Tomris | Gerçek Ailem

5) "Kolej"

Selamınhelloooo!!

Nasılsınız??

Ben bu kitabımın varlığını unutmuşum 🥲

Neyse oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.

Keyifli okumalarrr

🎗️

Kimseden çıt çıkmazken, son kez karşımdaki çocuğa baktım ve orayı terk ettim.

Sinirle solurken az önce olanları sorguluyordum. Ulan şımarık zengin züppelerinden gına gelmişti. Anaları babaları pışpışlayıp pışpışlayıp bize yolluyordu babasını satayım!

Hayır anlamıyorum bir insan, bir insanı ekmeğinden ederken, yalan söylerken, alay edip, küçümserken bundan nasıl hoşnut olabiliyordu ya! Gerçekten insanoğlunun vicdanı bu kadar körelmiş miydi? Kalpleri bu kadar mı kararmıştı?

Ya o kahverengi saçlı çocuğa ne demeli?

Fakir edebiyatıymış!

Kolaydı tabi onlar için böyle konuşmak. Hayatlarında hiç zorluk görmemiş, yalnız kalmamış, geçim sıkıntısı çekmemiş, ağzında gümüş kaşıkla doğmuş insanlardan bizi anlamalarını beklemek saçmalık olurdu zaten.

Boşuna dememişlerdi, tok açın halinden ne anlar diye.

Sinirle solurken göğsüm hızla inip kalkıyordu. Hayır bir tane normal insan bile beni bulmaz mıydı ya? Bir tane babasını satayım, sadece bir tane.

Yok illa andavalın biri çıkacaktı karşıma!

*********

Duvara yaslanıp ayağımı yere vurarak bir ritim tuttum. Sonunda işten çıkmış, kitapçının önüne gelmiş Bade'yi bekliyordum.

"Geldim, çok beklemedin umarım."

Yürümeye başlarken bir yandan da Bade'ye cevap veriyordum.

"Yok be, bende yeni geldim sayılır."

Yanıma geldiğinde "Senin neyin var?" diye sordu.

Aklıma kafede olanlar gelince dişlerimi sıktım.

Sinirle "Ya kızım niye hatırlatıyorsun ya? Zaten yeni unutmuştum," dedim burnumdan soluyarak. "Bak yine sinirlerim tepeme çıktı."

Bu ters tavırlarıma göz devirdi Bade. Agresif bir kişiliğe sahip olduğumdan ani çıkışlarımı yadırgamıyordu artık garibim.

"Yine kim delirtti seni?" diye sordu gülerek.

İster istemez bende güldüm. Vallahi delirtmişlerdi.

"Ya zengin züppeleriyle uğraştım yine, başka ne olacak?" dedim göz devirerek.

Sıkıntıyla bir nefes verdi o da. Biliyordu nasıl tipler geldiğini, kendinden aşağı gördükleri insanları nasıl aşağıladıklarına zamanında kendiside şahit olmuştu.

"Boşversene, hep denk gelecek böyle tipler," diye mırıldandı. "Tek çare okuyup onlardan daha da iyi yerlere gelmemiz. Kurtulmamızın başka yolu yok."

Gülüp "Bebeğim biz onlardan iyi yerlere gelsek bile onlar kibirlerinden ödün verir mi sence?" diye sordum. "Diyelim avukat oldun, büro açtın kendine, yine de onlar ne yapar eder sende bir "kusur" bulur illa ki."

Köşeye doğru dönerken "Doğru haklısın huylu huyundan vazgeçmez," diye mırıldandı. "Hem onlar biz değil ki gelecek kaygıları olsun. Anne babaları başlarında, e neredeyse yedi kuşak zenginlerde. Sağına dönse zengin, soluna dönse zengin var bu insanların çevresinde."