Beneath The Clandestine Paradise (Chaotic Series #3)

Kabanata 33

Beneath The Clandestine Paradise

Kabanata 33

My huge portrait arrived, which is now hanging on the mansion wall. I was in awe. Tatlong lalaki ang kailangang magtulong-tulong sa pagkabit ng portrait dahil masiyadong malaki at mabigat 'yon.

"Napakaganda mo, Arieva..." Lolo said.

I crossed my arms. "Parang hindi ako ang nasa portrait, Lo."

"And that only means, you are too beautiful that even yourself, can't believe it."

I chuckled. "I hope I can just stay eighteen forever. I won't have that beauty when I get old."

"The beauty of you and your sisters will never fade."

Ngumiti ako sa sinabi ni Lolo. But it saddened me a bit.

How I wish Lolo Li were here. I would've witnessed her aging face. She's the proof if the beauty of Bernardino doesn't fade. I'm sure she's beautiful. Does she look like us? I wonder who among her grandchildren she resembles.

I have never seen my Lola. Nakatago ang lahat ng litrato niya rito sa mansyon at si Lolo lang ang nakakakita kahit kailan niya gustuhin.

"Thank you." Pinasalamatan ko ang tatlong lalaki na nagsabit ng portrait.

"Walang anuman po, Ma'am. Dito na ho kami, Don Federiko."

Itinaas ni Lolo ang daliri at tumango. Ilang sandal niya pa munang tiningnan ang portrait ko bago ako nilingon. He patted my shoulder.

"Papanhik na ako sa taas at may gagawin pa ako sa opisina ko. Nasa library si Leon, hatiran mo ng makakain at kanina pa tanghali 'yon hindi bumababa."

Tumango ako. "Sige po. Magpahinga na po kayo pagtapos niyo sa opisina. Good afternoon, Lolo."

Miyerkules at mamaya pang ala tres ang pasok ko. My sisters are in school. Mamaya pa ang uwi nila kaya tahimik ang mansyon ngayong ako lang nag-iisa rito sa baba. My Mom is out with her friends as well.

Nagpagawa ako ng paboritong meryenda ni Dad kay Manang Delsa. Hindi niya kami sinabayan ni Lolo kumain kanina kaya dalawa lang kami ng matanda ang nagtanghalian. Lolo wants me to go to Camarines Sur this coming weekend.

Dala-dala ko ang tray habang papanhik sa study room namin sa library. Papa has an office upstairs but he's currently using the library.

"Good afternoon, Papa," tinulak ko ang pinto gamit ang gilid ng katawan. "I brought you meryenda. Hindi ka raw nag-lunch sabi ni Manang Delsa."

Naabutan ko si Dad na abala sa papers at laptop. He looked grumpy.

"Something wrong?" tanong ko dahil hindi niya ako inimik.

I put the tray on the other table. Narinig ko ang buntong hininga ni Dad. Wearing his dark blue long sleeves, he obviously came from work and then more work again here. I feel like there's a problem.

Inangat ni Papa ang pagod na mga tingin sa akin. He smiled tiredly. Sumandal siya sa swivel chair at hinintay akong makalapit.

"Hindi ka nangabayo?"

Humalik ako sa kaniyang pisngi. "Wala pa sina Kristina, wala akong kasama. Hindi ka raw kumain, Dad?" Ulit ko bago kami lumayo sa concern ko.

He sighed. "I'm not hungry, Arie,"

"I brought you snacks already," I went behind him and hugged him around his neck.

He held my arm and kissed it. "How sweet of you."