The Darkness Of Healing // Ruel // Dutch

Hoofdstuk 66

VOLWASSENEN CONTENT

(Ruels pov)

Vannacht hebben Yas en ik eerst samen een douche genomen toen we weer terug in de hotelkamer waren. Het was rond drie uur, maar het voelde beter. Om na de hele lange dag toch even samen onder het schone water te staan en alle drukte van ons af te spoelen. Sloom van vermoeidheid heb ik haar haren gewassen. Heb ik mijn best gedaan om niet het zeep in haar ogen te laten komen. Uiteindelijk is ze op de grond gaan zitten, omdat haar benen haar lichaam niet meer konden dragen. Ik liet haar tegen mijn schenen leunen terwijl ik mijn lichaam in sopte.

Ruel: "Niet in slaap vallen lieverd. Je moet nog je makeup er af halen en je tanden poetsen," had ik gezegd.

Met dichtgeknepen ogen tegen het water en sop keek ze zogenaamd omhoog.

Yasmine: "Wil jij dat voor me doen?"

Zacht glimlachend bukte ik naar voren en aaide met mijn hand over haar hoofd.

Ruel: "Tuurlijk."

En dat heb ik gedaan. Ik had haar op de gesloten wcklep gezet nadat ze zich afgedroogd had en heb eerst de laatste resten makeup van haar gezicht gehaald. Het meeste leek te zijn verdwenen door het water, maar ik ben er voor de zekerheid nog overheen gegaan. Daarna heb ik haar tanden gepoetst terwijl ze me half slapend aankeek. Het was best aandoenlijk.

Uiteindelijk heb ik haar naar bed gedragen en ingestopt voordat ik mijn eigen routine afmaakte. Eenmaal terug gekomen leek ze al te slapen tot ik haar zachtjes "dank je wel" hoorde zeggen. Het duurde niet heel lang tot we echt beide sliepen.

En veel uren waren het niet. Het is nu tien uur en zijn beide wakker. Liggen eigenlijk de tijd uit te rekken zodat we niet op hoeven te staan en het warme bed moeten verlaten.

Ik kan me niet heel erg goed mijn droom herinneren, maar ik merk wel dat er steeds een terugkerend element in voor komt. Dat mijn handen steeds onder het bloed zitten, en ik kan niet plaatsen waar het door komt. Soms ben ik bang dat het echt zo is. Dat het ook in het echt dan opeens zal verschijnen. Dat als ik mijn handen zou gaan wassen dat het water rood kleurt. Soms maakt het me bang, dan merk ik dat ik mijn handen vaker op de dag random check. Toch heb ik niets gedaan. Zo ook niet in mijn dromen. Soms is het zo veel dat ik het op de vloer kan horen druppelen. Met de seconde slagen in de klok valt het dan naar beneden, in de rode plas bij mijn voeten, en ik kan niets doen, alleen kijken en luisteren. Het is vaak Yasmine die bezorgd naar me toe komt alsof ik net een moord heb gepleegd, die dan mijn polsen grijpt en mijn handen helemaal in verband wikkelt. Ik weet dat niemand iets voor haar had gegaan als ze het bloed over haar handen had lopen. Het zou me niet bang moeten maken. Het is maar een klein ding.

Ik strijk een pluk haar uit het gezicht van mijn vriendin als ze haar hoofd op mijn uitgestrekt arm heeft liggen en op haar zij is gedraaid. Ze strijkt met haar vinger langs de palm van mijn hand, wat kietelt.

De zon schijnt heel erg fel vandaag, het kan de hotelkamer genoeg verlichten terwijl de gordijnen nog half dicht zitten. Ik volg de enkele vogels die voor het raam voorbij cirkelen. Ze zien er zo vrij uit. Yasmine wilde een vogel zijn als ze een dier kon zijn. Ik denk dat die keuze niet veranderd is. Voor mezelf weet ik het niet. Ik zou graag in de oceaan leven, als die nog gezond genoeg zou zijn om voor een lange tijd in te kunnen leven. Als we er genoeg aan doen om die schoon en gezond te houden. Het hoeft geen groot dier te zijn, ook geen angstaanjagend beest, een lieve kleine haai is prima. Leven in het water lijkt me geweldig. Het is nog zo'n mysterie, dan kan ik er zelf achter komen wat er allemaal verscholen is.

Yasmine grijpt de deken vast en trekt het iets hoger over onze naakte lichamen. Ze schuift dichter tegen me aan en duwt haar kont tegen mijn heupen wat een diepe kreun uit mijn keel doet komen door de plotselinge druk.