bölüm 5

38.7K 974 374
                                    

Savaş hoca benden etkilenmezdi ki. Betül hocanın saçmaladığını düşünüp aldırış etmedim

Savaş hoca, sorusunu yanıtsız bırakıp yanıma geldi "hadi sınıfa" dediğinde yürümeye başlamıştık

Sınıfa girdiğimizde Savaş hoca kapıyı kapatıp "Betül hoca işte saçmalıyor" dediğinde Savaş hocanın da Betül hocayı sevememesi midemde horonlar tepmesine neden olmuştu

Gülümsemekle yetindim. Yanıma oturdu ve ne zaman yanına aldığını görmediğim kağıtları önüme bıraktı

"Başla bakalım" dediğinde direkt çözmeye başladım.

Az sonra yanıma oturduğunda kokusuyla dikkatim dağılmıştı ve o aşık olduğum ıslak toprak kokusunu içime çektim

Ders bittiğinde Savaş hoca bir kaç işi olduğunu söyleyip odasına geçmişti bense dershaneden çıkıp eve doğru yürümeye başlamıştım

Eve doğru yürüme fikrimi değiştirip sahile gitme fikrini koymuştum kafama.

Evdekillerin bağırış seslerini değil denizin dalgalarının kumlara vurma sesini dinlemek istiyordum

Sahil biraz uzak olduğu için taksi çağırma fikri çok mantıklı olduğundan direk taksi numarasını tuşlayıp bulunduğum konumu söyledim.

Kısa bir yolculuktan sonra sahile geldiğimde parayı ödeyip indim taksiden. Ve o rahatlatıcı kokuyu içime çektim.

Yavaşça ayakkabılarımı çıkartıp kumlarda yürümeye başladım. Taşsız olan kumları hissetmek güzeldi.

Yazın oldukları kadar sıcak olmasalarda çokta soğuk gelmiyorlardı

Kumlar beni rahatlatırken denizin daha da yakınına gidip kumlara uzandım ve vücuduma temas etmesine izin verdim

Kafamı çevirdim etrafıma bakındım. Kimse yoktu. Çok güzeldi. Yanlız olmak, tek başına kalmak. Huzur veriyordu insana

Ben huzur bulmuşken çalan telefon sesiyle irkildim. Baktığımda babam arıyordu "efendim baba" diyerek açtım telefonu

"Nerdesin bu saate kadar ?" diye gürledi "sahildeyim baba" diye yanıtladım "tek misin?" şüpheli tavırla sormuştu bunu

"evet baba tekim" diyerek yanıtladım "tamam geç kalma" diyerek telefonu suratıma kapatmıştı

Çok geç kalmamak adına ayakkabılarımı giydim "bir yere mi gidiyorsun öğrenci" sesini duyduğum an kalbimin ritmi hızlanmıştı

"Savaş hocam?" dedim arkama bakmayarak "efendim öğrenci" dedi "hiç, sadece siz misiniz diye kontrol etmiştim" dedim omuz silkerek

"Birini mi bekliyordun" diye sordu ona döndüğümde baya yorgun görünen görüntüyle karşılaşmayı beklemiyordum

"Hayır hocam ,ama siz iyimisiniz?" desem de aslında iyi olmadığı gözlerinden belli oluyordu

Cevap vermek yerine omuz silkerek yanıma oturdu

"Noldu hocam kötü görünüyorsunuz" diye sordum tekrardan "sen benim öğrencimsin Liva psikoloğum değil" diyerek geçiştirdi

"Bir günlük unutun hocam öğrenciniz olduğumu" dedim "sana neden güveneyim" dediğinde şüpheci durmuyordu sadece düşünüyor gibiydi

"Anlatıcak kimsem yok hocam" diyerek boş olsa bile bir güvence vermeye çalıştım

"Aşık oldum" diye girdi cümleye "ama en olmayacak birine" diyerek kafasını yere eğdi

Şaşkınlıkla ağzım açıldı aynı zamanda kalbime bi acı saplandı. Benim aşık olduğum adam bana aşık olduğunu söylüyordu

"Kime" diye sordum titrek çıkan sesimle "boşver onu sadece imkansız biri" dediğinde içimden geleni yapmak istedim Savaş'a sarılmak istedim ama yapamadım.

Matematik HocamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin