara çok alışmıştım ne kadar onların yanına kalmak istesem de bir o kadar da Dilara hanımın oldu yerde uzak durmak istiyordum

"biz de sana çok alıştık nasıl olacağını hiç bilmiyorum nasıl tekrar bir aile olacağımızı da"

"her şeyi düzelecek merak etme abi"

Ona ilk defa abi dedim evet Polat abimden sonra hiç birine abi dememiştim ama artık zamanı gelmişti yavaş yavaş bence hepsine diyebilirdim onlar da çok istiyordu

Benden ayrılıp yüzümü avucunun arasına aldı ve alnıma küçük bir öpücük bıraktı

.....

Evdekiler ile veda etmiştik berk dışında, yukarıda bağırma sesler geliyordu büyük ihtimal babam ve Dilara hanımla kavga ediyordu abim daha fazla onların sesine duymak dayanmadı için çıkmaya karar verdik

Polat abim ile arabanın önünde duruyorduk, nazliyi arkada yerleştirdikten sonra kapıyı kapatıp tam o da arabaya binmek üzereydi berkin sesi ile durmak zorunda kaldı

"abi!"

Koşarak buraya gelmesi ile Polat abimin kaşlarını çatmasina neden oldu, berk hemen bizim karşımıza durdu gözleri kıp kırmızı olmuştu ağladını çok belliydi

"ne oldu berk"

"abi ben de gelebilir miyim, onlarla yaşamak istemiyorum"

Gözlerim dolarken berke baktım, Polat abimin de pek farkı olduğunu söylenmez