bölüm 14

26.4K 802 826
                                    

Savaş'ın ağzından
___________________

Betül bir an da bana sarıldı, öptü boynumdan

Beklemiyordum böyle bi hamle ama iticektim taa ki Liva'nın ayak seslerini duyana kadar

Liva'nın orda olduğunu biliyordum.

Eğer Betül'e bağırırsam o da Liva'ya bağırırdı

Betül'ü tanıyordum asla altta kalmazdı.

Liva'ya saldırmasını istemiyordum

Betül böyle biriydi herkese bağırıp çağırırdı

Bu yüzden sadece itmekle yetindim

"Bana bir daha yaklaşma" diye dişlerimi sıkarak konuştum.

Tutamamıştım kendimi

Liva'nın ağzından
___________________

Savaş'a seni seviyorum demiştim. Ben ne yaptım

BEN NE YAPTIM

"Liva" dedi umutsuzca gözlerinde ki o şaşkınlığı görebiliyordum

Bende yaptığım şeydan dolayı çok şaşkınca 

"sen benim öğrencimsin"

"Ben sana benim sevdiğim biri var demiştim" sinirle söylemişti bunu

"Savaş bir şans beklemiyorum" dedim ve "sadece artık beni gör istiyorum gör beni Savaş" dedim

Gözlerim dolmuştu. Tutamıyordum kendimi ama ağlamamalıydım, tutmalıydım kendimi

"Liva unut beni. Biz asla olamayız" derken sesi hafif yüksek gibiydi.

Bana anlatmaya çalışıyordu

"Hiç mi beğenmedin beni? Çocuk gözüyle mi baktın?" dedim ve yanağımdan bir yaş süzüldü

"Sen benim gözümde sadece bir öğrenciydin" dediğinde benim kalbim çatırdamadı direkt parçalandı

"Tamam hocam" diyip odadan çıktım.  Ne oluru boş verdim ve evden çıktım

Gözlerimden süzülen yaşlar durmuyordu. Bir sel misali akıyordu

Koştum demir kapıya ama açmadılar

"Açsanıza" diye bağırdım. Adamlar bana değil arkama bakıyorlardı

Ne vardı arkamda?

Hızla arkama döndüğümde Savaş"ı gördüm

Hiç durmadan kapıya daha da yaklaştım

"Bir yere mi gidiyorsun Liva" diye sordu arkamdan

"Aç kapıyı" diye tısladım dişlerimin arasından

"Neden?" dedi sanki bir şey olmamış gjbi

"Açsana lan oyun oynama benle" dediğimde bağırdığım için boğazım acımıştı.

Kafasını görevlilere döndürdüğünde onay vermiş olmalı ki kapıyı açtılar

Hızla çıktım evden. Birde gurursuzluk yapıp burada mı kalacaktım peh

Ağlıyordum. Hem de çok. Ama durmuyordum da koşuyordum

Çünkü durursam bir daha koşamazdım bunu biliyordum

Yüzüme çarpan rüzgar beni çok etkilemezken sadece saçlarımı savuruyordu

Zordu kendimi ait hissettiğim yerden gitmek

Ben kendimi Savaş'a ait hissetsem bile o böyle hissetmiyorken onu zorlayamazdım

Tek bir seçeneğim vardı Sedalara gidicektim.

Matematik HocamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin