အိပ်ရာကုတင်ပေါ်ကိုယ်ကိုပစ်လှဲချလိုက်ပြီးသက်ပြင်းတချချနဲ့ဒီတစ်ညတာကိုလည်းအတွေးပေါင်းများစွာနဲ့အိပ်ယာဝင်ခဲ့ရပြန်သည်။
နောက်တမနက်ရောက်လာတော့လန်းဆန်းမှုပေါင်းများစွာနဲ့နှိုးထခဲ့ပြီးမီးဖိုဆောင်ထဲမှာကျောင်းနေ့လယ်စာအတွက်ပြင်ဆင်နေတဲ့အဒေါ်ဖြစ်သူကိုနိုးနိုးကတွေ့ပြီး
" တီလေး နေကောင်းရဲ့လား "
" နေကောင်းလို့ဟင်းချက်နေတာလေ
မတွေ့ဘူးလား "
" ထူးထူးဆန်းဆန်း "
" မနက်စာကမကြီးပြင်ပေးထားတယ် တိတ်တိတ်လေးသွားထိုင်စားနေ "
အဒေါ်ဖြစ်သူကိုနားမလည်နိုင်စွာနဲ့ကြည့်ပြီးခေါင်းကုတ်ကာမနက်စာထိုင်စားနေလိုက်သည်။
" အော် သံစဥ်ကအစပ်စားလား "
" ဟမျ သံစဥျ "
" အင်း "
" သံစဥ်အတွက်ပါ လုပ်နေတာလား တီလေး "
" အေလေ "
" စား စားပါတယ် "
" ပြီးရော "
ထမင်းထုပ်တွေပြင်ဆင်ပြီးကျောင်းကိုသွားခဲ့ကြသည်။
" နိုးနိုး "
" သံစဥ် ဒီနေ့အစောကြီးရောက်နေတာလား "
" အင်း မေမေကအလုပ် meeting အစောကြီးရှိတာနဲ့ငါ့ကိုဝင်ပို့သွားတယ် "
" သံစဥ် ဒီနေ့ရွှင်လန်းနေတာပဲ "
" အင်း မနေ့အိမ်ပြန်ရောက်ကတည်းကဒီနေ့မနက်ထိအအော်မခံရသေးဘူး ပြီးတော့ဒီနေ့မနက်မေမေကိုယ်တိုင်ငါ့အတွက်မနက်စာပြင်ပေးတာ "
" အန်တီကထူးဆန်းနေပါလား "
" အင်း ငါလည်းထူးဆန်းနေတယ်လို့ခံစားရတယ် အဲ့လိုကြီးကျတော့လည်းမနေတတ်တော့ဘူး "
" ဒါပေမယ့်ပိုကောင်းတာမဟုတ်လား "
" ပိုကောင်းတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း ဘယ်ချိန်ငါ့ကိုထအော်ပြီးရိုက်ဦးမလဲမသိနိုင်ဘူး "
" အော် ဒီနေ့ငါ့အဒေါ်ကနင့်အတွက်ပါဟင်းတွေပြင်ဆင်ပေးလာတယ် "
YOU ARE READING
My Last Forever 🥀( Completed )
General Fictionနှလုံးသားထဲမှာထာဝရသိမ်းထားမယ့်ဒုက္ခလှလှလေး🥀
