Tomris | Gerçek Ailem

16) "Mazi"

Selamınhelloooo!! Nabersiniz?? Umarım uyumadan yakalamışımdır sizi skdnksnxkwmx.

Kaç gündür yokuz ayol?? Aslında iki günde bir bölüm atıyordum ancak araya hem bayram hem de açık öğretim sınavları girince aksadı bu durum ne yazık ki. Ama eski düzene hemen döneceğiz korkmayın. Çünkü sınavlarımın hepsini hallettim çok şükür ağağağağğa.

Bizim kızları özlemişsinizdir diyor ve bol yorumlarınızı, oylarınızı bekliyorummmm.

Keyifli okumalar

Not: Şu ana kadar yazdığım en uzun bölüm oldu. Kısa diyeni dışarı atarım wgxhsbxlwmxlmx.

<33

Bir odanın önüne geldiğimizde Neslihan Hanım kapıyı açtı. Önce o, ardından ben içeri girdiğimizde odada bir göz gezdirdim. Öyle abartılı olmayan, normal, sade bir genç odasıydı.

"Bu oda boştu aslında," diye girdi söze Neslihan Hanım. Bakışlarımı ona çevirdim. "DNA testini ilk yaptırdığımızda kendim dizayn ettim. Öyle çok şatafatlı parçalar seçmedim. Olur da sen beğenmez, kendin seçersin diye."

Sözleri karşısında ağırca yutkundum. Bu durum o kadar yabancı geliyordu ki bana, olup biten her şeye sadece susmakla yetiniyordum. Bu kadının bu kadar ilgili, aynı şekilde eşininde düşünceli olması ve Peker'in söyledikleri tuhafıma gidiyordu. Bunlar çok yabancıydı bana, alışık olmadığım şeylerdi. Bir kere benim bünyeme tersti lan bu kadar ilgi.

Gözlerimi kaçırdığım esnada Neslihan Hanım'ın kısık gülüşünü duydum. Kendi gibi kadının kahkahası da zarifti.

Ben niye erkek Fatma gibiydim?

Altı tane erkek kardeşle erkek Fatmalıkta seviye atlayacak gibisin Ahu...

"Bu oda senin Ahu, dilediğin gibi dizayn edebilirsin," dedi. "Hatta istersen yarın birlikte alışverişe çıkabiliriz."

Bakışlarımı hızla ona çevirdim. "Hayır," dedim itiraz istemeyen bir ses tonuyla. "Bu kadarı yeterli, fazlasına gerek yok. Yine de sağolun."

Gözlerinde gördüğüm hayal kırıklığıyla birlikte yutkundum. Salak değildim ve karşımdaki bu kadının amacını gayet iyi anlıyordum. Ama olmazdı, imkansızdı. Ben onlara onlar bana yabancılardı ve de öyle kalmalıydı. Aksi kabul edilemezdi, aksini istemiyordum. Onlarla haşır neşir olmak, isteyeceğim en son şeydi. Benim tanıdıklarım bana yetiyordu, gerisine lüzum yoktu. Onlar da alışırlardı zamanla bu halime. 17 yıl sonra kavuştukları kızlarını görmezden gelmek, çokta zor olmasa gerekti.

"Peki ısrar etmeyeceğim," dedi ve hayal kırıklığını gizlemek istercesine tebessüm etti. Ardından beyaz dolabı işaret etti. "Orada senin için kıyafetler var. Yatmadan önce gecelik al derim, üstündekilerle rahat edemezsin."

Kafamı salladığımda bana baktı dikkatle. Bir şey demeden onu izlerken yatağı işaret etti.

"Seninle biraz konuşalım mı Ahu?" diye sordu.

Ne konuşacağımızı az çok tahmin ettiğimden kafamı salladım. Karşılıklı bir şekilde yatağa oturduğumuzda konuşan kadına dikkat kesildim.

"Biliyorum yabancı hissediyorsun burada," diye girdi lafa. "Ki bu çok normal. Yabancı bir ev, yabancı bir semt, yabancı bir aile... Bunlar senin için kabul edilmesi güç şeyler, farkındayım. Ama bizde böyle olmasını istemezdik Ahu emin ol."

Gözlerimi devirmek istesemde kendimi tuttum. Herkesin aynı şeyleri tekrar etmesi sinirimi bozuyordu.

Bu yüzden "Neyi istemezdiniz?" diye sordum agresif bir şekilde.