Uyandığımda direkt yan tarafıma baktım Savaş burada mı diye.
Ama burada değildi. Nerdeydi acaba
Hemen kalktım ve odadan çıktım.
"Savaş nerdesin" diye seslendim. Ses gelmedi
Aşağa indim direkt. "Savaş?" diye seslendim
Gitmişmiydi? Neredeydi? Niye yoktu? Sesi bile gelmiyordu
Hemen sırayla odalara girmeye başladım. Kapıları açıyordum aynı anda da "Savaş" diye bağırıyordum
En son bir oda kalmıştı. Hızla kapıyı açtım "Savaş nerdesin" diye bağırdım
Kapıyı açınca gördüğüm bedeni Savaş sansam da burası bir mutfaktı ve bir kadın vardı
"Savaş nerde biliyomusunuz?" diye sordum
"Evet efendim bahçeye çıktı kendisi" dediğinde "teşekkür ederim" diyip mutfaktan çıktım
Rahatlamıştım. Hemen bahçeye doğru gideceğini düşündüğüm kısıma ilerledim.
"Savaş" diye seslendim Savaş'ı görünce
"Liva? diye sordu. Ne olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi
"Savaş çok korktum" diyip yanına gittim
Ona sarılmak istedim ama yapamadım
"Neden korktun" derken tüm dikkatini bana vermişti
'Gittin sandım' diyemedim "yine gelirler diye" dedim
Diyebilseydim gittin sandım diye ne derdi acaba. Neden? Diye mi sorardı
"Korkma gelemezler. Acıkmışsındır kahvaltıya gidelim" diyip bahçede ki kahvaltı masasını gösterdi
"Eee galiba" dedim. Yeni uyanmıştım aç değildim. Sadece Savaş'ı görmek içime su serpmişti
"Hadi otur" diyip o da bir sandalyeye geçti ben de geçtim
Savaş hemen tabağını doldurmaya başladı.
Ben de onun yaptığını yapıp önümdeki tabağa yiyebiliceğim kadar yiyecek koydum
Bir kadın yanımıza geldiğinde elinde ki çayları fark etmem uzun sürmedi "saol Sevil abla" dediğinde bende "teşekkürler" demiştim
Adının Sevil olduğunu Savaş'tan öğrenmiştim. Sevil abla çok genç göstermese de çok yaşlı da göstermiyordu
Tatlı bir kadındı eğer burada hep kalsaydım kesinlikle çok iyi anlaşırdık gibi geliyordu bana
Sessizce geçen bir kahvaltının ardından Savaş beni odama çıkarıyordu
Benimsemiştim ama nereye kadar? Bir kaç gün benim odam olucaktı ondan sonra olmayacaktı.
Ne de olsa hep Savaş'ta kalamazdım.
"Burası" diyip kapıyı açtığında düşüncelerimden ayrılmıştım
Göz gezdirdim biraz oda da. Sadeydi tatlıydı.
Abartılı şeyleri zaten sevmezdim ve cidden bu oda tam benlikti
"Teşekkür ederim. Burası çok güzel" dedim "beğenmene sevdindim" diyip odadan çıktı.
Bakınmaya başladım biraz daha. Ya çok ayrıntılı düşünmüştü ya da bazı şeyler vardı oda da.
Kendimi yatağa attım. Zaman geçmezdi ama uyumak ta istemiyordum
Kalktım ve dolaba bakmak için dolaba yöneldim. Eşya yoktur değil mi? Bence yok
Dolabı açtığımda içinde görmeyi beklediğimin aksine ağzına kadar kıyafet doluydu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Matematik Hocam
Romance"Bak Liva" diyerek başladı cümlesine "Ben bazı şeylerin farkına vardım" dediğinde tam birşey söylemek için ağzımı açmıştım ki dudağıma kapanan dudaklarla susmak zorunda kaldım.
